8 maja: rocznica objawień św. Michała Archanioła, uroczystość św. Stanisława, Pompeje, św. Antoni i „non possumus”
8 maja to ważna data dla katolika: tak wiele ważnych wydarzeń, że wymienię je najpierw w punktach:
– uroczystość św. Stanisława,
– Suplika do Królowej Różańca św. w Pompejach,
– objawienie św. Michała Archanioła w Gargano we Włoszech,
– dzień urodzin św. Charbela,
– objawienie św. Antoniego w Radecznicy
– słynne „Non possumus” Sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego
Uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika,
Głównego Patrona Polski
Kościół katolicki obchodzi dziś uroczystość św. Stanisława Biskupa i Męczennika, głównego patrona Polski. Jan Paweł II nazwał go „patronem chrześcijańskiego ładu moralnego”.
Biskup krakowski był gorliwym duszpasterzem. Zginął z ręki króla Bolesława Śmiałego, kiedy sprawował Mszę świętą w kościele św. Michała na Skałce. Jego ofiara przyczyniła się do zainicjowanie tradycji niezależności Kościoła od władz państwowych i budowy jego samodzielnego autorytetu w życiu publicznym, która w Polsce była kontynuowana przez kolejne wieki, w odróżnieniu od wielu innych krajów.
Św. Stanisław ze Szczepanowa urodził się ok. 1030 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1060 roku, a dwanaście lat później, po śmierci biskupa Lamberta około 1070 roku został biskupem Krakowa. Dał się poznać jako pasterz gorliwy i bezkompromisowy. Konflikt, który wybuchł pomiędzy królem Bolesławem a bp. Stanisławem – jego powód do dziś nie jest w pełni jasny. Chodziło zapewne o krytykę za strony biskupa niemoralnego życia monarchy oraz o obronę poddanych przed jego surowością i brutalnością Rządów.
Modlitwa
Boże, za
cześć którego święty biskup Stanisław poległ z ręki bezbożników, spraw,
prosimy, aby wszyscy jego pośrednictwa wzywający, próśb swoich
zbawiennego dostąpili skutku. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.
Źródło: kliknij
W Święto Sanktuarium w Pompejach (8 maja), zachęcamy
do odmówienia Supliki do Królowej Różańca 
8 maja, przypada rocznica położenia kamienia węgielnego pod budowę nowego kościoła w Pompejach. Na tę pamiątkę co roku w ten dzień, jak i w święto Królowej Różańca Świętego, wierni pod przewodnictwem księdza, po całonocnym czuwaniu, odmawiają w południe modlitwę ułożoną przez bł. Bartola Longa, zwaną Supliką do Królowej Różańca.
O, błogosławiony różańcu Maryi,
słodki łańcuchu, który łączysz nas z Bogiem;
więzi miłości, która nas jednoczysz z aniołami;
wieżo ocalenia od napaści piekła;
bezpieczny porcie w morskiej katastrofie!
Nigdy cię już nie porzucimy.
Będziesz nam pociechą w godzinie konania.
Tobie ostatni pocałunek gasnącego życia.
A ostatnim akcentem naszych warg
będzie Twoje słodkie imię,
o Królowo Różańca z Pompei,
o Matko nasza droga,
o Ucieczko grzeszników,
o Władczyni,
Pocieszycielko strapionych.
Bądź wszędzie błogosławiona,
dziś i zawsze, na ziemi i w niebie!
Tekst supliki: suplika-do-krolowej-rozanca-swietego
Dnia 8 maja 490 r. w Gargano
we Włoszech objawił się św. Michał Archanioł
Święty Michale Archaniele!
Broń nas w walce, a przeciw niegodziwości i
zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną. Oby go Bóg pogromić raczył,
pokornie o to prosimy, a Ty, Wodzu niebieskich zastępów, szatana i inne
duchy złe, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą
strąć do piekła. Amen.
