Abp. Viganò w Niedzielę Wielkanocną: "Prawdziwy restart to powrót do prawdy Chrystusa"

Współczesny świat jest zakładnikiem kłamstw. Wszystko, co teoretyzowane przez elity, potwierdzane przez instytucje i propagowane przez media jest kłamstwem, fałszem i oszustwem.

IN AZYMIS SINCERITATIS: Homilia na Niedzielę Wielkanocną
Fratres: Expurgate vetus fermentum
ut sitis nova conspersio, sicut estis azymi.
Etenim Pascha nostrum immolatus est Christus.
Itaque epulemur: non in fermento veteri,
neque in fermento malitiæ, et nequitiæ:
sed in azymis sinceritatis et veritatis.

Bracia, oczyśćcie się ze starego zaczynu.
abyście byli nową bryłą.
bo jesteście niekwaszeni.
Albowiem Chrystus, nasza Pascha, został ofiarowany.
Przeto ucztujmy: nie starym zaczynem,
ani z zaczynem złośliwości i nieprawości,
ale z przaśnym chlebem szczerości i prawdy.
1 Koryntian 5:7-8

Carla Marii Vigano


Współczesny świat jest zakładnikiem kłamstw. Wszystko, co teoretyzują elity, potwierdzają instytucje i propagują media, jest kłamstwem, fałszem i oszustwem.

Kryzys psychopandemiczny to kłamstwo, a wszystko z powodu wirusa wymyślonego w laboratorium w imię masowych szczepień równie nieskutecznych, co szkodliwych dla zdrowia. Teoria gender jest kłamstwem, negującym zamierzone przez Stwórcę rozróżnienie płci i dążącym do zniweczenia obrazu i podobieństwa Bożego w człowieku. Zmiany klimatyczne to kłamstwo, oparte na fałszywej przesłance kryzysu klimatycznego spowodowanego przez człowieka i jeszcze bardziej fałszywej chimerze, że zmniejszenie emisji dwutlenku węgla w niektórych krajach może nawet minimalnie zmienić temperaturę na Ziemi. Kryzys ukraiński jest kłamstwem, sprowokowanym w celu zniszczenia tkanki społecznej i gospodarczej narodów europejskich poprzez nierozsądne sankcje wobec Federacji Rosyjskiej. Agenda 2030 jest kłamstwem, narzuconym przez gang wywrotowców w celu zniewolenia ludzkości.

Najbardziej niepokojące jest to, że to oszustwo wobec narodów - utrwalane przez tych, którzy mają władzę, a którzy powinni je chronić i bronić - zainfekowało również ciało kościelne, gdzie inne, nie mniej poważne fałsze niszczą czystość wiary, obrażając Boski Majestat i powodując potępienie wielu dusz, za które Pan drogo zapłacił odkupując je swoją Przenajdroższą Krwią. Ekumenizm jest kłamstwem, które umniejsza Żywego i Prawdziwego Boga do poziomu bożków narodów. Droga synodalna jest kłamstwem, które pod fałszywym pretekstem słuchania Ludu Bożego obala boską konstytucję Kościoła zamierzoną przez Chrystusa. Reforma liturgiczna jest kłamstwem, wprowadzonym pod pretekstem uczynienia Mszy Świętej zrozumiałą dla wiernych, z jedynym zamiarem zhańbienia Boga i przypodobania się heretykom. Diakonat kobiet to kłamstwo, które pod pozorem przyznania roli kobietom atakuje Mszę i sakramenty oraz manipuluje święceniami ustanowionymi przez naszego Pana. Możliwość przyjmowania Komunii Świętej przez rozwiedzionych i konkubentów jest kłamstwem, błogosławienie związków homoseksualnych jest kłamstwem, wstęp transseksualistów do seminarium jest kłamstwem: moralność nie podąża za modą chwili, niezależnie od tego, co powie Bergoglio. Akceptacja sodomii jest kłamstwem, które zbyt często wydaje się chcieć legitymizować zachowanie wielu prałatów i kleryków, zamiast zbawiać dusze biednych grzeszników.

Te kłamstwa mają czelność objawiać się jako oczywiste fałsze, pozbawione jakichkolwiek racjonalnych czy wiarygodnych argumentów. Nie są to kłamstwa wynikające z niezdarnej próby ukrycia czegoś: są aroganckim twierdzeniem o falsyfikacji, obaleniem logiki, zaprzeczeniem prawdy.

Dlaczego jednak tak wielu ludzi chętnie decyduje się na rezygnację z własnego krytycznego osądu i przyjmuje jawne kłamstwa jako racjonalne i prawdziwe? Ponieważ przylgnięcie do błędu jest ceną, jakiej świat żąda od swoich czcicieli, tych, którzy nie chcą być marginalizowani, kryminalizowani i prześladowani. A kimże jest książę kłamstwa, jak nie szatanem, ojcem kłamstwa, tym, który od początku był mordercą? Szatan, który skusił naszych pierwszych rodziców nie mniej rażącym kłamstwem: Jeśli zjecie ten owoc, będziecie jak "bogowie". Było to jawne kłamstwo, a wierząc w nie Adam i Ewa zdecydowali się porzucić rozsądek i nieposłuszeństwo Bogu, aby pójść za fałszywą obietnicą złożoną przez obrzydliwą istotę.

To, co szatan obiecał naszemu Panu, gdy kusił Go na pustyni, również było kłamstwem: Wszystko to będzie twoje ... ze względu na coś, czego Chrystus był już nie tylko Mistrzem, ale i Stwórcą.

W Liście na Mszę Świętą tego najświętszego dnia, w którym obchodzimy Zmartwychwstanie Pana naszego Jezusa Chrystusa, Apostoł napomina nas, abyśmy usunęli stary zaczyn: expurgate vetus fermentum. Każdy, kto zna starożytne metody wypieku chleba, wie, że zakwas to ta część mąki i wody, która pozostawiona do fermentacji staje się zaczynem ciasta. Można go przechowywać przez dziesiątki lat, okresowo mieszając z nową mąką i nową wodą, tak że dzisiejszy chleb jest zasadniczo powiązany ze wszystkimi poprzednimi chlebami sięgającymi wstecz. Ale jeśli "fermentum" jest" vetu"s, jeśli drożdże są stare, ma to wpływ na nowe ciasto i nowy chleb. Oczyszczenie ze starego zaczynu oznacza rozpoczęcie od początku, przeprowadzenie prawdziwego "wielkiego resetu" każdej indywidualnej duszy i ciała społecznego, usunięcie zaczynu złośliwości i przewrotności, i rozpoczęcie na nowo od chleba przaśnego, figury Świętej Eucharystii i Najświętszego Sakramentu nowego i wiecznego Przymierza zawartego przez Chrystusa z Jego Kościołem, odnowionego w Łasce i nie podlegającego zmianom czasów, mód i okoliczności.

Dlatego św. Paweł mówi o azymutach, o chlebie przaśnym. Chlebie surowym, chlebie tych, którzy nie mają czasu na utrzymanie zakwasu, chlebie tych, którzy przygotowują się z przepasanymi biodrami do spożywania nieskazitelnego Baranka i gorzkich ziół przed wyjściem z ziemi egipskiej i przejściem przez Morze Czerwone. Restart, Nowe Stworzenie, Nowa Pascha, wypełnia się w Chrystusie, jedynej, niezastąpionej, wiecznej Prawdzie, Żywym i Prawdziwym Słowie Ojca Przedwiecznego. Prawdziwym początkiem jest powrót do Prawdy o Chrystusie, o Tym, który powiedział o sobie: Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Prawdy, która jest, podczas gdy błąd z drugiej strony nie ma istnienia. Prawdy, która wymaga szczerości z naszej strony - in azymis sinceritatis - jako koniecznej odpowiedzi na światło Prawdy - et veritatis .

Szatan, małpa Boga, w groteskowy sposób naśladuje Stworzenie, dopuszczając się potworności, które każdy rozsądny człowiek rozpoznaje jako takie. Jeszcze bardziej groteskowo naśladuje Odkupienie, obiecując ludziom dobro, które jest mu nieznane i którego sam nie posiada, żądając w zamian, aby ludzie uznali go za swojego boga. Musimy uznać to jego prawo za to, czym jest; musimy je odrzucić i walczyć z nim.

Jeśli walczymy o Prawdę, o jakąkolwiek prawdę, nie tylko teologiczną, to stajemy po stronie Chrystusa, po stronie Tego, który nie kłamał, gdy zapowiedział swoim Apostołom własną Śmierć i Zmartwychwstanie.

Jeśli, z drugiej strony, nie zdecydujemy się walczyć o prawdę, a nawet pozwolimy na głoszenie błędu lub sami będziemy go propagować, to staniemy po stronie Szatana, księcia kłamstwa, po stronie tego, który obiecuje i nie spełnia, tylko po to, aby wciągnąć nas w tę otchłań potępienia, w którą sam postanowił się zapaść, kiedy popełniając grzech pychy, myślał, że może postawić się na miejscu Boga i decydować o tym, co jest, a co nie jest, czyli co jest prawdą, a co fałszem, co jest dobrem, a co złem, co jest piękne, a co brzydkie. I rzeczywiście, piekielny świat, w który dziś pędzimy, składa się z kłamstwa, złośliwości i brzydoty. Nie może być też inaczej.

Nie przypadkiem szatan nazywany jest księciem tego świata: nie jest królem; jego władza jest ulotna i dozwolona przez Boga tylko do czasu, gdy skończy się czas próby i nadejdzie czas Sądu. Nie inaczej jest w przypadku sług szatana. Nawet jeśli jego władza wydaje się nas przytłaczać, nawet jeśli środki, jakimi dysponuje, wydają się nieograniczone i przytłaczające, jego koniec zbliża się nieubłaganie, gdy Chrystus odzyska Swoje powszechne Królestwo. "Oportet illum regnare" , to musi się stać; jest to w porządku zamierzonym przez Boga i nikt, nawet całe piekło razem wzięte, nie może przedłużyć ani o jedną chwilę pozornego triumfu zła.

Zaledwie dwa dni temu kontemplowaliśmy Tajemnice Męki i Śmierci Pana, po manewrach Sanhedrynu, wrzawie tłumu i torturach katów. Wraz z Józefem z Arymatei i Pobożnymi Niewiastami odprowadziliśmy pozbawione życia Ciało Jezusa do Grobu. Trwaliśmy na modlitwie w nagiej ciszy naszych kościołów. Ale " Consummatum est " nie oznacza " Wszystko stracone ", ale " Wszystko się wypełniło ", tzn. " Dzieło Odkupienia zostało dokonane ".

"Χριστὸς ἀνέστη" to greckie pozdrowienie wielkanocne: Chrystus zmartwychwstał. Na co pada odpowiedź: "Ἀληθῶς ἀνέστη" - Zaprawdę zmartwychwstał - "Surrexit Dominus vere" . W tej" ἀληθῶς", w tej "vere" , zawiera się rzeczywistość Zmartwychwstania Zbawiciela, prawda tego historycznego wydarzenia, w którym Miłosierdzie Człowieka-Boga dokonało zadośćuczynienia za grzech Adama spowodowany kłamstwem szatana, który nadal kłamał, gdy Chrystusa oskarżyli fałszywi świadkowie, i który nadal kłamie dzisiaj, próbując udaremnić owoce Odkupienia.

Dzisiaj, po tym jak uroczyste nuty Exsultet ogłosiły chwałę Zmartwychwstania, świętujmy triumf Chrystusa nad śmiercią i grzechem, Jego zwycięstwo nad szatanem. Świętujmy także zwycięstwo Kościoła i cywilizacji chrześcijańskiej nad ziemskimi wrogami, bo los Mistycznego Ciała został zadekretowany w chwili, gdy jego Boska Głowa przybiła do krzyża starożytnego węża. Mors et vita duello conflixere mirando: Dux vitæ mortuus, regnat vivus.

+ Carlo Maria Viganò, Arcybiskup

9 kwietnia 2023 r.

Dominica Paschatis, na Resurrectione Domini

Viganò el Domingo de Resurrección: “El verdadero reinicio es volver a la verdad de Cristo”