„Zobaczycie w tych latach wielką karę, przez którą Boża Sprawiedliwość oczyści ten świat. Stał się on tysiąc razy gorszy niż w czasie potopu. Tak bardzo opanowały go duchy zła!”

Matka Boża mówiła o stanie duchowo-moralnym dzisiejszego świata, który w swej starości grzechu posunął się bardzo w porównaniu do stanu starego świata sprzed potopu (2P 2,5) w Orędziach do swych umiłowanych synów, Kapłanów:
„Przypadł wam los życia w latach, gdy świat stał się gorszy, niż był w czasach potopu”. (249e, 13.08.1982) i
„Świat stał się gorszy niż w czasach potopu. Dlatego grozi wam prawdziwe niebezpieczeństwo zagubienia się na złych drogach grzechu i niewierności w tym życiu i zguby wiecznej – w życiu przyszłym”. (252c, Fatima, 13.10.1982)
i
„Zobaczycie w tych latach wielką karę, przez którą Boża Sprawiedliwość oczyści ten świat. Stał się on tysiąc razy gorszy niż w czasie potopu. Tak bardzo opanowały go duchy zła!” (507e, 8.12.1993)
oraz
„Żyjecie w czasie wielkiego zdeprawowania, kiedy ludzkość stała się ponownie pogańska i bardziej zepsuta niż w czasach potopu. Jesteście wezwani do rozlewania światła świętości. Bądźcie zapalonymi pochodniami świętości i czystości pośrodku głębokiej ciemności grzechu, która zstąpiła na świat”. (537d, 2.02.1995)
No i po raz kolejny przytaczam, odnoszący się do naszej rzeczywistości ten fragment uniwersalny i zawsze aktualny w swej wymowie (bo: Koh 1,9n) Pisma Świętego:
„12 Salomonowi w nocy ukazał się Jahwe i rzekł mu: «Wysłuchałem twojej modlitwy i wybrałem sobie to miejsce (świątynię jerozolimską – dop. mój) na dom ofiar.
13 Gdy zamknę niebiosa i nie będzie deszczu, i gdy nakażę szarańczy, by zniszczyła pola, lub gdy ześlę na Mój lud zarazę,
14 jeśli upokorzy się Mój lud, nad którym zostało wezwane Moje Imię, i będą błagać, i będą szukać Mego oblicza, a odwrócą się od swoich złych dróg, Ja z nieba wysłucham i przebaczę im grzechy, a kraj ich ocalę”. (2Krn 7,12-14; por. 6,28-30a)