W dniu dzisiejszym wspominamy też rocznicę
urodzin Św. Charbela (urodził się 8 maja 1828 roku)
Był
on piątym dzieckiem Antouna Zaarour Makhloufa i Brygitty Chidiac. Miał
dwóch braci i dwie siostry. Na chrzcie świętym, który miał miejsce 16
maja 1828 roku otrzymał imię Józef. Jego rodzina była bardzo uboga i
utrzymywała się z pracy na własnym skrawku ziemi. Największym ich
bogactwem były szacunek do pracy i wiara. Życie religijne Józefa i jego
rodzeństwa, podobnie jak to ma miejsce w wielu współczesnych rodzinach,
było kształtowane przez matkę. Rozmowa z
Bogiem w samotności należała do jej ulubionych, jednak jako kochająca
matka gromadziła swoje dzieci na wieczornym pacierzu. Klęczeli wszyscy a
pośrodku nich była obecna w swej ikonie Matka Najświętsza. Podczas
modlitwy zapalano kadzidło, które napełniało ten ubogi dom swoim pięknym
zapachem. Centrum jej pobożności stanowiła Eucharystia, na którą
zabierała swoje dzieci, również te będące jeszcze niemowlętami.
Modlitwa:
Św. Charbelu, Ty który
urodziłeś się i wychowałeś się w tak religijnej rodzinie prosimy Cię za
naszymi rodzinami, aby były mocne wiarą, by modlitwa rodzinna żyła w
naszych domach. Amen
Św. Antoni objawia się Szymonowi Tkaczowi na “Górze Łysej”
Historia
objawień rozpoczyna się 8 maja 1664 r. To właśnie wtedy w malowniczej
scenerii Roztocza, pośród pięknych krajobrazów, po raz pierwszy w
historii Polski objawił się św. Antoni. Ukazał się on na Łysej Górze, u
stóp której leży wieś Radecznica. Świętego ujrzał ubogi jej mieszkaniec,
trudniący się tkactwem Szymon. Historyczne źródła i tradycyjne przekazy
zgodnie utrzymują, iż Szymon Tkacz (tak będzie on później nazywany)
otrzymał łaskę rozmowy ze świętym. W kilku objawieniach św. Antoni
wyrażał życzenie, aby na Łysej Górze powstała świątynia. Święty
zapewniał, że gromadzący się tutaj jego czciciele otrzymają od Boga
liczne łaski. U stóp góry, przy źródłach wodnych objawienia się
powtórzyły. Tradycja podaje, że św. Antoni błogosławił wodę, dzięki
której wierni dostąpili wielu uzdrowień. Zadaniem Szymona było przekonać
odpowiednie władze kościelne i zacniejszych mieszkańców okolic o
autentyczności objawień, a także skłonić do wypełnienia pragnień
Świętego
Czytaj więcej: www.radecznica.bernardyni.pl
Non possumus !
72 lata temu, 8 maja 1953 r. Episkopat Polski przyjął memoriał odpowiadający na próby podporządkowania Kościoła katolickiego władzom komunistycznym. W jego ostatnich słowach biskupi stwierdzali: „Rzeczy Bożych na ołtarzu cesarza składać nam nie wolno. Non possumus! (Nie możemy)”
9 lutego 1953 r. ogłoszony został dekret Rady Państwa o „tworzeniu, obsadzaniu i znoszeniu duchownych stanowisk kościelnych”. Dawał on przedstawicielom władzy komunistycznej w Polsce prawo kontrolowania oraz unieważnienia każdej nominacji i aktu jurysdykcyjnego Kościoła. Stwarzał również możliwość zastępowania wiernych Kościołowi duchownych posłusznymi reżimowi „księżmi – patriotami”.
Miał być przełomowym punktem ofensywy przeciwko Kościołowi i doprowadzić do jego podporządkowania władzom komunistycznym, podobnie jak powołanie w styczniu 1953 r. osobnego – XI – Departamentu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego zajmującego się Kościołem. Dekret był sprzeczny zarówno z obowiązującą konstytucją, jak i porozumieniem zawartym w 1950 r. między rządem i Episkopatem.
Prawo decydowania o sprawach wewnętrznych Kościoła przez władze państwowe obowiązywało już wówczas we wszystkich krajach podporządkowanych Związkowi Sowieckiemu. Za: gosc.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz