NOWENNA DO MATKI BOŻEJ RÓŻAŃCOWEJ
(od 28 września do 6 października)
DZIEŃ TRZECI – 30 września
Pieśń: „Jak paciorki różańca przesuwają się chwile”
OSUCHOWA NOWA 1910 r.
„Jedno z najbardziej znaczących objawień w Osuchowej Nowej, miało
miejsce 2 czerwca 1910 r. Trzy dziewczynki z Osuchowej wracały z nauki
katechizmu z Poręby do domu. Nagle dwie z nich, Józefa i Rozalia,
ujrzały złote promienie spływające z nieba, zdobione kolorami tęczy, z
których wyłoniła się postać niewiasty, ubranej w białą suknię przepasaną
błękitną szarfą. Jej ramiona okrywał biały płaszcz spięty pod szyją
złotą klamrą. Z każdego palca spuszczonych ku dołowi rąk spływał złoty
promień. Wokół głowy postaci znajdowało się piętnaście kwiatów białej
róży. Wylęknione dziewczynki uklękły w przekonaniu, że widzą Matkę Bożą.
Zatrwożone niezwykłym zjawiskiem złożyły ręce do modlitwy i odmawiały
„Anioł Pański”.
Widzenie to powtórzyło się nazajutrz, gdy Józefa i Rozalia zachęcone
przez swoje matki odmawiały cząstkę różańca. W następne dni dziewczynkom
towarzyszyło dużo ludzi odmawiających wspólnie różaniec. Wieść o
„cudzie” zaczęła ściągać na miejsce koło strumyka setki ludzi z
okolicznych wiosek. Ukazywaniu się Matki Bożej towarzyszyła „jasność”
widziana przez wszystkich obecnych na miejscu objawienia.
Od dnia 5 czerwca 1910 r. Matka Najświętsza zaczęła objawiać się także
dorosłej Mariannie Andryszczyk, przekazując jej różne orędzia dotyczące
grzesznego świata. Objawienia trwały do lipca 1914 r. Podczas jednego z
nich powiedziała do Marianny następujące słowa: „Córko moja, słuchaj, co
mówię i opowiedz to ludowi. Miejsce, na którym klęczysz, przed wiekami
od Boga przejrzane i dla Mnie obrane. Ja to miejsce bardzo ulubiłam i
przybyłam do Was z Częstochowy. Przychodźcie tu licznie codziennie,
pozdrawiajcie Mnie Świętym Różańcem, który jest mi wielce miłą modlitwą.
Wielkich łask doznawać będzie każdy, ktokolwiek przybędzie z wiarą i
miłością, a pozdrowi mnie modlitwą różańcową”
(ze strony: duchprawdy.com)
Tajemnica trzecia, część radosna Różańca Świętego.
„Narodzenie Pana Jezusa”
„Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich Anioł Pański i Chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz Anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan»” (Łk 2, 6-11).
1 Ojcze nasz, 10 Zdrowaś Maryjo,
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz zawsze i na wieki wieków Amen
Matko Boża Różańcowa – módl się za nami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz