Trzeci maja - uroczystość NMP Królowej Polski

Kościół w Polsce 3 mają oddaje cześć Matce Bożej, uznając ją za ‘Królową’ narodu polskiego. Już król Jan Kazimierz w katedrze lwowskiej uznał Maryję za Królową swoich państw, a w szczególności Królestwa Polskiego. W obchodach millennium Chrztu Polski kard. Stefan Wyszyński oddał cały naród w macierzyńską niewole Maryi na następne tysiąclecie. Maryi Jan Paweł II zawierzył cały swój pontyfikat.
Już poeta Grzegorz z Sambora w połowie XVI wieku nazwał Maryję ‘Królową Polski i Polaków’. Zwycięstwo nad Szwedami i cudowna obrona Jasnej Góry, przypisywana wstawiennictwu Maryi, sprawiły, że Polacy uznawali Maryję za szczególną orędowniczkę i patronkę Królestwa Polskiego.
Król Jan Kazimierz w 1656 roku złożył swoje ślubowanie i obrał Maryję za Królową swoich państw, w szczególności Królestwa Polskiego. Przed cudownym obrazem Matki Bożej Łaskawej we lwowskiej katedrze ogłosił, że ‘Wielka Boga-Człowieka Matka, Najświętsza Dziewica’ jest szczególną patronką Królestwa Polskiego. Ślubował szerzyć Jej cześć, wystarać się u Stolicy Apostolskiej o pozwolenie na obchodzenie święta NMP Królowej Korony Polskiej, przyrzekał wprowadzić w kraju sprawiedliwość społeczną i ulżyć losowi chłopów pańszczyźnianych.
Wtedy też nuncjusz papieża w śpiewanej Litanii do Najświętszej Maryi Panny trzykrotnie powtórzył wezwanie: ‘Królowo Korony Polskiej, módl się za nami’. Zostało to przyjęte z entuzjazmem.
Jan Kazimierz nie był pierwszym władcą, który oddawał swoje państwo w szczególne władanie Maryi. Król francuski Ludwik XIII, w 1638 roku ogłosił Maryję Wniebowziętą patronką Francji, a 15 sierpnia ustanowił jako święto narodowe.
Ślubowanie Jana Kazimierza odbyło się we Lwowie, ale w powszechnym przekonaniu to ikona częstochowska była najlepszym typem obrazu Królowej Polski. Koronowanie obrazu częstochowskiego papieskimi koronami w 1717 roku tylko umocniło te przekonania.
Śluby Jana Kazimierza zostały spełnione dopiero po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, kiedy Episkopat Polski zwrócił się do Ojca Świętego prosząc o wprowadzenie święta ‘Królowej Polski’. Papież Benedykt XV zezwolił w 1920 roku, aby to święto było obchodzone 3 maja, w rocznicę uchwalenia pierwszej polskiej Konstytucji.
Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej GórzePapież Pius XII, w październiku 1943 roku, poświęcił całą rodzinę ludzką Niepokalanemu Sercu Maryi. Zaraz po wojnie, w 1945 roku, kardynał August Hlond wraz z całym Episkopatem Polski odnowił na Jasnej Górze akt poświęcenia się i oddania Matce Bożej. Wraz z milionową rzeszą wiernych ponowił także śluby Jana Kazimierza.
W sierpniu 1956 roku, na apel uwięzionego wtedy prymasa kardynała Stefana Wyszyńskiego, cały naród oddał się w opiekę Najświętszej Maryi, Dziewicy-Wspomożycielce. Na Jasnej Górze Episkopat ponowił śluby, jakie złożył Jan Kazimierz. W maju następnego roku wszystkie diecezje i parafie oddały się w opiekę Maryi.
Papież Jan XXIII w 1962 roku ogłosił, że Maryja Królowa Polski jest główną patronką kraju i Opiekunką narodu. W roku 1965, na zwieńczenie Wielkiej Nowenny, cały naród, diecezje, parafie, rodziny i każdy z osobna, oddane zostały w święte niewolnictwo Maryi.
Trzeciego maja 1966 roku, w roku obchodów tysiąclecia Chrztu Polski, prymas Stefan Wyszyński, w obecności całego Episkopatu i wielotysięcznych rzesz wiernych oddał w niewolę Maryi nowe tysiąclecie Polski. W obchodach Millennium Chrztu Polski brał udział kardynał Karol Wojtyła.
Na uroczyste celebrowanie tysiąclecia Chrztu Polski zaproszony został papież Paweł VI. Nie mógł jednak przybyć, gdyż ówczesne władze się temu sprzeciwiły.
Kiedy zatem papieżem został Jan Paweł II, pielgrzymował do Częstochowy, ilekroć był w Polsce. To właśnie on zawierzył cały swój pontyfikat Matce Bożej ‘Totus Tuus’ i wielokrotnie oddawał Polskę, cały świat, poszczególne stany w opiekę Maryi. Maryi, patronce Polski, pokłonił się także papież Franciszek, celebrując z wiernymi 1050-lecie Chrztu Polski.,,
Najświętsza Maryja Panna Królowa Polski Portale społecznościowe

• Dlaczego nie nazywasz mnie Królową Polski?
  
  Maryja Królowa Polski
  
  o. Juliusz Mancinelli - objawienie Matki Bożej - Neapol 1608, 1617r; Kraków 1610r.
  
  Cześć Matki Bożej w Polsce jest tak stara jak dzieje samego narodu. Pierwsza świątynia w Gnieźnie była zbudowana pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Pierwszy utwór napisany w języku ojczystym to pieśń „Bogarodzica". Pełne jednak upowszechnienie i unarodowienie kultu Matki Bożej przypada na epokę Wazów. Zanim jednak w katedrze lwowskiej padły uroczyste słowa Jana Kazimierza, oddającego koronę polską Maryi, Najświętsza Panna sama ogłosiła się Królową Polski.
  
  Za czasów króla Zygmunta III Wazy żył w Neapolu sławny ze swej świętości jezuita, o. Juliusz Mancinelli. Odznaczał się szczególnym nabożeństwem do Niepokalanej i świętych po 14 sierpnia 1608 r. w wigilię Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, ukazała mu się Maryja z Dzieciątkiem Jezus. U jej stóp klęczał św. Stanisław Kostka, O. Juliusz nigdy nie widział Matki Bożej w tak wielkim majestacie. Pragnął pozdrowić Ją takim tytułem, jakim jeszcze nikt Jej nie uczcił. Wtedy Maryja powiedziała: Dlaczego nie nazywasz mnie Królową Polski? Ja to królestwo bardzo umiłowałam i wielkie rzeczy dla niego zamierzam, ponieważ osobliwą miłością do Mnie płoną jego synowie. W krótkim czasie potem, za pozwoleniem swych przełożonych, którzy objawienie to zbadali, o. Mancinelli przekazał tę radosną wiadomość ks. Piotrowi Skardze i jezuitom w Polsce. Oni z kolei donieśli o tym królowi.
  
  O. Juliusz miał już 72 lata, kiedy objawiła mu się Matka Boża, lecz pomimo swego podeszłego wieku postanowił odwiedzić ten kraj, który Maryja szczególnie umiłowała. Wybrał się więc piechotą do Polski. 8 maja 1610 r. doszedł do Krakowa, gdzie był entuzjastycznie witany przez króla i wszystkie stany. Swoje pierwsze kroki skierował do Katedry Wawelskiej. Tutaj ponownie ukazała mu się Maryja w wielkim majestacie i powiedziała: Ja jestem Królową Polski. Jestem Matką Tego Narodu, który jest mi bardzo drogi więc wstawiaj się do Mnie za nim i o pomyślność tej ziemi błagaj Mnie nieustannie, a Ja będę ci zawsze, tak jak teraz miłosierną.
  Na pamiątkę tego wydarzenia mieszkańcy Krakowa umieścili na wieży kościoła Mariackiego koronę. Kiedy w 1655 roku w granice Polski wdarli się Szwedzi, a opuszczony król musiał uciekać poza granice kraju, zrozpaczeni biskupi pisali do papieża: „Zginęliśmy, jeśli Bóg nie zlituje się nad nami". Wtedy Ojciec Święty Aleksander VII, powołując się na objawienie o. Juliusza Mancinelli odpowiedział: „Nie, Maryja was uratuje, to Polski Pani. Jej się poświęć Jej oficjalnie ofiarujcie. Ją Królową ogłoś przecież sama tego chciała". Król Jan Kazimierz, stosując się do rady papieża, 1 kwietnia 1656 r. złożył uroczysty ślub, ogłaszając Maryję Królową Polski.
  
  Od tej chwili Matka Boża wzięła losy naszego narodu w Swoje dłonie. Ocaliła Polskę nie tylko od potopu szwedzkiego, lecz wiele razy okazywała nam Swoją potęgę i miłosierdzie. Nuncjusz apostolski Pignatelli, późniejszy papież Innocenty XII powiedział do hetmana Staniława Jabłonowskiego: „Szczęśliwe narody, które mają taką historię, jak Polska, szczęśliwszego od was nie widzę państwa, gdyż wam jedynym zechciała być Królową Maryja, a to jest zaszczyt nad zaszczyty i szczęście niewymowne obyście to tylko zrozumieli sami".,,
  Dlaczego nie nazywasz mnie Królową Polsk