… Jest Wielka Sobota. To dzień Mojej wielkiej boleści. To dzień Mojej nieustannej modlitwy.

Soboty przed historycznym Zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa, Syna Człowieczego każda sobota jest poświęcona Matce Bożej, o czym Maryja tak mówi w Orędziach (datow. na Wlk. Sobotę) do Jej umiłowanych synów, Kapłanów:

1. … To Mój i wasz dzień. Wejdźcie do nowego sobotniego odpoczynku Mojego duchowego macierzyństwa. Kościół otrzymał ten dar jako pierwszy owoc Męki i Śmierci Mojego Syna Jezusa. Dlatego od najdawniejszych czasów rozszerzyła się tradycja poświęcania soboty Mojej szczególnej czci.
Dzisiaj proszę was ponownie o poświęcanie tego dnia Mnie. To jest dzień, który oznacza upływ czasu między śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa. To dla wszystkich dzień przejścia od śmierci do życia, od męki do chwały, od egoizmu do miłości, od niewoli do wolności, od najgłębszej ciemności do światła, które nie zna zachodu.
Wejdźcie do promiennego odpoczynku. Zapraszam was ponownie do oddawania Mi czci w soboty. Jeśli w każdym dniu będziecie przeżywać waszą Paschę ze Mną – Bolesną Matką Męki i Radosną Matką Zmartwychwstania – wtedy Ja pomogę wam wejść do waszego odpoczynku. (350g-i ,18.04.1987)

i

… Jest Wielka Sobota. To dzień Mojej wielkiej boleści. To dzień Mojej nieustannej modlitwy.
W tym poświęconym Mi Roku Maryjnym dzień ten zbiega się z pierwszą sobotą miesiąca. Przybyłam z Nieba prosić was o ofiarowanie Mi pierwszych sobót miesiąca. Prosiłam o to Moją córkę, siostrę Łucję, kiedy znajdowała się w klasztorze w Pontevedra, 10 grudnia 1925. Prosiłam, aby przeżywano ten dzień w duchu wynagrodzenia za zniewagi zadane waszej Niebieskiej Mamie.
Dlaczego z wszystkich dni tygodnia poprosiłam was o ofiarowanie Mi soboty? Zrobiłam to dla przypomnienia bolesnych godzin, które spędziłam w czasie jedynego dnia, kiedy pozostałam bez Syna.
Ciało Jezusa leży martwe, złożone w nowym grobie, a Ja czuwam – cały czas skupiona w dziewiczym bólu, w głębokiej jedności wiary, miłości i nadziei z Ojcem Niebieskim, który pochyla się nad ranami Mego niewypowiedzianego oczekiwania, z pocałunkiem Boskiego pocieszenia. … (379a-c, 2.04.1988)

i

3. … Trwajcie przy Mnie, synowie umiłowani, w tym dniu, w którym pozostałam bez Mojego Syna. Jego Ciało złożono w nowym grobie, w oczekiwaniu na Zmartwychwstanie.
Apostołowie są wystraszeni i rozproszeni. Jestem ze świętymi niewiastami, dotrzymującymi Mi towarzystwa. Czuwam na modlitwie i w oczekiwaniu.
To dzień Mojego niepokalanego bólu. To pierwszy dzień Mojego duchowego macierzyństwa. Dlatego właśnie od najdawniejszych czasów istniał w Kościele zwyczaj oddawania Mi w tym dniu szczególnej czci.
Pragnę, abyście wszyscy razem trwali dziś ze Mną – na stałym czuwaniu modlitwy i miłości – przy Grobie, w którym spoczywa martwe ciało Jezusa. W tym grobie na zawsze złożony jest grzech i zło, niewiara i egoizm, nieczystość i pycha, zepsucie i śmierć. … (471a-d, 18.04.1992)

oraz

4. … – Pocieszcie Mnie w bólu. To właśnie po to, by Mi dotrzymać słodkiego towarzystwa w Mojej samotności, rozszerzyła się od pierwszych czasów Kościoła pobożna praktyka traktowania soboty jako dnia szczególnej czci waszej Niebieskiej Mamy. W Fatimie prosiłam o ofiarowanie Mi pięciu pierwszych sobót miesiąca na znak dziecięcego i pełnego miłości wynagradzania.
– Pocieszcie Mnie w bólu. Dzień ten jest także pierwszym dniem Mojego nowego i duchowego macierzyństwa. Patrzę na wszystkie Moje dzieci, które Jezus Mi powierzył na Krzyżu, i zapraszam je do przyjęcia w życiu drogocennego daru Jego odkupienia.
Jakże liczni są jeszcze dziś ci, którzy Go odrzucają i idą po drogach grzechu i zła, przemocy i nienawiści, przyjemności i nieczystości. Jakże wielki jest Mój ból na widok tego, że Jezus znosił cierpienia daremnie, bo wielu depcze krew, którą On wylał dla waszego Zbawienia.
– Pocieszcie Mnie w bólu. Proszę was o zaniesienie do bezpiecznego schronienia Mego Niepokalanego Serca wszystkich ludzi oddalonych, ateistów, grzeszników, niewolników grzechu i zła – tych, których zwiodły podstępne zasadzki Mojego i waszego Przeciwnika. To dlatego dziś chcę mieć was tu wszystkich ze Mną, w tym dniu, w którym byłam bez Mojego Syna. … (570c-e, 6.04.1996)