- Miłość modląca się

- Miłość modląca się

Services Środa, 28 stycznia 2015 (02:08)

Rozważanie na I dzień Nowenny do Najświętszego Serca Pana Jezusa

Czytając Ewangelie, mozolnie starające się ukazać osobę Jezusa Chrystusa i przekazać nam Jego orędzie, bardzo szybko możemy zauważyć, że pierwszym i najważniejszym dziełem, które Go charakteryzuje, jest modlitwa. W Ewangeliach widzimy Jezusa modlącego się nieustannie. Jego działalność rodzi się z modlitwy i w modlitwie znajduje swoje zwieńczenie. Jego życie to poniekąd nieustanne przechodzenie od modlitwy do modlitwy. Zmienia się wprawdzie jej charakter i cel, ale zawsze to jest modlitwa. Można by iść dalej i powiedzieć po prostu, że sam Jezus stał się modlitwą. Patrząc na Jezusa, widzimy w najwyż- szym stopniu, że Jego modlitwa jest czynem Jego Serca, w którym pozostaje dogłębnie zjednoczony z Ojcem, a zarazem zwrócony do ludzi i ich potrzeb. Modlitwa Jezusa w ten sposób utożsamia się z Jego miłością, która jest zjednoczeniem z Ojcem, a zarazem zwraca się do ludzi i za nich się poświęca. W najwyższym stopniu to przenikanie się modlitwy i miłości Chrystusa widzimy w ostatnich dniach Jego życia – w wydarzeniach paschalnych – od wieczernika, w którym modliłsię, ustanawiając Eucharystię i kapłaństwo, aż do modlitwy za wszystkich grzeszników na Kalwarii w godzinie śmierci. Misterium Paschalne, ukazując miłość i modlitwę Jezusa, dokonało także ostatecznego objawienia Jego Serca. Możemy więc powiedzieć, że my, chrześcijanie, narodziliśmy się z modlącej się miłości Chrystusa – wyrośliśmy z Jego miłującego Serca, które nieustannie trwało i w wieczności nadal trwa na modlitwie. Tam jest nasz chrześcijański początek, a zarazem tam jest nasza pierwsza lekcja, której potrzebuje nasza wiara i nasze życie. Odnowić pamięć o Bożej miłości w Sercu Jezusa to odnowić pamięć o Jego modlitwie, która obejmuje całe Jego życie i wszelkie relacje, w których się wyraża. Odkrywając, że narodziliśmy się z modlącej się miłości Serca Jezusowego, odczytujemy poważny imperatyw duchowy – imperatyw kształtowania naszego serca w szkole miłości Jezusa, która zaczyna wszystko od modlitwy i w modlitwie dopełnia swojego dzieła. Pierwszym wezwaniem, z którym zwraca się do nas Naj- świętsze Serce Jezusa, jest wezwanie do modlitwy jako czynu serca, modlitwy, która jest tym samym pierwszą i najważ- niejszą szkoła miłości. Chrześcijanin odnawiający pamięć o Bożej miłości to człowiek odnawiający swoją modlitwę, aż do stawania się modlitwą. Modlitwa: Pozdrawiam, witam, cześć oddaję, wielbię i całym sercem moim miłuję Cię, Serce najświętsze i najdobrotliwsze, łaską wszechmocności Ojcowskiej i mądrością Słowa przedwiecznego napełnione. Tyś nad serca wszystkie błogosławione, Tyś dla miłości naszej zranione i umarłe, Ty masz być od nas nad wszystkie serca ukochane. Zmiłuj się nade mną teraz i w godzinę śmierci. Amen. ks. prof. Janusz Królikowski

Artykuł opublikowany na stronie: http://www.naszdziennik.pl/wiara-kosciol-w-polsce/125809,milosc-modlaca-sie.html