NOWENNA DO SIEDMIU BOLEŚCI NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY

NOWENNA DO SIEDMIU BOLEŚCI NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY

P.: Boże, ku wspomożeniu memu wejrzyj.
W.: Panie, ku ratunkowi memu pospiesz się.
P.: Chwała Ojcu i Synowi…

I. Wespół z Tobą, o Maryjo, Matko najboleśniejsza, dzielę ten smutek, który przeniknął najczulsze Twe serce w chwili, gdyś usłyszała proroctwo Symeona. Matko ukochana, przez to zasmucone Serce Twoje uproś mi cnotę pokory i dar bojaźni Bożej.
Zdrowaś Maryjo…

II. Wespół z Tobą, o Maryjo, Matko najboleśniejsza, dzielę ten ucisk, jaki przygniatał najtkliwsze Twe Serce w ucieczce do Egiptu i podczas Twego tam pobytu. Matko ukochana, przez Serce Twoje tak zatrwożone uproś mi cnotę szczodrobliwości, szczególnie względem biednych, i dar pobożności.
Zdrowaś Maryjo…

III. Wespół z Tobą, o Maryjo, Matko najboleśniejsza, dzielę tę niewypowiedzianą tęsknotę, która ogarnęła Twe Serce, gdyś zgubiła ukochanego Twego Jezusa. Matko ukochana, przez Serce Twoje taką tęsknotą ściśnione, uproś mi cnotę czystości i dar umiejętności.
Zdrowaś Maryjo…

IV. Wespół z Tobą, o Maryjo, Matko najboleśniejsza, dzielę ten okrutny ból, który przeniknął macierzyńskie Twe Serce, gdyś spotkała Jezusa krzyż na Kalwarię niosącego. Przez Serce Twoje taką boleścią napełnione, uproś mi, Matko ukochana, cnotę cierpliwości i dar mocy.
Zdrowaś Maryjo…

V. Wespół z Tobą, o Maryjo, Matko najboleśniejsza, dzielę to straszne męczeństwo, które wycierpiało mężne Twe Serce, gdyś stała pod krzyżem, patrząc na konanie Pana Jezusa. Matko ukochana, przez tak zbolałe Serce Twoje, uproś mi cnotę wstrzemięźliwości i dar rady dobrej.
Zdrowaś Maryjo…

VI. Wespół z Tobą, o Maryjo, Matko najboleśniejsza, boleję nad tą raną, którą uderzenie włócznią w Serce Jezusa zraniło Twe najlitościwsze Serce. Matko ukochana, przez Serce Twoje tym sposobem najokrutniej przeszyte, uproś mi cnotę miłości bliźniego i dar rozumu.
Zdrowaś Maryjo…

VII. Wespół z Tobą, o Maryjo, Matko najboleśniejsza, dzielę te srogie cierpienia, które rozdzierały Twe najmiłosierniejsze Serce przy pogrzebie Pana Jezusa. Matko ukochana, przez to tak boleśnie rozdarte Serce Twoje uproś mi cnotę roztropności i dar mądrości.
Zdrowaś Maryjo…

P.: Módl się za nami, Panno najboleśniejsza.
W.: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się: Panie Jezu Chryste, prosimy Cię, niech teraz i w godzinę śmierci naszej przyczyni się za nami do miłosierdzia Twojego Przenajświętsza Maryja Panna, Matka Twoja, której najświętszą duszę przeszył miecz boleści w czasie Męki Twojej. Przez Ciebie, Jezu Chryste, Zbawicielu świata, który żyjesz i królujesz z Ojcem i Duchem Świętym na wieki wieków. Amen.

Odpust (Op. p. 349): 5 lat; zupełny raz na miesiąc przy codziennym odmawianiu. Pius VII, 14 stycznia 1815.

[Powyższy tekst modlitwy zacytowałem ze str. 502-505 Modlitewnika Jasnogórskiego „Uwielbia dusza moja Pana”, wydanego w roku 1990 przez Instytut Prasy i Wydawnictw NOVUM w Warszawie „za pozwoleniem Kurii Diecezjalnej w Częstochowie L.864 dnia 17 kwietnia 1985”.

Bardzo podobny tekst tej modlitwy znajduje się też na str. 154-156 książki ks. Kazimierza Wilczyńskiego T.J. „Znak na niebie” – wydanie VI z roku 1992 wydane przez Michalineum „za pozwoleniem Kurii Metropolitalnej Warszawskiej z dn. 25 III 1986 r. Nr 1592/K/86. Z tej wersji tekstu zaczerpnąłem powyższą informację o odpuście.]