OSTRZEŻENIE przed szczepieniami dzieci w wieku od 12
do 15 roku.
https://psnlin.pl/list-polskiego-stowarzyszenia-niezale%c5%bcnych-lekarzy-i-naukowc%c3%b3w-do-dyrektor%c3%b3w-szk%c3%b3%c5%82-i-przedszkoli.html
24 czerwca 2021r.
Polskie Stowarzyszenie Niezależnych Lekarzy i Naukowców
Do
Dyrekcji, Grona Pedagogicznego, Rady Rodziców
Szanowni Państwo Dyrektorzy, Pedagodzy, Rodzice
kierujemy
do Państwa niniejszy list zaniepokojeni informacją, o której
powzięliśmy wiadomość, a mianowicie o prowadzeniu akcji promującej szczepienia przeciwko SARS-CoV-2 wśród nieletnich uczniów w wieku od 12 do 15 roku życia.
Polskie
Stowarzyszenie Niezależnych Lekarzy i Naukowców pragnie zauważyć, że
dostępne szczepionki przeciwko COVID-19 nie mają jeszcze ukończonej III z
IV faz badań klinicznych. Powyższa okoliczność powoduje, że szczepienia
tymi preparatami są w istocie eksperymentem medycznym. Promowanie
szczepień u dzieci jest więc w istocie zachęcaniem, a w pewnych
okolicznościach może być zmuszaniem do uczestnictwa w eksperymencie
medycznym, co jest niedopuszczalne.
Na stronie WHO można znaleźć rekomendacje:
„na chwilę obecną dzieci nie powinny być szczepione”.
„Nie
ma jeszcze wystarczających dowodów na stosowanie szczepionek przeciw
COVID-19 u dzieci, aby sformułować w tej sprawie zalecenia. Dzieci i
młodzież mają tendencję do łagodniejszych chorób w porównaniu do
dorosłych.” (https://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019/covid-19-vaccines/advice )
Gen.
prof. Grzegorz Gielerak, dyrektor Wojskowego Instytutu Medycznego: „Do
szczepienia dzieci powinniśmy podchodzić bardzo ostrożnie. To zgodne z
wytycznymi WHO.”
(https://serwisy.gazetaprawna.pl/zdrowie/artykuly/8196184,koronawirus-szczepienie-dzieci-rekomendacje-mz-who.html )
Przepisy
ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty definiują pojęcie
eksperymentu medycznego oraz wskazują obowiązki ciążące na lekarzu w
związku z przeprowadzaniem takiego eksperymentu.
Zgodnie z art. 21 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty:
1. Eksperyment medyczny przeprowadzany na ludziach może być eksperymentem leczniczym albo eksperymentem badawczym.
2.
Eksperymentem leczniczym jest wprowadzenie nowych albo tylko częściowo
wypróbowanych metod diagnostycznych, leczniczych lub profilaktycznych w
celu osiągnięcia bezpośredniej korzyści dla zdrowia osoby chorej. Może
on być przeprowadzony, jeżeli dotychczas stosowane metody nie są
skuteczne albo jeżeli ich skuteczność nie jest wystarczająca. Udział w
eksperymencie leczniczym kobiet ciężarnych wymaga szczególnie wnikliwej
oceny związanego z tym ryzyka dla matki i dziecka poczętego.
3.
Eksperyment badawczy ma na celu przede wszystkim rozszerzenie wiedzy
medycznej. Może być on przeprowadzany zarówno na osobie chorej, jak i
zdrowej. Przeprowadzenie eksperymentu badawczego jest dopuszczalne, gdy
uczestnictwo w nim nie jest związane z ryzykiem albo też ryzyko jest
minimalne i nie pozostaje w dysproporcji do możliwych pozytywnych
rezultatów takiego eksperymentu.
Udział uczestnika małoletniego w eksperymencie badawczym jest dozwolony tylko po łącznym spełnieniu następujących warunków:
1.
spodziewane korzyści mają bezpośrednie znaczenie dla zdrowia
małoletniego poddanego eksperymentowi badawczemu lub innych małoletnich
należących do tej samej grupy wiekowej;
2. eksperyment badawczy przyniesie istotne rozszerzenie wiedzy medycznej;
3.
nie istnieje możliwość przeprowadzenia takiego eksperymentu o
porównywalnej efektywności z udziałem osoby pełnoletniej (art. 23a ust. 2
u.zaw.lek.).
Spodziewane
korzyści ze szczepienia małoletnich są nikłe, natomiast ryzyko duże, co
bezwzględnie uniemożliwia przeprowadzenie eksperymentu.
Nikłość
korzyści wyraża się przede wszystkim w tym, że małoletni nie muszą być
uodparniani przeciwko COVID-19, ponieważ nie są oni zagrożeni tą
chorobą. Zakażenie wirusem Sars-Cov2 jest bardzo rzadkie w populacji
dziecięcej, zwykle przebiega łagodnie, a wskaźnik wyzdrowienia wynosi
99,97%. Dzieci nie transmitują wirusa.
O szczepieniach u dzieci
wypowiedział się ekspertka WHO dr Kate O’Brien, która jednoznacznie
wskazała, że zachorowanie u dzieci jest bardzo, bardzo nikłe, więc ich
szczepienie nie ma na celu ochrony ich przed zakażeniem.
Żródło: (https://pulsmedycyny.pl/ekspertka-who-szczepienie-dzieci-przeciw-covid-19-nie-jest-priorytetem-1118458 )
„Jak
dotąd nie odnotowaliśmy w Polsce przypadku PIMS (Paediatric
inflammatory multisystem syndrome), zespołu wieloukładowej reakcji
zapalnej, przypominającego chorobę Kawasakiego, uogólnionego zapalenia
naczyń o nieznanej etiologii w przebiegu COVID-19” Ernest Kuchar. Źródło: Puls Medycyny (https://pulsmedycyny.pl/dr-ernest-kuchar-koronawirus-zwykle-nie-przenosi-sie-z-dzieci-na-doroslych-991729 )
Na stronie pacjent.gov.pl znajduje się następujące stwierdzenie:
„Dzieci, jeśli zakażą się koronawirusem, na ogół przechodzą przez chorobę bardzo lekko, czasem wręcz bezobjawowo” Źródło (https://pacjent.gov.pl/aktualnosc/dziecko-i-koronawirus )
Co więcej, powstały opracowania naukowe, z których wynika, że dzieci są mniej podatne na COVID-19.
[Lee,
Hu, Chen, Hsueh, Are children less susceptibleh to COVID-19? Elsevier
Public Health Emergency Collection, 2020: 53(3):371-372] (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7102573/ )
„(...)
Każde doświadczenie jest dozwolone tylko wówczas, gdy istnieje
perspektywa osiągnięcia istotnej korzyści przy stosunkowo niskim
ryzyku (...). W przypadku eksperymentów badawczych (...) „znikoma
wartość naukowa projektu badawczego zawsze będzie przemawiała
przeciwko dopuszczalności eksperymentu, nawet jeżeli ryzyko jego
przeprowadzenia byłoby niewielkie” (…).
(Kopeć M. Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Komentarz. Art. 21. Opublikowano: WK 2016)
W przypadku szczepionki Pfizer-BioNTech: Badanie III fazy jest zarejestrowane na stronie Clinical- Trials.gov
pod
numerem NCT 4368728 i kończy się dopiero w dniu 31 stycznia 2023 r. Z
kolei w przypadku szczepionki firmy Moderna - III faza badania kończy
się 22 października 2022 r. Również faza III badań (COV3001)
szczepionki Janssen trwa nadal.
Przytoczyć należy w tym miejscu
dane statystyczne (źródło:stat.gov.pl), które wskazują, że w Polsce
liczba zgonów z powodu COVID-19 u osób w wieku od urodzenia do 17 roku
życia wynosi 2, przy czym liczba zgonów w tym samym przedziale wiekowym
osób z COVID-19 i chorobami współistniejącymi wynosi 11. Powyższe
oznacza, że poziom zgonów w tej grupie
wiekowej z powodu COVID-19 wynosi 0,00003%, natomiast liczba zgonów na
COVID-19 wraz z chorobami współistniejącymi to 0,0001%.
Wskaźnik
śmiertelności z powodu zakażenia tym wirusem wśród dzieci jest
niezwykle niski- wynosi 1 na milion i jest znacząco niższy niż w
przypadku grypy sezonowej. Znacznie częściej dzieci umierają z powodu
wypadków komunikacyjnych (15x), chorób nowotworowych (12x) czy
samobójstw (10x).
Powyższe jednoznacznie wskazuje, że nie ma
podstaw do szczepienia małoletnich, zwłaszcza, że szczepienie dzieci
obarczone jest wysokim ryzykiem, z uwagi na nieukończone badania
kliniczne i brak badań na tej grupie wiekowej.
Wśród osób
dorosłych szczepionych przeciwko SARS-CoV-2 zdarzały się często
niepożądane odczyny poszczepienne ze zgonami włącznie. W USA łączna
liczba zgonów po szczepieniach na COVID-19 jest większa niż łączna
liczba zgonów po innych wykonanych do tej pory szczepieniach.
Wobec
powyższego nie ma żadnego sensu podawanie dzieciom nieprzebadanych
preparatów, o których już teraz wiadomo, że powodują wiele ciężkich
działań niepożądanych, jak np: reakcje uczuleniowe na składniki
preparatu (glikol polietylenowy), zaburzenia krzepnięcia krwi w
naczyniach trzewnych i mózgowych, naruszenie bariery
krew-mózg, zapalenie mięśnia sercowego czy nagły zgon.
Całkowicie
nieznane są długofalowe skutki podania tych preparatów - niezwykle
istotna kwestia w przypadku populacji dziecięcej, przed którą życie
dopiero się zaczyna. Podejrzewa się, że obecnie używane preparaty mogą w
przyszłości wywoływać choroby neurodegeneracyjne (prionowe),
autoimmunologiczne oraz choroby nowotworowe. Nie wiadomo też jak będą
one wpływać na płodność zaszczepionych dzieci. Producenci nie prowadzili
badań także w tym kierunku i otwarcie zaznaczają to w ulotkach swoich
produktów.
Czy więc polskie dzieci po szczepieniu tymi
preparatami będą miały własne dzieci? Jaką kondycję zdrowotną będzie
miało to kolejne pokolenie Polaków?
Jest zbyt wiele ważnych pytań, na które producenci sami nie potrafią odpowiedzieć.
Dla przykładu z ulotki szczepionki Pfizer-BioNTech przeciw COVID-19:
„Lista
ta może nie zawierać wszystkich możliwych działań ubocznych
szczepionki Pfizer- BioNTech przeciw COVID-19. Mogą wystąpić poważne
i nieprzewidziane działania uboczne. Badania kliniczne nad szczepionką
Pfizer-BioNTech przeciw COVID-19 nadal trwają” ( https://www.fda.gov/media/ 144622/download ).
Dowód: - wydruk ulotki szczepionki.
Dostępne
w Polsce szczepionki w większości nie są przeznaczone dla osób poniżej
18 roku życia. Producenci szczepionek wskazują jednoznacznie:
„Szczepionka
COVID-19 Vaccine AstraZeneca nie jest zalecana do stosowania u dzieci w
wieku poniżej 18 lat. Obecnie nie ma wystarczających danych dotyczących
stosowania szczepionki COVID-19 Vaccine AstraZeneca u dzieci i
młodzieży w wieku poniżej 18 lat.”
„Szczepionka COVID-19 Vaccine Janssen jest wskazana do czynnego uodparniania osób dorosłych w wieku 18 lat i starszych[…]”
„Szczepionka COVID-19 Vaccine Moderna jest wskazana do czynnego uodparniania osób w wieku 18 lat i starszych […]”
Dowód:
-wydruk charakterystyki produktu leczniczego — szczepionki firmy Moderna,
-wydruk ulotki szczepionki firmy AstraZeneca,
-wydruk charakterystyki produktu leczniczego — szczepionki firmy Janssen.
Co
prawda producent szczepionki Comiranty (firma Pfizer i BioNTech)
dopuszcza możliwość stosowania tego preparatu u młodzieży od 12 roku
życia, niemniej sam producent ocena bezpieczeństwa stosowania produktu u
młodzieży w wieku od 12 do 15 lat jest jeszcze w toku.
Charakterystyka produktu leczniczego Comiranty podaje również w zakresie dzieci i młodzieży, że:
„Europejska
Agencja Leków wstrzymała obowiązek dołączania wyników badań
produktu leczniczego Comirnaty w populacji dzieci i młodzieży w
zapobieganiu
COVID-19 (stosowanie u dzieci i młodzieży, patrz punkt 4.2).
Ten
produkt leczniczy został dopuszczony do obrotu zgodnie z procedurą
dopuszczenia warunkowego. Oznacza to, że oczekiwane są dalsze dowody
świadczące o korzyści ze stosowania produktu leczniczego. Europejska
Agencja Leków dokona, co najmniej raz do roku, przeglądu nowych
informacji o tym produkcie leczniczym i w razie konieczności ChPL
zostanie zaktualizowana.”
Dowód: -charakterystyka produktu leczniczego — szczepionki Comiranty.
Nie jest wiadomym na chwilę obecną na jak długo utrzyma się odporność po podaniu szczepionek.
„Tak,
jak w przypadku każdej innej szczepionki, cykl 2 dawek szczepionki
COVID-19 Vaccine AstraZeneca może nie zapewniać pełnej ochrony wszystkim
osobom, które ją otrzymały. Nie wiadomo jak długo ochrona ta będzie się
utrzymywać.
Dowód: -wydruk ulotki szczepionki firmy AstraZeneca.
„Okres
utrzymywania się ochrony zapewnianej przez szczepionkę jest nieznany,
ponieważ jest to nadal ustalane w badaniach klinicznych będących w
toku.” (chpl szczepionki Moderna)
Niemalże identyczne stwierdzenie można znaleźć w chpl szczepionki Janssen i Comiranty.
Dowód:
-charakterystyka produktu leczniczego — szczepionki firmy Moderna,
-charakterystyka produktu leczniczego — szczepionki firmy Janssen
-charakterystyka produktu leczniczego — szczepionki Comiranty.
Wielkie
wątpliwości budzi też pośpiech z jakim stworzono te preparaty oraz
sposób wprowadzenia ich do programu szczepień wśród dzieci.
My
lekarze mamy moralny i zawodowy (wynikający z Kodeksu Etyki Zawodowej
Lekarzy) obowiązek zwrócenia Państwu uwagi, że Państwa działania są
nieracjonalne w związku z nieproporcjonalnością ryzyka wykonania
szczepień u Państwa wychowanków, a ochroną małoletnich przed zarażeniem
COVID-19.
Dodatkowo, należy zwrócić uwagę na niemożność wyrażenia świadomej zgody na szczepienia będące eksperymentem medycznym.
Możliwość
wyrażenia świadomej zgody wymaga poinformowania uczestnika
eksperymentu o wszystkich możliwych jego korzyściach i ryzykach, a
przede wszystkim o tym, że bierze on udział w eksperymencie medycznym.
Wobec tego w myśl nałożonych na lekarzy obowiązków wynikających z
przepisów ustaw czy też Kodeksu Etyki Lekarskiej obowiązkiem lekarza
jest poinformowanie i zwrócenie uwagi pacjenta na wszelkie korzyści i
ryzyka płynące ze stosowanych metod leczniczych/ profilaktycznych.
Art. 2 Kodeksu Etyki Lekarskiej:
1.
Powołaniem lekarza jest ochrona życia i zdrowia ludzkiego,
zapobieganie chorobom, leczenie chorych oraz niesienie ulgi w
cierpieniu; lekarz nie może posługiwać się wiedzą i umiejętnością
lekarską w działaniach sprzecznych z tym powołaniem.
2.
Najwyższym nakazem etycznym lekarza jest dobro chorego - salus aegroti
suprema lex esto. Mechanizmy rynkowe, naciski społeczne i wymagania
administracyjne nie zwalniają lekarza z przestrzegania tej zasady.
We
wcześniejszym fragmencie listu wskazano, że jest wiele niewiadomych co
do stosowanych szczepionek przeciwko SARS-CoV-2, zarówno pod względem
skuteczności jak i niepożądanych, długoterminowych skutków ich podania
oraz możliwości stosowania preparatów u dzieci. Powyższe powoduje, że
nie możliwe jest wyrażenie świadomej zgody na uczestnictwo w
eksperymencie medycznym. Zwłaszcza, że nie mówi się powszechnie o tym,
że szczepienie przeciwko SARS-CoV-2 są eksperymentem medycznym.
Kwestie
wyrażenia zgody są szeroko komentowane w judykaturze oraz w
orzecznictwie. Dla przykładu wskazać można postanowienie Sądu
Najwyższego - Izba Karna (z dnia 10 kwietnia 2015 r., sygn. akt III KK
14/15):
„Miarodajna, legalizująca działanie lekarza
zgoda pacjenta na wykonanie zabiegu leczniczego to taka zgoda, która
stanowi wyraz jego własnej, świadomej (zarówno od strony zdolności
psychofizycznej udzielającego zgody, jak i rozważenia niezbędnych jej
przesłanek) oraz swobodnej i dobrowolnej (nieobciążonej wadą błędu,
czy przymusu) decyzji.
2. Brak przy wykonywaniu zabiegu
leczniczego któregokolwiek z elementów wypełniających istotę omawianej
zgody oraz świadczących o samym fakcie jej udzielenia należy
traktować jako równoznaczny z wykonaniem tego zabiegu bez zgody,
wypełniającym znamię przestępstwa z art. 192 § 1 KK.
Określające
typ przestępstwa z art. 192 § 1 KK znamię „bez zgody” ma w pewnym
sensie charakter blankietowy. Wobec wielości udzielanych pacjentom
świadczeń medycznych oraz wobec różnorodności unormowań zgody na
czynności medyczne, jak też zniesienia jej wymogu w różnych
regulacjach - niezbędne
jest każdorazowe
skonkretyzowanie treści tego znamienia w przepisach prawa medycznego,
mających zastosowanie do ocenianego zdarzenia. Należy jednak
zaznaczyć, że roztrząsane wyrażenie nie zawiera wyraźnego
dookreślenia, iż zgoda, bez której działa lekarz, ma odpowiadać
wymogom przewidzianym w przepisach ustawy, co dopiero pozwalałoby
uznać, że bezprawne, w myśl art. 192 § 1 KK, jest niezachowanie
wszelkich warunków prawidłowości zgody na interwencję medyczną,
także odnoszących się do formy jej udzielenia.”
Lekarz
podczas badania kwalifikacyjnego winien obligatoryjnie przekazać
(zgodnie z art. 25 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty) jasną i
zrozumiałą, pisemną i ustną informację m.in. o:
1. celu, pełnym planie eksperymentu medycznego oraz ryzyku i korzyściach związanych z eksperymentem;
2.
zakresie i długości trwania procedur, które mają być stosowane, w
szczególności wszelkie uciążliwości i zagrożenia dla zdrowia uczestnika
związane z jego udziałem w eksperymencie;
3. ustaleniach dotyczących sposobu reagowania na zdarzenia niepożądane oraz pytania i wątpliwości uczestnika;
4.
zasadach dostępu do informacji istotnych dla uczestnika, uzyskanych
podczas realizacji tego eksperymentu oraz do ogólnych jego wyników;
5. zasadach wypłaty odszkodowania w sytuacji powstania szkody;
Świadoma
zgoda oznacza też akceptacje ryzyka jakie niesie ze sobą podanie
szczepionki. Charakterystyka produktu leczniczego - szczepionki
przeciwko SARS-Cov-2 zawiera szereg przeciwwskazań. Powikłania mogące
wystąpić po podaniu szczepień wskazuje również załącznik nr 1 do
rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie niepożądanych odczynów
poszczepiennych oraz kryteriów ich rozpoznawania z dnia 21 grudnia 2010
r.
Dowód:
-rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r.
W związku z powyższym nie ma możliwości wyrażenia świadomej zgody.
Przytoczyć
w tym miejscu należy, że w tym wieku człowiek podatny jest na sugestie,
zwłaszcza jeżeli zachęca, go osoba będąca autorytetem. Mają Państwo
silną moc oddziaływania na swoich uczniów, wobec czego powinni Państwo z
dużą dozą ostrożności podchodzić do zachęcania uczniów do wykonania
szczepienia, które jest eksperymentem medycznym zgodnie z obowiązującymi
przepisami prawa. Uporczywe zachęcanie małoletnich do wykonania
dobrowolnego zabiegu medycznego nosi znamiona przestępstwa zmuszania
opisanego w art. 190a kk.
Dobrem chronionym przez art.
190a kk jest wolność człowieka i prawo do życia wolnego od jakiejkolwiek
formy zmuszania. Nękanie należy rozumieć jako wielokrotne powtarzające
się prześladowanie wyrażające się w podejmowaniu różnych
naprzykrzających się czynności, które to czynności mogą być legalne
jeśli oceniane mają być pojedynczo.
Długotrwałe propagowanie określonego zachowania nosi znamiona uporczywego nękania.
Wobec wymienionych faktów, należy kwestie dotyczącą szczepień pozostawić całkowicie w zakresie wolnej i
w żaden sposób niewymuszanej decyzji przedstawicieli ustawowych małoletnich dzieci.
Proszę
zważyć również, że akcje promujące szczepienia przyczynią się do
niedopuszczalnej segregacji uczniów. Nie wszyscy mogą się zaszczepić i
nie wszyscy będą chcieli, co jest oczywiście dopuszczalne. Propagując
szczepienia przyczyniają się Państwo do pojawienia się dyskryminacji
wśród dzieci i młodzieży.
Dodatkowo negatywnie na rozwój i
wychowanie dzieci wpływa nauczanie zdalne. Prosimy o przemyślenie
powrotu do zajęć w trybie stacjonarnym od przyszłego roku szkolnego z
uwagi na dobro dzieci.
Obserwując sytuację
polskich uczniów w mijającym roku szkolnym 2020/21, jako lekarze
opiekujący się rodzinami naszych pacjentów oraz jako rodzice i
członkowie rodzin wyrażamy również swoje zaniepokojenie skutkami
zdalnego nauczania. Izolacja społeczna, brak kontaktów z rówieśnikami
oraz wielogodzinne wpatrywanie się w ekran komputera stanowią dla
rozwijającego się mózgu ogromne zagrożenie, na które w swoich pracach
naukowych wskazuje m.in. wybitny naukowiec z dziedziny Neurofizjologii
Prof Manfred Spitzer z Uniwersytetu we Fryburgu.
Uważamy, że
wobec faktu, że dzieci rzadko chorują na Covid-19 i nie uczestniczą w
transmisji wirusa, decyzje o zamykaniu szkól dla uczniów były
nieuzasadnione i szkodliwe dla dzieci i młodzieży.
Apelujemy
zatem do władz oświatowych, dyrektorów szkół, rad rodziców, kuratoriów,
organów samorządów, aby dołożyć wszelkich starań, aby sytuacja zdalnego
nauczania, która demoluje polską oświatę więcej się nie powtórzyła.
Prosimy głęboko przemyśleć swoje postępowanie, mające wpływ na wielu młodych ludzi.
Załączamy
także link do raportu prezentującego wybrane, ilościowe aspekty
tragicznych skutków „walki” z wirusem covid-19 w Polsce w okresie od
marca 2020 do maja 2021. Raport ten oparty jest na danych urzędów
państwowych.
http://psnlin.pl/dokumenty/Prawdziwa_tragedia_narodu_polskiego_2020_2021_walka_z_covid_19.pdf
Z poważaniem,
W imieniu Polskiego Stowarzyszenia Niezależnych Lekarzy i Naukowców