13 października: rocznica objawień fatimskich. Dzień wyciszenia, postu, modlitwy w intencji Polski
13 października 1917 r. Matka Boża powiedziała m.in.:
odmawiajcie w dalszym ciągu codziennie różaniec.
Wojna się skończy, a żołnierze wkrótce wrócą do swoich domów
13 maja 1917 roku w Fatimie, w Portugalii, Najświętsza Dziewica ukazała się trojgu dzieciom: Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi. Poleciła im modlitwę, zwłaszcza różańcową, i pokutę za grzeszników, a dla uproszenia pokoju w świecie – nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi
Najświętsza Maryja Panna Fatimska
W czasie ostatniego objawienia 13 października 1917 roku Pani powiedziała, że jest Matką Bożą Różańcową, przybywającą wezwać ludzi, by już dłużej nie obrażali Boga grzechami i by codziennie odmawiali różaniec.
W 1916 r. w niewielkiej portugalskiej miejscowości o nazwie Fatima trójce pobożnych dzieci: sześcioletniej Hiacyncie, jej o dwa lata starszemu bratu Franciszkowi oraz ich ciotecznej siostrze, dziewięcioletniej Łucji, ukazał się Anioł Pokoju. Miał on przygotować dzieci na przyjście Maryi.
Pierwsze objawienie Matki Najświętszej dokonało się 13 maja 1917 r. Cudowna Pani powiedziała dzieciom: „Nie bójcie się, nic złego wam nie zrobię. Jestem z Nieba. Chcę was prosić, abyście tu przychodziły co miesiąc o tej samej porze. W październiku powiem wam, kim jestem i czego od was pragnę. Odmawiajcie codziennie Różaniec, aby wyprosić pokój dla świata”.
Podczas drugiego objawienia, 13 czerwca, Maryja obiecała zabrać wkrótce do nieba Franciszka i Hiacyntę. Łucji powiedziała, że Pan Jezus pragnie posłużyć się jej osobą, by Maryja była więcej znana i kochana, by ustanowić nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca. Dusze, które ofiarują się Niepokalanemu Sercu Maryi, otrzymają ratunek, a Bóg obdarzy je szczególną łaską.
Trzecie objawienie z 13 lipca przedstawiało wizję piekła i prośbę odmawiania Różańca. Następnego objawienia 13 sierpnia nie było z powodu aresztowania dzieci. Piąte objawienie 13 września było ponowieniem prośby o odmawianie Różańca.
Ostatnie, szóste objawienie dokonało się 13 października
Mimo deszczu i zimna w dolinie zgromadziło się 70 tys. ludzi
oczekujących na cud. Cudem słońca Matka Boża potwierdziła prawdziwość
swoich objawień. Podczas tego objawienia powiedziała: „Przyszłam
upomnieć ludzkość, aby zmieniała życie i nie zasmucała Boga ciężkimi
grzechami. Niech ludzie codziennie odmawiają Różaniec i pokutują za
grzechy”.
Chociaż objawienia Matki Bożej z Fatimy, jak wszystkie objawienia prywatne, nie należą do depozytu wiary, są przez wielu wierzących otaczanych szczególnym szacunkiem. Zostały one uznane przez Kościół za zgodne z Objawieniem dokonanym przez Chrystusa. Dlatego możemy, chociaż nie musimy czerpać ze wskazówek i zachęt przekazanych nam przez Maryję.
Szóste i ostatnie objawienie: 13 października 1917
Objawienie i cud słońca
ŁUCJA: Czego Pani sobie życzy ode mnie?
MATKA BOŻA: Chcę
ci powiedzieć, aby wybudowano tu kaplicę na moją cześć. Jestem Matką
Boską Różańcową. Odmawiajcie w dalszym ciągu codziennie różaniec. Wojna
się skończy, a żołnierze wkrótce wrócą do swoich domów.
ŁUCJA: Miałam prosić Panią o wiele rzeczy, o uzdrowienie kilku chorych, nawrócenie niektórych grzeszników, etc.
MATKA BOŻA: Jednych uzdrowię, innych nie.
Trzeba, aby się poprawili i prosili o przebaczenie swoich grzechów. I ze
smutnym wyrazem twarzy dodała: Niech nie obrażają więcej Boga naszego
Pana, który już i tak jest bardzo obrażany. Następnie, rozchylając
dłonie, Najświętsza Maryja Panna zaczęła odbijać się w słońcu, podczas
gdy unosiła się, odbicie Jej światła cały czas padało na słońce. Wtedy
to Łucja wykrzyknęła: Spójrzcie na słońce!
Po tym jak Najświętsza Maryja Panna znikła w
bezmiarze nieboskłonu, wizjonerzy byli świadkami trzech następujących
scen: pierwsza z nich symbolizowała tajemnice radosne różańca, następna
tajemnice bolesne, a ostatnia tajemnice chwalebne (tylko Łucja widziała
te trzy sceny; Franciszek i Hiacynta widzieli tylko pierwszą z nich):
Obok słońca zobaczyli pojawiającego się
świętego Józefa z Dzieciątkiem Jezus oraz Matkę Boską Różańcową. Była to
Święta Rodzina. Maryja była ubrana w białe szaty i w niebieski płaszcz.
Święty Józef także był ubrany na biało, natomiast Dzieciątko Jezus
miało okrycie w jasnoczerwonym kolorze. Święty Józef pobłogosławił tłum
wykonując trzykrotnie znak krzyża. Dzieciątko Jezus uczyniło to samo.
Następna była wizja Matki Boskiej Bolesnej i Chrystusa Pana obarczonego
cierpieniem w drodze na Kalwarię. Jezus pobłogosławił lud czyniąc znak
krzyża. Matka Boża nie miała w piersi miecza. Łucja widziała jedynie
górną część ciała Pana Jezusa. Ostatnia była chwalebna wizja Matki Bożej
Karmelitańskiej, ukoronowanej na Królową Nieba i Ziemi oraz trzymającej
w swych ramionach Dzieciątko Jezus.
Za: http://www.fatima.pl/objawienia-fatimskie
Cud słońca
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz