W XIX i początkach XX wieku wzmagające się zło skłaniało do przeciwdziałania wielu ludzi, którzy skupiali się w stowarzyszeniach i bractwach pod patronatem Św. Michała Archanioła. Co rozumiano przez określenie patronat? Patron, od łacińskiego pater-ojciec, oznacza opiekuna, protektora. Patron – czyli opiekun pewnych miejsc lub osób, orędownik w różnych sprawach. Patron jest czymś więcej niż wzorem duchowym i przykładem, gdyż działa on, czynnie wspomagając swych podopiecznych.
Św. Michał jako patron wypełnia swoją rolę przez wstawiennictwo i działanie. Przez wstawiennictwo, ponieważ oręduje za tymi, którzy u niego szukają wsparcia i pomocy. Skuteczność jego orędownictwa płynie ze zjednoczenia jego woli z wolą Boga. Poznał on skutki odłączenia się od Boga na przykładzie zbuntowanych aniołów, więc wyprasza dla ludzi łaski potrzebne do trwania przy Bogu i Jego przykazaniach. Nadto po zwycięskiej próbie aniołów św. Michał został ubogacony nową łaską Bożą jako uczestnik darów wcześniej nieznanych. To stanowi powód szczególnej skuteczności jego orędownictwa u Boga. Błogosławiony Markiewicz, komentując ten fakt, pisze, że ten anioł „zajaśniał niezwykłym blaskiem nadprzyrodzonym, stając się najpiękniejszym, najpotężniejszymi w ogóle pierwszym spośród wszystkich duchów anielskich w niebie. Jedynie Królowa Aniołów przewyższa go świętością”, Św. Michał Archanioł jest też patronem przez działanie, tzn. że dzięki swej naturze anielskiej może pośrednio i zewnętrznie wpływać na wolę i rozum, bezpośrednio zaś – na wyobrażenia i władze zewnętrzne człowieka. Przez swoje działanie może także pomagać ludziom w sposób fizyczny. Rs. Br. Markiewicz za św. Wawrzyńcem Justiniani zaleca, by każdy człowiek obrał Św. Michała za patrona. Sam tak czyni, ogłaszając Księcia Niebieskiego patronem prowadzonej przez siebie instytucji wychowawczej oraz Zgromadzenia, które zakładał. Jaki był cel tego kroku?
Błogosławiony Bronisław podkreślał, że dobro duszy i dzieło zbawienia są narażone na zamachy gorszycieli. Obiera go więc za patrona, by uchronić i zachować wychowywaną przez siebie młodzież od zła. Jest przekonany, że Św. Michał, niejako uprzedzając, chroni powierzone opiece michalitów i michalitek dzieci przed zepsuciem moralnym, walcząc na przedpolu z knującym podstępy i przygotowującym zasadzki złym duchem.
Św. Michał Archanioł jest dla błogosławionego Bronisława nie tylko aniołem walczącym, ale i aniołem pokoju. Podkreśla, że celem walki Św. Michała dla sprawy Bożej jest to, by w duszach ludzkich i w Kościele Chrystusowym na ziemi królował pokój święty. Błogosławiony Bronisław traktuje Św. Michała w łączności z Chrystusem. Św. Archanioł jest na rozkazach Pana Jezusa chorążym zbawienia, który w ręku trzyma zwycięską chorągiew Chrystusowego krzyża. Kult Św. Michała Archanioła ks. Br. Markiewicz rozumie jako środek w prowadzeniu walki ze złem i przejaw wewnętrznej przemiany człowieka, jako walkę o czystość duszy i wolność od grzechu. Zaleca wychowankom naśladowanie Św. Michała Archanioła w realizacji jego cnót, tzn. pokory, czystości, gorliwości o chwałę Bożą i zbawienie dusz. Stwierdza, że najlepiej jednak można uczcić Św. Michała Archanioła powściągliwością i pracą, tzn. powściągając szczególnie pychę i żądze zmysłowe i pracując nad zbawieniem własnym i drugich. Ks. Piotr Prusakiewicz CSMA Za: http://www.ktozjakbog.religia.net
Peregrynacja figury św. Michała Archanioła w Polsce – w ramach uroczystości nabożeństwa o uzdrowienie i uwolnienie, błogosławieństwo, przyjęcie szkaplerza św. Michała Archanioła - kliknij
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz