Dziś 22 lutego w „środę popielcową” jest kolejna rocznica objawienia światu Obrazu Najmiłosierniejszego Zbawiciela – „Jezu Ufam Tobie”.

 

Dziś 22 lutego w „środę popielcową” jest kolejna rocznica objawienia światu Obrazu Najmiłosierniejszego Zbawiciela – „Jezu Ufam Tobie”.

Dzięki łasce Bożej dozyliśmy następnego w naszym życiu Wielkiego Postu, w którym poprzez pokutę i modlitwę możemy przygorować się na kolejną Wielkanoc, w tym czasie szczególnie prośmy Boga o Miłosierdzie dla świata, aby nasz Ojciec w Niebie ulitował się i zachował nas od wielkiej kary.

Z „Dzienniczka” św.siostry Faustyny Kowalskiej:

„22 lutego 1931r. Płock.
Wieczorem, kiedy byłam w celi ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady. W milczeniu wpatrywałam się w Pana, dusza moja była przejęta bojaźnią, ale i radością wielką. – Po chwili powiedział mi Jezus: „Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, Ufam Tobie. Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie” (Dz.47)

Pan Jezus do św.Faustyny:
„Podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła Miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie.”(Dz.327)
„Dziecię Moje, życie na ziemi jest walką, i to wielką walką o Królestwo Moje, ale nie lękaj się, bo nie jesteś sama. Ja cię wspieram zawsze, a więc oprzyj się o ramię Moje i walcz, nie lękając się niczego. Weź naczynie ufności i czerp ze Zdroju Żywota nie tylko dla siebie, ale i pomyśl o innych duszach, a szczególnie o tych, którzy nie dowierzają Mojej Dobroci.”(Dz.1488)

„Witaj, Najmiłosierniejsze Serce Jezusa,
Żywy Zdroju wszelkich łask,
Jedyne schronienie i ucieczko nasza,
W Tobie mam nadziei blask.

Witaj, Najlitościwsze Serce Boga mojego,
Niezgłębiona żywa Krynico Miłości,
Z której tryska życie dla człowieka grzesznego,
I Zdrój wszelkiej słodkości.

Witaj, otwarta Serca Najświętszego Rano,
Z której wyszły Miłosierdzia promienie
I z której czerpać życie nam dano,
Naczyniem ufności jedynie.

Witaj, Dobroci Boża niepojęta,
Nigdy nie zmierzona i nie zgłębiona,
Pełna Miłości i Miłosierdzia, lecz zawsze Święta,
A jednak jesteś, jak dobra matka, ku nam pochylona.

Witaj, Tronie Miłosierdzia, Baranku Boży,
Któryś za mnie życie złożył w ofierze,
Przed którym się codziennie ma dusza korzy,
Żyjąc w głębokiej wierze.”
(Dz.1321)