Kult Najświętszego Serca Jezusa ożywia się. Cuda Eucharystyczne obudziły serca wiernych
W ostatnich latach w Polsce mocno ożywia się kult Najświętszego Serca Jezusa. Zapewne duży wpływ na to mają dwa Cuda Eucharystyczne, w Sokółce i Legnicy, podczas których na Hostiach pojawił się fragment serca Chrystusa w agonii. Wzrost kultu Jezusowego Serca najlepiej daje się poznać po ogromnej liczbie pielgrzymów modlących się w obliczu słynącego łaskami obrazu Najświętszego Serca Jezusa w podlaskich Milejczycach oraz po coraz chętniej noszonym na sercu medaliku -Tarczy Najświętszego Serca Jezusa.
Doskonała Tarcza przeciwko złu
Z zapomnienia powraca Tarcza Najświętszego Serca Jezusa. Ta tarcza (w 1870 roku pobłogosławiona przez papieża bł. Piusa IX jako sakramentalium) ma swój początek w objawieniach św. Małgorzaty Alacoque, które miały miejsce w roku 1673. Podczas jednego z objawień Jezus polecił Małgorzacie sporządzić rysunek Swojego Serca, z raną zadaną włócznią, z której wypływa krew i woda. Serce otoczone jest cierniową koroną. Ta właśnie wizja przedstawiona jest na Tarczy Najświętszego Serca Jezusa. Najpierw Tarcza miała postać małego, kwadratowego (białego), względnie owalnego (czerwonego) kawałka sukna z wyhaftowanym, lub nadrukowanym symbolem samego Serca Pana Jezusa, noszonego na płaszczu w miejscu własnego serca. Obecnie Tarcza najczęściej ma kształt medalika.
Tarcza Najświętszego Serca Jezusa ma swoją bogatą historię. Na sercach nosili ją powstańcy z Wandei, w 1720 roku ocaliła przed dżumą mieszkańców Marsylii. Z Tarczą Najświętszego Serca Jezusa wiążą się szczególne łaski. Liczne świadectwa udowadniają, że noszący ją doświadczają szczególnej ochrony przed chorobami i niebezpieczeństwami. Świadectwa te dotyczą również czasów współczesnych. Najwięcej w Polsce jest ich w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Warszawie Wesołej, które już wkrótce będzie ogłoszone Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Jedno z nich opowiada historię cudownego uzdrowienia, które miało swój czas zaledwie kilka lat temu. Należąca do wspólnoty parafialnej Gabriela Rosiek, w roku 2018 przeżywała prawdziwy dramat. Jej mąż Marek śmiertelnie zachorował. Mieli wtedy tróję małych dzieci. Gabriela codziennie modliła się gorąco w kościele przed obrazem Serca Jezusa o uzdrowienie męża. „Wpatrywałam się w ten obraz i gorąco prosiłam Chrystusa: Panie Jezu, bądźmy tylko Ty i ja, ja i Ty. Poczułam, jak z Najświętszego Serca Pana Jezusa wypływa ogromna miłość i łaska”. Było to tego dnia, o którym lekarze mówili, jako o ostatnim dniu życia Marka. Najwyraźniej jednak nie oni ustalają, kto i kiedy ma odejść z tego świata, bowiem Marek przeżył całą dobę, która okazała się przełomowa w jego powrocie do zdrowia.
Od niedawna w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Warszawie Wesołej podczas nabożeństwo pierwszych piątków miesiąca, można przyjąć tarczę NSPJ. W tym celu przyjeżdża tu coraz więcej pielgrzymów z różnych stron Polski, a nawet świata.
Milejczyce
Bardzo szybko, można nawet powiedzieć błyskawicznie, rozwija się kult Najświętszego Serca Jezusa w podlaskiej parafii Milejczyce, w której znajduje się zabytkowy, drewniany kościół pw. św. Stanisława, a w nim, według ostatnich badań, najstarszy na świecie obraz Serca Jezusa. Proboszcz kościoła pw. św. Stanisława w ciągu ostatnich lat, na polecenie biskupa miejsca, zebrał już około 200 świadectw cudownych uzdrowień fizycznych i duchowych. Już teraz przyjeżdża do kościoła w Milejczycach, tygodniowo, kilka autokarów pielgrzymów, jeszcze więcej jest tam peregrynacji rodzinnych i indywidualnych.
Historia obrazu Najświętsze Serca Jezusa z kościoła pw. Św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Milejczycach jest bardzo tajemnicza. Niewiele o jego pochodzeniu wiadomo. Do tej pory badaczom nie udało się ustalić kim był autor wizerunku. Najpewniej jednak obraz o dużych walorach artystycznych, powstał pod koniec XVII wieku na Podlasiu.
Jezus na tym niezwykłym obrazie został przedstawiony jako młody mężczyzna, z twarzą zwróconą w kierunku zagubionej owcy, którą niesie na ramieniu. Uwagę zwracają dwie szaty. Pierwsza z nich to szata koloru pomarańczowego, która oznacza godność królewską Jezusa. Druga, koloru ciemnoniebieskiego, wskazuje na boską naturę Zbawiciela oraz Jego godność wiecznego Kapłana. Serce znajduje się na nagiej piersi Syna Bożego.
Rzeczypospolita prekursorem Święta Najświętszego Serca Jezusa
Liturgiczne święto Boskiego Serca Pana Jezusa, wraz z Mszą św. i oficjum brewiarzowym, ustanowił w 1765 r. papież Klemens XIII. Był to przywilej tylko dla Polski, dla ówczesnego Królestwa Polskiego i jednej Konfraterni Najświętszego Serca w Rzymie. W ten sposób Stolica Apostolska odpowiedziała na memoriał biskupów polskich z 1764 roku.
Na ziemiach polskich Serce Boskiego Zbawcy czczone było jeszcze przed objawieniami św. Małgorzaty Marii Alacoque. Pierwszy w świecie podręcznik tego nabożeństwa pt. „Ognisko serc – Serce Jezusa” napisał jezuita o. Kacper Drużbicki. O ustanowienie święta Bożego Serca zabiegali w Stolicy Apostolskiej polscy królowie i biskupi.
Chrystus osobiście upomniał się o święto Swego Najświętszego Serca
Do grona czcicieli Najświętszego Serca Jezusowego należeli m.in. św. Bernard, Bonawentura, Katarzyna ze Sieny, Franciszek Salezy. Główna jednak zasługa w rozpowszechnieniu kultu Najświętszego Serca przypadła św. Małgorzacie Marii Alacoque (1647-1690) z klasztoru wizytek w Paray-le-Monial. Pan Jezus wielokrotnie objawiał świętej swoje Serce, a czcicielom Serca obiecywał liczne łaski. W piątek 10 czerwca 1675 r., po oktawie Bożego Ciała, miało miejsce ostatnie objawienie Jezusowego Serca świętej Małgorzacie Marii Alacoque. Jezus powiedział do niej: “Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że nie szczędziło niczego, aż do zupełnego wyniszczenia się dla okazania im miłości, a w zamian za to doznaje od większości ludzi tylko gorzkiej niewdzięczności, wzgardy, nieuszanowania, lekceważenia, oziębłości i świętokradztw, jakie oddają mu w tym Sakramencie Miłości. Dlatego żądam, aby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był odtąd poświęcony jako osobne święto ku czci Mojego Serca i na wynagrodzenie Mi przez komunię i inne praktyki pobożne zniewag, jakich doznaję”.
Na cały Kościół święto Serca Pana Jezusa rozszerzył papież Pius IX w roku 1856. Znamienny jest też akt oddania całego Kościoła i rodzaju ludzkiego w opiekę Serca Jezusowego, jakiego dokonał 31 grudnia 1899 roku papież Leon XIII, imienny poprzednik obecnego papieża Leona XIV.
Obecnie jesteśmy świadkami ożywienia, głównie w Polsce, kultu Serca Jezusa. Ma to związek z faktem, iż od początku cześć oddawana Sercu Bożemu była nierozerwalnie związana z kultem eucharystycznym, a współcześnie możemy obserwować ogromny wzrost praktykowania tej formy pobożności. W coraz większej liczbie polskich kościołów, jak grzybów po deszczu, przybywa kaplic adoracji Najświętszego Sakramentu. Z pewnością przyczyniły się do tego również cuda eucharystyczne, jakie miały miejsce w ostatnich latach w Polsce – w Sokółce i Legnicy.
Adam Białous
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz