Litania do Pana Jezusa Zmartwychwstałego

Litania do Pana Jezusa Zmartwychwstałego
za: Stefan Witwicki, Ołtarzyk Polski, 1843; cit. per: opr. Kazimierz Wójtowicz CR, “RESURRECTIONEM TUAM CONFITEMUR – modlitewnik zmartwychwstańca”, Kraków 2006
Do wezwań litanijnych należy dodać jedną z poniższych
próśb: dopomóż nam zmartwychwstać
doprowadź nas do zbawienia
naucz nas miłości
obdarz nas pokojem
przyjdź Królestwo Twoje
umocnij nas w wierności
zmiłuj się nad nami

Kyrie, eleison. Chryste, eleison. Kyrie, eleison.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Jezu, który przebywając z uczniami w Galilei, rzekłeś
do nich, iż będziesz wydany w ręce ludzi i zabiją
cię, ale trzeciego dnia zmartwychwstaniesz (por. Mt 17, 22-23), zmiłuj się nad nami.
Jezu, który wchodząc do Jerozolimy, wziąłeś osobno
Dwunastu i rzekłeś im powtórnie, że będziesz skazany
na śmierć, i wydany na wyszydzenie, ubiczowanie
i ukrzyżowanie, ale trzeciego dnia zmartwychwstaniesz (Mt 20, 17-19),
Jezu, który niewierzących w zmartwychwstanie
saduceuszów uczyłeś, że błądzą, nie znając Pisma ani
mocy Bożej, bo Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych (Mt 22, 29-32),
Jezu, który po zmartwychwstaniu, idąc z dwoma
uczniami do Emaus wykładałeś im Pisma, a potem
w gospodzie zająwszy z nimi miejsce u stołu, wziąłeś
chleb, odmówiłeś błogosławieństwo, połamałeś
go i dawałeś im (Łk 24, 13. 27. 30),
Jezu, który po zmartwychwstaniu, ukazałeś się jedenastu
uczniom w Galilei na górze, gdzie nakazałeś
im iść i nauczać wszystkie narody, udzielając im chrztu
w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego (Mt 28, 16. 19),
Jezu, który po zmartwychwstaniu stanąłeś pośrodku
uczniów, pokazałeś im ręce i bok, a potem tchnąłeś
na nich Ducha Świętego i udzieliłeś im władzy odpuszczania
i zatrzymywania grzechów (J 20, 19. 22-23),
Jezu, który po zmartwychwstaniu ukazałeś się Tomaszowi,
i rzekłeś do niego: „podnieś rękę i włóż ją
do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem lecz wierzącym” (J 20, 27),
Jezu, który po zmartwychwstaniu będąc wśród
uczniów, rzekłeś do nich: „błogosławieni którzy nie
widzieli, a uwierzyli” (J 20, 29),
Jezu, który po zmartwychwstaniu ukazałeś się
uczniom nad Morzem Tyberiadzkim i zaskoczyłeś ich
cudem obfitego połowu wielkich ryb (J 21, 1. 11),
Jezu, który po zmartwychwstaniu stanąwszy na
brzegu morza, dałeś się rozpoznać najpierw przez
umiłowanego ucznia, a potem sprawiłeś że Piotr usłyszawszy,
że: to jest Pan, rzucił się w morze, (J 21, 4. 7),
Jezu, który po zmartwychwstaniu dla uczniów
umęczonych nocną pracą przygotowałeś śniadanie,
podając im pieczoną rybę i chleb (J 21, 13. 15),
Jezu, który po zmartwychwstaniu trzykrotnie pytając
Piotra czy Cię miłuje, rzekłeś mu: „paś owce moje, paś baranki moje”, a potem powiedziałeś mu jaką
śmiercią uwielbi Boga (J 21, 16. 19),
Jezu, który po zmartwychwstaniu wobec uczniów
uczyniłeś wiele innych znaków i cudów, których nie
zapisano w ewangeliach (J 20, 30),
Jezu, który czterdziestego dnia po zmartwychwstaniu
wyprowadziwszy uczniów ku Betanii, pobłogosławiłeś
ich, rozstałeś się z nimi i zostałeś uniesiony
do nieba (Łk 24, 50-51),
Jezu, który po zmartwychwstaniu zostałeś wzięty
do nieba i zasiadłeś po prawicy Boga Ojca wszechmogącego,
skąd przyjdziesz sądzić żywych i umarłych (Mk 16, 19),
Jezu, o którego zmartwychwstaniu Piotr, zaraz po
zesłaniu Ducha Świętego w dzień Pięćdziesiątnicy powiedział:
„Tego Jezusa, którego przybiliście rękami
bezbożnych do krzyża i zabiliście, wskrzesił Bóg, a my
wszyscy jesteśmy tego świadkami” (Dz 2, 23. 32),
Jezu, którego mocą Piotr Apostoł w Jafie nakazał
umarłej Tabicie powstać i otworzyć oczy, a ona
otwarła oczy i usiadła, i wszyscy ujrzeli ją żywą (Dz 9, 40-41),
Jezu, którego mocą Paweł Apostoł w Troadzie przywrócił
do życia młodzieńca imieniem Eutych, który
zasnąwszy podczas jego kazania, spadł z trzeciego
piętra i znaleziono go martwego (Dz 20, 9),
Jezu, o którym Apostoł Paweł uczył Rzymian, że
przez chrzest zostaliśmy razem z nim pogrzebani po
to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie – jak Chrystus
powstał z martwych dzięki chwale Ojca (Rz 6, 4),
Jezu, o którym Apostoł Paweł zapewnia Koryntian,
iż umarłeś za nasze grzechy, zostałeś pogrzebany i zmartwychwstałeś trzeciego dnia, a potem
ukazałeś się Kefasowi, Dwunastu, następnie więcej
niż pięciuset braciom równocześnie, dalej Jakubowi,
wszystkim Apostołom i w końcu jemu samemu, jako
„poronionemu płodowi” (1 Kor 15, 3-8),
Jezu, o którego zmartwychwstaniu Apostoł Paweł
w Liście do Koryntian pisze: „Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał,
daremne jest nasze nauczanie, próżna
jest także wasza wiara” (1 Kor 15, 14),
Jezu, którego zmartwychwstanie Apostoł Paweł
w Liście do Tesaloniczan, kładzie jako fundament zmartwychwstania
wszystkich wiernych (1 Tes 4, 14),
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Strzeż nas, Panie, jak źrenicę oka.
Pod cieniem skrzydeł twoich obroń nas.
Módlmy się: Wszechmogący Boże, zmartwychwstanie
i wniebowstąpienie Twego Syna jest wywyższeniem
ludzkiej natury, spraw, abyśmy pełni świętej
radości składali Tobie dziękczynienie i utwierdź naszą
nadzieję, że po zakończeniu naszej ziemskiej wędrówki
zmartwychwstaniemy i połączymy się z Nim
w chwale. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha
Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
Amen.

http://www.laudate.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=4376&Itemid=37