Najświętsze Imię Jezus. Imię, na które zegnie się wszelkie kolano.
Najświętsze Imię Jezus.
Zapisz sobie Najświętsze Imię Jezus głęboko w twym sercu, żyj z Jezusem i w Jezusie i dla Niego;
—
niechaj Jezus będzie początkiem i końcem, całym celem twojego żywota
ziemskiego, a wtedy, kiedy przyjdzie ostatnia godzina, kiedy zmysły twe
się zaciemnią, serce krzepnąć pocznie i moce piekielne z całą
natarczywością na ciebie słabego uderzą, wtedy Imię Jezus doda ci siły i
pomocy, i oddali nieprzyjaciół twojego zbawienia.
Poświęć Bogu dzień dzisiejszy w cichym rozmyślaniu, i ofiaruj się Jezusowi całkowicie na ten nowy rok, mówiąc:
»Jezu, dla Ciebie żyję! Jezu, dla Ciebie umieram! Jezu, Jezu, jam Twój w życiu i śmierci!« Niechaj w ważnych chwilach, przenajświętsze Imię »Jezus« — będzie w twym sercu i ustach, bo pomnij, że — »nie jest pod niebem inne Imię dane ludziom, w którym byśmy mieli być zbawieni.« (Dz. Ap. 4, 12)
Modlitwa Jezu,
Zbawicielu świata! Któryś dla nas grzeszników przyjął ciało na siebie, i
w posłuszeństwie i pokorze poddałeś się obrzezaniu, Tobie poświęcam
ciało moje i duszę moją na ten rok , i na wszystkie czasy: chce być
Twoim w życiu i śmierci. Amen.
Najświętsze Imię Jezus – Imię, na które zegnie się wszelkie kolano.
Na
początku roku obchodzimy święto Najświętszego Imienia Jezus. Zostało
ono ustanowione w 1721 r., a po reformie kalendarza przypada 3 stycznia.
Cały
styczeń jest dedykowany temu Imieniu, które oznacza „zbawieniem jest
Pan” Dla ludzi wierzących imię Jezus jest najdroższe i najświętsze,
dlatego zechciejmy w tym miesiącu chociaż kilka razy odmówić Litanię do
Imienia Jezus Oznacza ono Osobę Syna Bożego, w którym jest
nasze pojednanie z Bogiem i wieczne zbawienie_ Kult Najświętszego
Imienia Jezus rozpowszechnił się w Kościele szczególnie w XV wieku..
Do rozszerzenia czci imienia Jezus przyczynili się w sposób szczególny św. Bernardyn ze Sieny, który witał się słowami:
„Niech
będzie pochwalony Jezus Chrystus”. _Najświętsze Imię Jezus – Na Imię
Jezus niech się zegnie każde kolano.. Ono bowiem zostało nadane Mu przez
samego niebieskiego Ojca jako imię własne:.." I nie ma w żadnym innym
zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w
którym moglibyśmy być zbawieni". Dz. 4,12
Dlatego też Bóg
Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na
imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i
podziemnych.. List do Filipian 2,9-10 W szóstym miesiącu (od
zwiastowania Zachariaszowi narodzenia św. Jana Chrzciciela) posłał Bóg
Ojciec anioła Gabriela do miasta zwanego Nazaret, do Dziewicy
poślubionej mężowi, imieniem Józef… anioł rzekł do Niej: „Nie bój się,
Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto
poczniesz i porodzisz Syna i nadasz Mu imię Jezus” (Łk 1, 26-31). Św.
Mateusz przypomina, że to samo polecenie otrzymał również św. Józef:
Anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł:
„Józefie, synu
Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z
Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu
nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów” (Mt 1,
20-21). Pod tym też imieniem Słowo Wcielone odbiera największą cześć.
Etymologicznie hebrajskie imię Jezus znaczy tyle, co Zbawca.
Tak
więc imię było synonimem posłannictwa, celu, dla którego Syn Boży
przyszedł na ziemię. Imię to nadano Synowi Bożemu w ósmym dniu po
narodzeniu, który liturgicznie przypada dnia 1 stycznia. Św. Łukasz tak
nam krótko opisuje to wydarzenie:
Gdy
nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus,
którym je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie (Matki) (Łk 2, 21)..
Sam Jezus powiedział o swoim Imieniu: ..
„Zaprawdę,
zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię
moje. Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: Proście, a
otrzymacie, aby radość wasza była pełna” (J 16, 23-24). „Tym zaś, którzy
uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą
wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby
co zatrutego pili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i
ci odzyskają zdrowie” (Mk 16, 17-18)...
Apostołowie zawierzyli
Chrystusowej obietnicy i spełniła się ona na nich w całej pełni. W imię
Chrystusa czynili cuda. Św. Piotr do napotkanego kaleki od urodzenia
mówi: „Nie mam srebra ani złota, ale co mam, to ci daję:
W Imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź!”
(Dz 3, 6).Do zdumionego tym cudem tłumu Apostoł mówi: „Przez wiarę w
Jego Imię temu człowiekowi, którego widzicie i którego znacie, Imię to
przywróciło siły” (Dz 3, 16). To samo wyznanie powtórzy także przed
najwyższą Radą żydowską: „Jeżeli przesłuchujecie nas w sprawie
dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek uzyskał zdrowie, to niech
będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa
Chrystusa Nazarejczyka – którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg
wskrzesił z martwych – że przez Niego ten człowiek stanął zdrowy… I nie
ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego
innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni” (Dz 4, 10-12).
Św.
Paweł Imieniu Jezusa oddaje najwyższe pochwały: Uniżył samego siebie,
stawszy się posłusznym aż do śmierci i to śmierci krzyżowej. Dlatego też
Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię,
aby na Imię Jezus zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich,
i podziemnych (Flp 1, 8-10).
Wszystko, cokolwiek
działacie słowem lub czynem, wszystko (czyńcie) w imię Pana Jezusa,
dziękując Bogu Ojcu przez Niego (Kol 3, 17)... Jako cel swojej całej
niezmordowanej działalności apostolskiej św. Paweł wskazuje:.. Aby w was
zostało uwielbione imię Pana naszego Jezusa Chrystusa (Dz 16, 18).
Także św. Paweł w imię Jezusa czynił cuda. Do szatana, który opętał
pewną dziewczynę, woła: „Rozkazuję ci w imię Jezusa Chrystusa, abyś z
niej wyszedł!” (Dz 16, 18).
Kult Imienia Jezus ma więc głębokie
uzasadnienie w Piśmie Świętym. Tekstów to potwierdzających można by
przytoczyć znacznie więcej (J 14, 13-14; Dz 5, 40-41; 9, 15-16; Hbr 1,
4; Rz 10, 13; 2 Kor 5, 20; Ap 7, 1-11). Św. Paweł tak się rozmiłował w
tym Najświętszym Imieniu, że w swoich pismach wymienia je aż 254 razy.
Papież Klemens XII (+ 1534) pozwolił na osobne oficjum i Mszę świętą o
Imieniu Jezus
Papież Innocenty
XIII rozciągnął to święto na cały Kościół (1721), a papież św. Pius X
wyznaczył je na niedzielę po Nowym Roku lub – gdy tej zabraknie – na 2
stycznia. Najnowsze, trzecie wydanie Mszału Rzymskiego, przypisało je jako wspomnienie dowolne na dzień 3 stycznia.
wyrywki ze strony:Ewangelia dla nas – strona katolicka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz