Nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca
W 1917 r. w Fatimie w Portugalii Matka Najświętsza objawiła się trójce
dzieci: Franciszkowi, Hiacyncie i Łucji. Przychodziła przez kolejnych
sześć miesięcy, od maja do października, każdego trzynastego dnia
miesiąca. W sierpniu Piękna Pani pojawiła się później, gdyż trzynastego
dzieci były więzione. Ukazując się po raz drugi, 13 czerwca, Matka Boża
zapowiedziała, że niedługo zabierze Franciszka i Hiacyntę do nieba, a
Łucję pozostawi, gdyż Jezus pragnie posłużyć się nią, aby ustanowić na
świecie nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca. Tego dnia dzieci ujrzały
Niepokalane Serce Maryi znieważane przez grzechy ludzkości, co
symbolizowały otaczające Je ciernie. Maryja powiedziała też do dzieci i
innych zgromadzonych:
Chcę, żebyście codziennie odmawiali różaniec.
Innym razem Matka Boża prosiła o ofiarowanie modlitw i cierpień w intencji grzeszników:
Módlcie się, módlcie się dużo i dokonujcie
umartwień za grzeszników, bo wiele dusz idzie do piekła, bo nikt nie
chce się umartwiać za nie i za nimi wstawiać (sierpień).
Dzieci ujrzały także przerażającą wizję piekła. Matka Boża powiedziała do nich:
Widziałyście piekło, do którego trafiają
dusze biednych grzeszników. Aby ich zbawić, Bóg chce ustanowić na
świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. Jeżeli uczynią to, co
wam powiem, wiele dusz się zbawi i zazna pokoju.... Przybędę, aby
zażądać poświęcenia Rosji memu Niepokalanemu Sercu i zadośćczyniącej
Komunii w pierwsze soboty miesiąca. Jeżeli wysłuchają moich próśb, Rosja
nawróci się i zapanuje pokój (13 lipca).
Zgodnie z zapowiedzią Matka Boża ukazała się siostrze Łucji ponownie,
już po śmierci Franciszka i Hiacynty, 10 grudnia 1925 r., w Pontevedra
(Hiszpania), tym razem z Dzieciątkiem Jezus. W czasie tego objawienia po
raz kolejny Maryja zwróciła uwagę na Jej Niepokalane Serce otoczone
cierniami, a Jezus powiedział:
Współczuj Sercu swojej Najświętszej Matki,
które jest ukoronowane cierniami, jakie przez cały czas niewdzięczni
ludzie weń wbijają, a nie ma nikogo, kto czyniłby akt zadośćuczynienia,
żeby owe kolce wyrwać.
Wtedy Matka Boża wezwała do podjęcia wynagradzającego nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca:
Spójrz, moja córko, na moje Serce
ukoronowane cierniami, które niewdzięczni ludzie bez ustanku wbijają w
Nie przez swoje bluźnierstwa i brak wdzięczności. Przynajmniej ty staraj
się Mnie pocieszyć. W godzinę śmierci obiecuję przyjść na pomoc z
łaskami potrzebnymi do zbawienia tym, którzy przez pięć miesięcy w
pierwsze soboty odprawia spowiedź, przyjmą Komunię św., odmówią jeden
różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami
różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia.
13 września 1939 r. Nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca uzyskało
aprobatę kościelną i rozwija się na całym świecie. Przez to nabożeństwo
wynagradzamy pięć różnych zniewag i bluźnierstw raniących Niepokalane
Serce Maryi:
Istotą tego nabożeństwa jest wynagrodzenie za grzechy popełnione
przeciwko Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny. Obrażają one
Boga i Jej Niepokalane Serce, są pogardą wobec Bożej miłości oraz
powodem piekielnych mąk ludzi, za których umarł Jej Syn. Pragnie Ona
ocalić jak najwięcej osób, dlatego przychodzi, aby ostrzec przed
konsekwencjami grzechu, aby ocalić grzeszników od piekła, aby skłonić
ich do nawrócenia. Maryja chce naszego zaangażowania w tę misję.
Nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca to forma pomocy grzesznikom,
zaproponowana przez Maryję i Jezusa. Przez to nabożeństwo możemy
przepraszać Boga i wynagradzać za grzechy obrażające Niepokalane Serce
Maryi, a gdy będziemy tę modlitwę praktykować, także w naszych sercach
wzrośnie miłość ku Bogu i bliźnim.
Najświętsza Panna i Jezus ukazali się siostrze Łucji dnia 10 grudnia
1925 r., aby opisać nabożeństwo wynagradzające grzechy popełnione
przeciw Niepokalanemu Sercu Maryi. W jego ramach powinniśmy:
Niezbędnym warunkiem dobrego odprawienia nabożeństwa jest nastawienie, z
jakim te praktyki wypełniamy, co Jezus podkreślił w objawieniu 15
lutego 1926 r.:
To jest prawda, moja córko, ze wiele dusz
zaczyna, lecz mało kto kończy, i ci, którzy kończą, mają za cel otrzymać
przyrzeczone łaski; Ja jednak wolę, żeby odprawiali pięć pierwszych
sobót miesiąca w celu wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu twojej Matki
Niebieskiej, niż żeby odprawiać piętnaście bezdusznie i z
obojętnością...
Jezus wymienia trzy grupy osób odprawiających nabożeństwo pierwszych
sobót miesiąca: tych, którzy zaczynają je odprawiać, lecz nie kończą;
takich, którzy kończą, ale odprawiają je jedynie ze względu na obiecane
łaski; i w końcu trzecia grupa to osoby, które czynią to przede
wszystkim w celu wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu NMP; one najbardziej
podobają się Jezusowi.
Jeśli ktoś nie będzie mógł odprawić tego nabożeństwa w sobotę, może, za
zgodą kapłana, praktykować je w niedzielę po pierwszej sobocie.
W pobożnym wzbudzaniu właściwej intencji potrzebnej do dobrego
odprawienia nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi pomoże nam modlitwa
pozostawiona przez Piękną Panią:
Jezu, to z miłości do Ciebie, za nawrócenie
grzeszników i dla zadośćuczynienia za grzechy popełnione przeciwko
Niepokalanemu Sercu Maryi (13 lipca 1917 r.).
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz