12 września: Najświętszego Imienia Maryi! Fragment o Fatimie z książki „Dziewica, Matka, Królowa”, która ukaże się 15.09

 

12 września: Najświętszego Imienia Maryi! Fragment o Fatimie z książki „Dziewica, Matka, Królowa”, która ukaże się 15.09

Opublikowano na 12 września 2025 by wobroniewiary

Najświętsze Imię Maryi

Imię Maryi czcimy w Kościele w sposób szczególny, ponieważ należy ono do Matki Boga, Królowej nieba i ziemi, Matki miłosierdzia.
„Imieniny” Matki Bożej przypominają nam o przywilejach nadanych Maryi przez Boga i wszystkich łaskach, jakie otrzymaliśmy od Boga za Jej pośrednictwem i wstawiennictwem, wzywając Jej Imienia.
Zgodnie z wymogami Prawa mojżeszowego, w piętnaście dni po urodzeniu dziecięcia płci żeńskiej odbywał się obrzęd nadania mu imienia (Kpł 12, 5). Według podania Joachim i Anna wybrali dla swojej córki za wyraźnym wskazaniem Bożym imię Maryja. Jego brzmienie i znaczenie zmieniało się w różnych czasach. Po raz pierwszy spotykamy je w Księdze Wyjścia. Nosiła je siostra Mojżesza (Wj 6, 20; Lb 26, 59 itp.). W czasach Jezusa imię to było wśród niewiast bardzo popularne. Ewangelie i pisma apostolskie przytaczają oprócz Matki Chrystusa cztery Marie: Marię Kleofasową (Mt 27, 55-56; Mk 15, 40; J 19, 25), Marię Magdalenę (Łk 8, 2-3; 23, 49. 50), Marię, matkę św. Marka Ewangelisty (Dz 12, 12; 12, 25) i Marię, siostrę Łazarza (J 11, 1-2; Łk 10, 38). Imię to wymawiano różnie: Miriam, Mariam, Maria, Mariamme, Mariame itp. Imię to posiada również kilkadziesiąt znaczeń. Najczęściej wymienia się m.in. „Mój Pan jest wielki”, „Pani” i „Gwiazda morza”.

Maryję nazywamy naszą Matką; jest Ona – zgodnie z wolą Chrystusa, wyrażoną na krzyżu – Matką całego Kościoła. Po Wniebowzięciu została ukoronowana na Królową nieba i ziemi. Polacy czczą Ją także jako Królową Polski. Maryja jest naszą Wspomożycielką i Pośredniczką, jedyną ucieczką grzeszników. W ciągu wieków historii Kościoła powstały setki różnorodnych tytułów (wymienianych np. w Litanii Loretańskiej czy starszej od niej, pięknej Litanii Dominikańskiej, a także w starożytnym hymnie greckim Akatyście). Za pomocą tych określeń wzywamy opieki i orędownictwa Matki Bożej.

Bardzo wielu świętych wyróżniało się szczególnym nabożeństwem do Imienia Maryi, wiele razy wypowiadając je z największą radością i słodyczą serca, np. Piotr Chryzolog (+ 450), św. Bernard (+ 1153), św. Antonin z Florencji (+ 1459), św. Hiacynta Marescotti (+ 1640), św. Franciszek z Pauli (+ 1507), św. Alfons Liguori (+ 1787).

Wspomnienie Imienia Maryi jest jednym z wielu obchodów maryjnych, które są paralelne do obchodów ku czci Chrystusa. Jak świętujemy narodzenie Chrystusa (25 grudnia) i Jego Najświętsze Imię (3 stycznia), podobnie obchodzimy wspomnienia tych samych tajemnic z życia Maryi (odpowiednio 8 i 12 września). Obchód ku czci Imienia Maryi powstał w początkach XVI w. w Cuenca w Hiszpanii i był celebrowany 15 września, w oktawę święta Narodzenia Maryi. Z czasem został rozszerzony na teren całej Hiszpanii. Po zwycięstwie króla Jana III Sobieskiego nad Turkami w bitwie pod Wiedniem w 1683 r. Innocenty XI rozszerzył ten obchód na cały Kościół i wyznaczył go na niedzielę po święcie Narodzenia Maryi. Późniejsze reformy kalendarza i przepisów liturgicznych przeniosły go na dzień 12 września, kiedy to Martyrologium Rzymskie wspomina wiktorię wiedeńską. Obchód ten dekretem Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z 2001 r. wprowadzono do Kalendarza Rzymskiego (ogólnego) w randze wspomnienia dowolnego.

Dziewica, Matka, Królowa
Spotkania z Maryją w tradycji i historii
(premiera 15 września)

Książka Dziewica, Matka, Królowa to niezwykła podróż przez dziesięć najważniejszych maryjnych objawień zatwierdzonych przez Kościół katolicki, między innymi Fatimę, Kibeho, Knock i Banneux. 

Wybitni  specjaliści  z  zakresu  mariologii,  dr  Robert  Fastiggi  i  Michael   O’Neill,  analizują  zarówno  historyczne,  jak  i  duchowe  aspekty  każdego   objawienia, ukazując przesłania nadziei, miłości i nawrócenia, jakie Maryja  pozostawiła wiernym. Ta książka to cenne źródło inspiracji dla wszystkich, pragnących  zgłębić  tajemnice  maryjnych  objawień,  a  także  chcących  poznać niezwykłe tytuły nadane przez Kościół Matce Bożej. 

Fragment książki: Rozdział IX
Maryja jako Matka Kościoła –
Matka Boża z Fatimy

O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia.
modlitwa różańcowa Matki Bożej Fatimskiej

W naszych czasach, gdy młodzi ludzie często stają się ofiarami wyzysku i handlu, oni wyróżniają się jako świadkowie prawdy i wolności, posłańcy pokoju nowej ludzkości pojednanej w miłości.
kard. Angelo Amato,
podczas kanonizacji Hiacynty i Franciszka Marto

13 maja 2017 roku papież Franciszek uroczyście kanonizował Franciszka i Hiacyntę Marto podczas mszy w setnąrocznicę pierwszego objawienia w Fatimie, w Portugalii. Proces trzeciej wizjonerki, Łucji dos Santos, został otwarty 30 kwietnia 2008 roku, zaledwie trzy lata po jej śmierci. Siostra Łucja była obecna na beatyfikacji swoich kuzynów w 2000 roku, zaś w 2005 roku spoczęła obok nich w bazylice Matki Bożej Różańcowej w Fatimie. Proces kanonizacyjny s. Łucji trwał jednak dłużej, ponieważ w przeciwieństwie do kuzynów, którzy zmarli w dzieciństwie, była „kobietą, która przeżyła niemal dziewięćdziesiąt osiem lat, która korespondowała z papieżami od Piusa XII do Jana Pawła II”, a jej zapiski składały się z dziesięciu tysięcy listów, dziennika i innych tekstów.
Jej obfitą twórczość literacką po części można przypisać trzem „tajemnicom”, które Matka Boża przekazała dzieciom, gdy ukazywała się im sześciokrotnie od maja do października 1917 roku. Te objawienia i tajemnice fatimskie ukazują nam bardzo wyraziście obraz Maryi jako Matki Kościoła, nieustannie ostrzegającej, napominającej i zachęcającej swoje dzieci, by podążały za Jej Synem i oczyszczały się poprzez pokutę, modlitwę oraz ciągłe nawrócenie, odpierając ataki wroga nie tylko spoza Kościoła, ale także ze strony niewiernych.

Matko Boża Różańcowa, Królowo Kościoła, módl się za nami.

Fatima, Portugalia, 1917 rok

W małym miasteczku w pobliżu Fatimy w rejonie Cova da Iria troje dzieci – pastuszków zgłosiło, że 13 maja 1917 roku widziały Matkę Bożą. Dodatkowo przekazały też, że w 1916 roku trzykrotnie ukazywał się im „Anioł Pokoju”, a także, że Maryja odwiedzała ich trzynastego dnia każdego z pięciu kolejnych miesięcy.

Według dzieci – Łucji dos Santos (dziesięć lat) i dwojga jej młodszych kuzynostwa: Franciszka Marto (dziewięć lat) i jego siostry Hiacynty (siedem lat) – niewiasta była „ubrana na biało, jaśniejsza niż słońce, rzucająca promienie światła jaśniejszego i silniejszego niż kryształ wypełniony najbardziej skrzącą się wodą, przeszywany palącymi promieniami słońca”.

13 lipca 1917 roku, podczas trzeciego objawienia, niewiasta przedstawiła się jako Matka Boża Różańcowa i poprosiła dzieci, by codziennie odmawiały różaniec w intencji nawrócenia grzeszników. Prosiła o modlitwę, pokutę i poświęcenie Rosji Jej Niepokalanemu Sercu. „Na koniec moje Niepokalane Serce zatriumfuje” – powiedziała.

Najbardziej spektakularne było szóste i ostatnie objawienie, które nastąpiło 13 października 1917 roku, gdy Maryja ukazała się dzieciom razem ze św. Józefem i Dzieciątkiem Jezus. Na miejscu zebrało się około siedemdziesięciu tysięcy osób pragnących ujrzeć znak. Tłum stał się świadkiem chyba największego współczesnego cudu. Zgromadzeni widzieli, jak słońce tańczy i opada ku nim, susząc zmoczone deszczem
ubrania i ziemię. Cud Słońca oglądało mnóstwo wiernych, jak i sceptyków, w tym osoby oddalone nawet o ponad sześćdziesiąt kilometrów, które twierdziły, że widziały, jak słońce [tańczy, wiruje i mieni się kolorami.

Dwójka młodszych dzieci zmarła niedługo po objawieniach. Franciszek na łożu śmierci przyjął swoją pierwszą komunię, a nazajutrz – 4 kwietnia 1919 roku – odszedł. Hiacynta Marto zmarła rok później, 20 lutego 1920 roku, w wieku dziewięciu lat, po zakończonej niepowodzeniem operacji, przeprowadzonej ze względu na wrzód w klatce piersiowej.

W czerwcu 1921 roku biskup postarał się o miejsce dla Łucji w szkole prowadzonej przez Zgromadzenie Sióstr św. Doroty w Pontevedrze w Hiszpanii. Cztery lata później Łucja wstąpiła do ich klasztoru w Tui. Choć współsiostry nie były świadome tożsamości Łucji, to objawienia wciąż trwały. Dnia 10 grudnia 1925 roku Maryja opisała Łucji przebieg nabożeństwa pierwszych sobót:

Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewierności stale ranią. Przynajmniej ty staraj się nieść mi  radość i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię Świętą, odmówią jeden Różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia.

Uznanie przez Kościół
Dnia 13 października 1930 roku biskup diecezji Leiria-Fatima, José Alves Correia da Silva, ogłosił wyniki prac komisji badającej objawienia i oficjalnie potwierdził ich autentyczność. Papież Jan Paweł II beatyfikował dwoje zmarłych wizjonerów, Hiacyntę i Franciszka, 13 maja 2000 roku i ogłosił dla całego Kościoła święto Matki Bożej Fatimskiej, włączając je do Mszału rzymskiego.
Kanonizowani 13 maja 2017 roku stali się najmłodszymi w historii Kościoła katolickiego świętymi niebędącymi męczennikami.  W 2008 roku papież Benedykt skrócił pięcioletni czas oczekiwania na wszczęcie procesu beatyfikacyjnego zmarłej w 2005 roku w wieku dziewięćdziesięciu siedmiu lat Łucji dos Santos.
Fatima stała się ważnym ośrodkiem pielgrzymkowym. Bazylikę Matki Bożej Różańcowej, której budowę rozpoczęto w 1928 roku, a którą konsekrował w 1956 roku metropolita Lizbony kard. Cerejeira, nawiedza rocznie pięć milionów ludzi.
Cudowną naturę wydarzeń fatimskich potwierdzali wszyscy papieże począwszy od Piusa XII, włącznie z Franciszkiem, który poświęcił swój pontyfikat Matce Bożej Fatimskiej/

Tajemnice fatimskie
Przez sześć miesięcy objawień Maryja przekazała dzieciom podzieloną na trzy części tajemnicę (zwaną często „trzema tajemnicami”).
Według relacji spisanej przez Łucję w pamiętniku pierwszą część stanowi przerażająca wizja piekła. W drugiej Maryja mówiła o wojnie, która miała wybuchnąć za pontyfikatu Piusa XI. Powiedziała: „Jeżeli ludzie me życzenia spełnią, Rosja nawróci się i zapanuje pokój, jeżeli nie, Rosja rozszerzy swoje błędne nauki po świecie, wywołując wojny i prześladowania Kościoła. Sprawiedliwi będą męczeni, Ojciec Święty będzie bardzo cierpieć, wiele narodów zostanie zniszczonych, na koniec zatriumfuje moje Niepokalane Serce. Ojciec Święty poświęci mi Rosję, która się nawróci, a dla świata nastanie okres pokoju”.
13 maja 2000 roku Jan Paweł II w obecności s. Łucji ujawnił trzecią część tajemnicy i odniósł się do obrazu „biskupa odzianego w biel”, który został postrzelony. Po próbie zabójstwa podjętej 13 maja 1981 roku (święto Matki Bożej Fatimskiej) na placu św. Piotra przez Turka Mehmeta Ali Ağcę, papież uznał, że tajemnica dotyczyła tego właśnie wydarzenia. Kulę, która utkwiła w jego ciele, umieścił w koronie słynnej figury Matki Bożej Fatimskiej w Portugalii. Siostra Łucja wskazywała, że zgadza się z papieską interpretacją, mówiąc, że była to prorocka wizja walki ateistycznego komunizmu z chrześcijaństwem i odnosiła się do cierpienia za wiarę w XX wieku.
Przez ostatnie sto lat Matka Boża Fatimska wywierała głęboki wpływ na wiernych na całym świecie, co dostrzegają zarówno napływające rok w rok miliony pielgrzymów, jak i władze kościelne, które w pełni uznały objawienia i ogłoszone tajemnice. Przesłania w nich zawarte, wpisanie wspomnianego święta maryjnego do Ogólnego kalendarza rzymskiego, budowa bazyliki, kanonizacja pastuszków, wizyty papieży i ich oficjalne modlitwy – wszystko to potwierdza, że Matka Boża Fatimska może być rzeczywiście czczona jako Matka Kościoła.
Objawienia w Lourdes czy Guadalupe, wizje Bożego miłosierdzia czy Najświętszego Serca Jezusowego św. Małgorzaty Marii Alacoque to przykłady wydarzeń uznanych przez papieży, uczczonych świętami wpisanymi do kalendarza rzymskiego, i miejsc, w których konsekrowano bazyliki, oraz kanonizowanych wizjonerów. Podobnie jak one objawienia fatimskie są przedmiotem wielkiej radości i czci. Niezależnie od znaczenia, jakie Fatima ma dla każdego z nas osobiście, musimy pamiętać o zasadniczym przesłaniu widzeń, związanym z istotą przesłania Ewangelii: wezwaniem do nawrócenia i zbliżeniem nas do Chrystusa….

O książce: kliknij

Litania do Imienia Maryi

Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas.
Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże.
Duchu Święty, Boże.
Święta Trójco, jedyny Boże.

Święta Maryjo, módl się za nami.
Maryjo, której Imię od wieków przez Boga jest wybrane.
Maryjo, której Imię przybliżają starotestamentalne symbole i figury.
Maryjo, której Imię znaczy: Bóg z rodzaju mego.
Maryjo, której Imię wskazuje na królewską i macierzyńską godność.
Maryjo, której Imię stało się źródłem wielorakich łask dla ludzkości.
Maryjo, której Imię objawia światu wszechmoc i dobroć Bożą.
Maryjo, której Imię zwiastuje grzesznikom Boże miłosierdzie.
Maryjo, której Imię wielbi niebo, ziemia i całe stworzenie.
Maryjo, której Imię przewyższa imiona patriarchów i proroków.
Maryjo, której Imię jest świętsze od imion wszystkich Świętych.
Maryjo, której Imię rodzice Joachim i Anna zawsze szanowali.
Maryjo, której Imię Archanioł Gabriel z miłością pozdrowił.
Maryjo, której Imię Święty Józef z pokorą wymawiał.
Maryjo, której Imię wzbudziło radość w sercu krewnej Elżbiety.
Maryjo, której Imię sam Jezus czcił i wysławiał.
Maryjo, której Imię błogosławią ludzie dobrej woli.
Maryjo, której Imię adorują w niebie aniołowie i święci.
Maryjo, której Imię poraża złe moce i duchy piekielne.
Maryjo, której Imię jest drogowskazem na ścieżkach zbawienia.
Maryjo, której Imię umacnia wiarę wątpiących.
Maryjo, której Imię przywraca nadzieję zrozpaczonym.
Maryjo, której Imię uczy pięknej miłości i ofiarnej służby.

Dla Imienia Maryi, przepuść nam, Panie.
Dla Imienia Maryi, wysłuchaj nas, Panie.
Dla Imienia Maryi, zmiłuj się nad nami, Panie.
Dla Imienia Maryi, w chwilach pokus i załamań, ratuj nas, Panie.
Dla Imienia Maryi, w chwilach niepowodzeń i porażek.
Dla Imienia Maryi, w czasach cierpień i udręk.
Dla Imienia Maryi, w stanach duchowych lenistwa i bezczynności.
Dla Imienia Maryi, w okresach prób i doświadczeń.
Dla Imienia Maryi, w każdym momencie życia naszego.
Dla Imienia Maryi, w godzinie śmierci naszej.
Dla Imienia Maryi, od nieposłuszeństwa natchnieniom i woli Bożej, zachowaj nas, Panie.
Dla Imienia Maryi, od marnotrawienia łaski Bożej.
Dla Imienia Maryi, od lekceważenia łaski Bożej.
Dla Imienia Maryi, od fałszywego pojmowania wolności.
Dla Imienia Maryi, od wad, nałogów i złych skłonności.
Dla Imienia Maryi, od pożądliwości ciała, oczu i pychy żywota.
Dla Imienia Maryi, od wszelkiego zła i przeciwności losu.

K. Módl się za nami Maryjo, Matko Jezusa Chrystusa.
W. Abyśmy przez chwałę Twojego Imienia oddawali cześć samemu Bogu.

Módlmy się: Wszechmogący Boże, Panie nieba i ziemi, który wzywasz każdego człowieka po imieniu do realizacji wyznaczonego mu przez Ciebie powołania życiowego, spraw prosimy, aby Imię Maryi nie tylko było powszechnie czczone i szanowane na całej ziemi, ale także byśmy w tym Imieniu znajdowali zawsze siłę i oparcie oraz skuteczną pomoc w naszej doczesnej pielgrzymce do niebieskiej ojczyzny Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.