„Oby On królował!” – co powinniśmy wiedzieć o społecznym panowaniu Chrystusa Króla?
Wydana przez Instytut Dziedzictwa Europejskiego Andegavenum książka Oby On królował! Jeana Ousseta stanowi obszerne kompendium wiedzy na temat doktryny społecznego panowania Chrystusa Króla oraz jej kontekstu, jakim jest światowe zmaganie się Rewolucji i Kontrrewolucji. To obowiązkowa pozycja dla każdego katolika, szczególnie takiego, który nie odrzucił jeszcze liberalnego kłamstwa, że katolickie państwo wyznaniowe jest „reliktem” historycznych czasów!
Średniowieczni mistrzowie teologii brylowali w pisaniu rozmaitych summ, które miały stanowić syntetyczny wykład dostępnej ludzkości wiedzy o Bogu. Autorzy mieli na celu wyłożenie całości znanego im dorobku teologicznego, według przyjętego przez siebie klucza. Najsłynniejszym twórcą tego gatunku okazał się św. Tomasz z Akwinu, którego Suma teologiczna do dzisiaj stanowi punkt odniesienia dla licznych studiów i potrafi wznieść myśli człowieka w niebiosa, podobnie jak czynią to gotyckie katedry ze strzelistymi wieżami.
W swojej sumie, Doktor Anielski zawarł nie tylko wykład wiary prawdziwej, ale opisał także błędne stanowiska, z którymi polemizował. Pod tym względem, dzieło Jeana Ousseta Aby On królował! O społecznym panowaniu Chrystusa Króla przypomina słynną sumę Akwinaty, ponieważ teologia królowania Chrystusa na mocy praw, przysługujących Mu z racji stworzenia i odkupienia rodzaju ludzkiego, została zreferowana na tle rewolucyjnych ruchów, negujących to nieodwołalne panowanie.
Francuski autor, walczący głównie z rewolucją, która dotknęła jego kraju w 1789 roku (aczkolwiek pozostającą, jego zdaniem, ponadczasowym wyznacznikiem dla innych rebelii) był katolickim działaczem społecznym, odpowiedzialnym za chrystianizację doktryny politycznej, skonstruowanej przez Charlesa Maurrasa, czyli głównego przedstawiciela XX-wiecznej francuskiej myśli kontrrewolucyjnej.
W książce Ousseta widoczne jest jego cenne, praktyczne zacięcie (autor pozostawał przeciwnikiem oddzielania filozofii od polityki, rozumianego jako zamykanie się w abstrakcjach, które nie mają nic wspólnego z praktyką życia), jakie miało swoje odzwierciedlenie w poczynaniach tego aktywisty – Ousset założył ruch o nazwie „Państwo Katolickie”, zamieniony później na „Centrum Formacji i Akcji Obywatelskiej i Kulturalnej podług Prawa Naturalnego i Chrześcijańskiego”, stał się także inspiracją dla działalności stowarzyszenia ICHTUS i Instytutu CIVITAS.
Jak to już zostało zaznaczone, książka ma swoje jasne i ciemne wątki. Królowanie Chrystusa, będącego światłem na oświecenie pogan, zostało ukazane w kontekście nocy barbarzyńskiej rewolucji, rozkładającej chrześcijańską cywilizację. Dziełu Ousseta należy przyznać, że jest różnorodne i pożywkę dla siebie znajdzie w nim zarówno człowiek, poszukujący pobożnej lektury duchowej – wątki typowo teologiczne są przedstawione przez autora w przystępny, lecz nie powierzchowny sposób; jak i miłośnik spisków oraz tajemnic, którego ciekawi problem masonerii i jej zgubnych wpływów.
Za przewodnika po wszystkich aspektach społecznego panowania Chrystusa Króla Ousset obrał sobie kardynała Pie, który był XIX-wiecznym biskupem Poitiers, najbardziej znanym ze swoich licznych i ostrych wystąpień przeciwko nowożytnym błędom oraz z obrony i głoszenia w porę i nie w porę królowania Chrystusa, za co zresztą został wyróżniony przez Leona XIII godnością kardynalską. Ten kościelny hierarcha miał powiedzieć Napoleonowi III, że jeśli nie nadszedł czas na to, ażeby Chrystus panował w społeczeństwie, to także nie nadszedł czas, ażeby rząd Napoleona trwał. Jego antyliberalną myśl dobrze podsumowuje jeden z licznych cytowanych przez Ousseta fragmentów dzieł kard. Pie:
Głównym błędem i największą zbrodnią obecnego stulecia jest dążenie do wyrwania społeczeństwa spod prawa Boga i spod Jego rządów… Zasadą leżącą u samych podstaw, na których opiera się cała współczesna budowla społeczna, jest ateizm w prawodawstwie oraz ateizm instytucji. Nawet jeśli ukrywa się on pod pozorami powstrzymywania się od wypowiadania jednoznacznych sądów, pod pozorami neutralności i jednakowego traktowania wszystkich ludzi, i nawet jeżeli jakieś drobne regulacje prawne lub inne przypadkowe akty bez większego znaczenia zdają się mu przeczyć, to jednak zasada emancypacji społeczności ludzkiej w odniesieniu do porządku Boskiego stanowi fundament oraz istotę tego, co nazywamy nowoczesnością.
Do działalności erygowanego przez Ousseta „Państwa Katolickiego” bardzo przychylny stosunek miał abp Marcel Lefebvre, który wysłanników tej organizacji starał się sprowadzić do Senegalu, w czasie gdy był arcybiskupem Dakaru i delegatem apostolskim na całą francuskojęzyczną Afrykę. W tym samym czasie napisał on list poparcia dla francuskiego wydania Aby On królował!, w którym wyrażał swoją wiarę w przywrócenie społecznego panowania Chrystusa Króla za sprawą struktur uformowanych przez Ousseta:
Dzisiaj najbardziej brakuje prawdziwej filozofii. Gdyby zgodnie z zaleceniami wszystkich Papieży dziewiętnastego wieku duchowni i sami świeccy starali się poznać prawdziwą filozofię tomistyczną, prawdziwe zasady etyki i socjologii, nikt już by się nie odwoływał w uchwalanych konstytucjach do „nienaruszalnych” zasad roku 1789, które obracają w proch fundamentalne koncepcje prawa, sprawiedliwości, odrzucając Prawo Boże, które jasno określa, czym jest dobro i zło. Z tego właśnie powodu wspaniałe jest wasze pragnienie przywrócenia w umysłach wszystkich tych zbawiennych koncepcji i pojęć, tak aby królował Chrystus.
Oby On królował! to warta polecenia czytelnikom, przede wszystkim ze względu na już podkreśloną różnorodność, a także z powodu optymistycznego przesłania, przypominającego słowa Matki Bożej Fatimskiej, która dodała katolickiemu światu otuchy, poprzez zapewnienie o końcowym tryumfie Jej Niepokalanego Serca. Ousset żywił pewność, że społeczne panowanie Chrystusa Króla nie jest sprawą przegraną we współczesnym świecie, mimo jego pogłębionej sekularyzacji. W gruncie rzeczy, cała jedna część Aby On królował! poświęcona jest tej nadziei, z której można czerpać siłę do kształtowania struktur na wzór uformowanego przez autora „Państwa Katolickiego”.
Na koniec, warto przytoczyć czytelnikom entuzjastyczne podsumowanie z recenzji wydawniczej prof. Adama Wielomskiego: „Uważam książkę Jeana Ousseta za jedną z najważniejszych rozpraw w dziejach dwudziestowiecznego tradycyjnego katolicyzmu i z wielką radością witam inicjatywę wydawnictwa Andegavenum przetłumaczenia i upowszechnienia tej pracy w języku polskim. Mam nadzieję, że będzie to dla polskiego czytelnika lektura niezwykle użyteczna, ukazująca mu tak tradycyjną scholastyczną metodologię pracy naukowej, jak i treści jakże odmienne od tych, które upowszechniają liberalni duchowni w liberalnych mediach”.
O społecznym panowaniu Chrystusa Króla rozmawialiśmy z wydawcą książki Oby On królował! na antenie PCh24 TV:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz