AKT Poswiecenia Narodu Polskiego Sercu Jezusowemu

Jest to akt Czlonkow Apostolstwa Modlitwy i Czcicieli Serca Jezusowego.

Pozwalamy drukowac
z Ksiazeco Metropolitarnej Kurii
Krakow 5 lipca 1947

AKT
Poswiecenia Narodu Polskiego Sercu Jezusowemu

Krolu nieba i ziemi, Panie Jezu, ktorys dla rozszerzenia czci Najswietszego Serca Swego Polske pierwsza z panstw swiata do wspoldzialania powolac raczyl, oto dzisiaj, w obliczu cudow milosci boskiej i ludzkiej tego Najswietszego Serca, upadamy przed Toba z czcia i uwielbieniem. Najpiekniejszy blask nieba, milosc Boga, i najpiekniejszy kwiat ziemi, ofiarna milosc ludzka, tylko w jednym przybytku Serca Twego zespolily sie w jedno ognisko. A najsilniejszy blask tego ogniska pada w tej chwili na polska ziemie.

Wolalismy do Serca Twego, o Panie, w dniach niewoli i smutku, wolalismy ukradkiem, bo glosno nie wolno bylo, jeczelismy skuci, skrwawieni z lochow cytadeli i z lodow Sybiru, blagalismy Ciebie, abys sie zlitowal i Polske zbawil.

A Ty sam, o Panie, nam serca dodawales, krzepiles slabosc nasza, nie dales na posmiewisko Kosciola naszego, ani w igrzysko ojczyzny naszej, starles w proch pyche nieprzyjaciol, a stuletnia nedze i ponizenie obrociles w wielkie wesele i niesmiertelna slawe.

Wrociles nam, o Jezu, ojczyzne nasza, uczyniles nas na powrot szancem i przedmurzem Swiatyni Swojej i przez meczenskie cierpienia rycerstwa i ludu calego kazesz nam niesc narodom swiatlo Twej wiary i plomien Twej milosci.

Przyrzekamy Ci, o Panie, ze stac wiernie bedziemy przy sztandarze Serca Twego i Najswietszej Matki Twojej i Krolowej naszej. Stalismy pod krzyzem Twoim w dniach smutku i bolu, dzis w dniach chwaly i radosci stac rowniez chcemy pod krzyzem, bo na nim Serce Twoje, o Jezu zawislo. Trzymala Matka Twoja na skroniach swoich cierniowa korone, niech dzis utrzyma korone chwaly i majestatu ojczyzny naszej.

Ty zas, o Serce Jezusa, blogoslaw narodowi naszemu, jego dobrym zamiarom i postanowieniom. Daj mu czystosc zamierzen, ufnosc gleboka w Twe Serce i wielka wytrwalosc w dobrym. Jezeli sie zachwiejemy, Ty nas podtrzymaj, jesli sie utrudzimy, Ty nas pokrzep, jezeli kto z nas, co nie daj Panie, upadnie, Ty go milosiernie rychlo podzwignij.

Rozlej, o Serce Jezusa, obfite blogoslawienstwa na cala ziemie nasza, z ruin sie dzwigajaca i osychajaca z lez i krwi.
Blogoslaw Kosciolowi, aby w pelni praw swoich wiernie ci sluzyl.
Blogoslaw biskupom i kaplanom w pracy, aby coraz obfitsze zniwo z utrudzen swoich zbierali.
Blogoslaw rodzinom naszym, aby w nich Serce Twe krolowalo.
Nikogo ze zmilowania Twego nie wylaczaj. Prosimy Cie i za tymi, ktorzy szeregi Twoje niebacznie opuscili; oswiec ich i blogoslaw im takze.

Glos Serca Twego niech uslyszy nasz narod caly, o Panie, niech w Twej milosci pozostanie na wieki. Amen.