piątek, 27 czerwca 2014

Publicz­ne Prze­bła­ga­nia Naj­święt­szego Serca Jezusowego

tekst Publicz­nego Prze­bła­ga­nia Naj­święt­szego Serca Jezusowego:


Naj­święt­sze Serce Jezusa! W naj­głęb­szej poko­rze upa­damy przed Tobą, odda­jemy się Tobie w ofie­rze i uro­czy­ste czy­nimy posta­no­wie­nie, że powięk­sze­niem win­nej Tobie czci i miło­ści wyna­gro­dzić chcemy wszel­kie urazy przez ludzi Tobie wyrządzone.

K: Im wię­cej świat prze­śla­duje świętą wiarę katolicką,

Lud: Tym wię­cej my tej wiary trzy­mać się będziemy, o naj­słod­sze Serce Jezusa!

K: Im śmie­lej nie­do­wiar­stwo z serc ludz­kich wyko­rze­nia nadzieję szczę­śli­wo­ści wiecznej,

Lud: Tym moc­niej my ufać będziemy w Tobie, o Serce Jezusa, jedyna Ucieczko grzeszników!

K: Im wię­cej zatwar­działy świat sprze­ci­wia się Twej miłości,

Lud: Tym wię­cej my kochać będziemy Cie­bie, o Serce Jezusa, miło­ści najgodniejsze!

K: Im zacie­klej bez­boż­ność Bóstwo Twoje poniewiera,

Lud: Tym otwar­ciej my je wiel­bić będziemy, o Boskie Serce Jezusa!

K: Im zuchwa­lej świat przy­ka­za­nia Twoje przestępuje,

Lud: Tym sumien­niej my je zacho­wać obie­cu­jemy, o Naj­święt­sze Serce Jezusa!

K: Im lek­ko­myśl­niej ludzie gar­dzą świę­tymi Sakramentami,

Lud: Tym poboż­niej i czę­ściej my do nich przy­stę­po­wać będziemy, o naj­szczer­sze Serce Jezusa!

K: Im zło­śli­wiej pie­kło pychą i cie­le­sno­ścią dusze nie­śmier­telne zatruwa,

Lud: Tym pil­niej my w poko­rze i czy­sto­ści słu­żyć Ci chcemy, o znie­wa­żone Serce Jezusa!

K: Im bar­dziej świat Kościół Twój święty prześladuje,

Lud: Tym ochot­niej i męż­niej my bro­nić go chcemy, o cier­niem uko­ro­no­wane Serce Jezusa!

K: Im zdra­dli­wiej nie­przy­ja­ciel drę­czy i prze­śla­duje namiest­nika Twego, Ojca świętego,

Lud: Tym wier­niej my do niego lgnąć i za niego modlić się będziemy, o zra­nione Serce Jezusa!

K: O Serce Boga i Zba­wi­ciela naszego Jezusa, obdarz nas Swymi wiel­kimi łaskami, aby­śmy mogli stać się god­nymi słu­gami Twymi tu na ziemi, a korony w wieczności!

Lud: Amen

K: Panie Jezu, w Prze­naj­święt­szym Sakra­men­cie uta­jony! Wszelką ozię­błość para­fii naszej wzglę­dem Cie­bie, zapo­mi­na­nie o Tobie, tu mię­dzy nami miesz­ka­ją­cym, opie­sza­łość w odwie­dza­niu Cie­bie, szka­radną więc nie­wdzięcz­ność naszą,

Lud: Prze­puść, Panie, prze­puść ludowi Twemu, a nie bądź na nasz roz­gnie­wany na wieki!

K: Wszyst­kie roz­tar­gnie­nia, obo­jęt­no­ści, nie­usza­no­wa­nia, prze­szkody w nabo­żeń­stwie, grzeszne myśli, mowy albo uczynki w tym tu kościele w obec­no­ści Two­jej popełnione,

Lud: Prze­puść, Panie, prze­puść ludowi Twemu, a nie bądź na nasz roz­gnie­wany na wieki!

K: Jeżeli kto kiedy z para­fii naszej, wsty­dząc się, zanie­dbał odda­nia Ci powin­nej czci publicz­nej i pokłonu nale­ży­tego i tak zaparł się Ciebie,

Lud: Prze­puść, Panie, prze­puść ludowi Twemu, a nie bądź na nasz roz­gnie­wany na wieki!

K: Jeżeli kto ustami bez­boż­nymi, zwie­dziony przez sza­tana bluź­nić Tobie się poważył,

Lud: Prze­puść, Panie, prze­puść ludowi Twemu, a nie bądź na nasz roz­gnie­wany na wieki!

K: Jeżeli kto kiedy zanie­dbał nale­ży­tego przy­go­to­wa­nia się do Komu­nii świę­tej albo zanie­dbał dzięk­czy­nie­nia po niej,

Lud: Prze­puść, Panie, prze­puść ludowi Twemu, a nie bądź na nasz roz­gnie­wany na wieki!

K: Jeżeli kto zanie­dbał przy­stą­pić do Stołu Twego w cza­sie wielkanocnym,

Lud: Prze­puść, Panie, prze­puść ludowi Twemu, a nie bądź na nasz roz­gnie­wany na wieki!

K: Jeżeli kto kiedy popeł­nił zbrod­nię Juda­sza, przyj­mu­jąc Cię w Komu­nii świę­tej po świę­to­kradzku do serca, cięż­kim grze­chem skalanego,

Lud: Prze­puść, Panie, prze­puść ludowi Twemu, a nie bądź na nasz roz­gnie­wany na wieki!

K: Wszyst­kie grze­chy, zbrod­nie i nie­pra­wo­ści prze­ciw Tobie popeł­nione, wszyst­kie wzgardy, urą­ga­nia, szy­der­stwa i zelży­wo­ści Tobie w tym Sakra­men­cie gdzie bądź i kie­dy­kol­wiek wyrządzone,

Lud: Prze­puść, Panie, prze­puść ludowi Twemu, a nie bądź na nasz roz­gnie­wany na wieki!

K: O Jezu, oto błaga lud Twój zgromadzony,

Lud: Prze­puść, Panie, prze­puść ludowi Twemu, a nie bądź na nasz roz­gnie­wany na wieki!

K: Panie, wysłu­chaj modli­twy nasze,

Lud: A woła­nie nasze niech do Cie­bie przyjdzie.

Módlmy się:

O Serce Jezusa miło­ści naj­god­niej­sze, na znak naj­ser­decz­niej­szej wdzięcz­no­ści i na zadość­uczy­nie­nie za nie­zli­czone nasze prze­wi­nie­nia odda­jemy Ci serca swoje i samych sie­bie zupeł­nie Tobie ofia­ru­jemy, zara­zem posta­na­wiamy za łaską Twoją wię­cej Cię nie obrażać.

Amen.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

  „Życie to iluzoryczny sen” – biskup Mari Emmanuel Krótkie streszczenie kazania: „ Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę...