• Z niektórych Orędzi Matki Bożej (datow. na 15.08 Uroczystość Wniebowzięcia NMP) do Jej umiłowanych synów, Kapłanów:
  1. … jestem – w Raju, do którego zostałam wzięta z ciałem i duszą, aby w pełni dzielić chwałę Mojego Syna Jezusa. Jak na ziemi byłam z Nim zawsze zjednoczona dzięki Mojej funkcji Matki, tak teraz – w Raju – jestem złączona z Synem w chwale. On bowiem chce mieć przy Sobie Matkę i dał Jej ciało chwalebne, podobne do Swego uwielbionego ciała. Oto powód tego nadzwyczajnego przywileju.
  Jak Moim «tak» dałam Słowu Bożemu możność przyjęcia w Moim dziewiczym łonie ludzkiej natury, tak samo Moim «tak» powierzyłam się działaniu Mojego Syna Jezusa, który wyniósł waszą Mamę do chwały Nieba – z ciałem i duszą.
  Ciało to jest przemienione i chwalebne, lecz jest ciałem prawdziwym, umiłowani synowie. Matka i Syn są już teraz na zawsze razem w Raju.
  Jestem również prawdziwie waszą Matką, która może was kochać nie tylko duszą, ale również Swoim chwalebnym ciałem… (107a-f, 1976)
  i
  2. … Najmilsi synowie, kontemplujcie Mnie dziś w światłości Mojego uwielbionego Ciała wyniesionego do chwały Raju. Najświętsza i Boska Trójca odbija we Mnie blask Swej mocy i Swej największej chwały.
  Wszystkie duchy niebieskie cieszą się, wyśpiewując w radosnym uniesieniu hymny i upadając na twarz w postawie głębokiej czci przed Tą, która została ustanowiona ich Królową. Rośnie szczęście całego zastępu Świętych, kiedy widzą Mnie u boku Mojego Syna, w Moim chwalebnym Ciele, otoczoną blaskiem i pięknem. Cieszą się oni na myśl, że pewnego dnia również ich ciała – będące obecnie prochem – osiągną w chwale swoje pełne blasku przeznaczenie, które na razie zarezerwowane jest wyłącznie dla waszej Niebieskiej Mamy.
  Szczególne umocnienie spływa na wszystkie dusze, które cierpią w Czyśćcu – na modlitwie i w bólu – ponieważ w wizji Mojego chwalebnego Ciała ich oczyszczenie staje się silniejsze, a pragnienie połączenia się ze Mną w chwale Raju – bardziej żarliwe. (…).
  Dziś jest święto wzięcia Mnie do Nieba z ciałem i duszą. To jest święto światłości i łaski, piękna i czystości, miłości i życia.
  Dziś jest święto radości. Cieszą się aniołowie i święci w Niebie. Cieszą się dusze oczyszczające się w Czyśćcu. Cieszy się Kościół na ziemi, widząc we Mnie znak pociechy i niezawodnej nadziei. Cieszą się Moje biedne dzieci, grzeszne, chore, zranione, zagubione i zrozpaczone. Otwierajcie wasze serca na nadzieję. Niewiasta obleczona w słońce właśnie ma odnieść Swoje największe zwycięstwo przez tryumf Swego Niepokalanego Serca w świecie. (524, 1994)

  
  

  3. Dziś, umiłowani synowie, żyjcie ze Mną w Raju, dokąd zostałam wyniesiona z duszą i ciałem, aby uczestniczyć w szczególny sposób w chwale Mojego Syna Jezusa.
  – Popatrzcie w Niebo. Wasza Niebieska Mama została wzięta do Nieba w tej samej chwili, gdy zamknęła oczy w ziemskim życiu. Otoczona licznymi zastępami anielskimi, które Mnie wychwalały i czciły jako Królową, zostałam wyniesiona do chwały Raju. Najświętsza Trójca pochyliła się życzliwie i została otoczona chwałą, a we Mnie odbiła promienie Swego wiecznego i Boskiego blasku.
  Mój Syn Jezus – który już wstąpił do Nieba, aby zasiąść po prawicy Swego Ojca – przyjął Mnie z synowską miłością i radością. Chciał, żebym była przy Nim dla uczestniczenia w Jego królewskiej władzy, na mocy której poddane są Mu wszystkie rzeczy.
  W ten sposób stałam się Królową, bo Najświętsza Trójca potwierdziła Moje chwalebne przeznaczenie umiłowanej Córki Ojca, Matki Syna i Oblubienicy Ducha Świętego.
  – Popatrzcie w Niebo. W Raju w pełni posługuję się Moją matczyną władzą. Jako Matka jestem u boku Jezusa, aby się wstawiać za wami. Sprawiam, że z Mego Niepokalanego Serca zstępują łaski, które są wam potrzebne, abyście szli ze Mną po bolesnej drodze tych ostatnich czasów. W ten sposób i wy będziecie mogli dojść tutaj, do Raju, gdzie z Jezusem czeka
  na was wasza Niebieska Mama.
  Jestem u boku Jezusa, aby Najświętszej i Boskiej Trójcy ofiarować Moje dzieło matczynego wynagrodzenia. To dlatego zbieram w kielichu Mego Niepokalanego Serca wszystkie wasze cierpienia, wielkie boleści całej ludzkości w czasie jej wielkiego ucisku i przedstawiam je Jezusowi na znak wynagrodzenia za wszystkie grzechy, które co dnia są popełniane na świecie. To w ten sposób udało Mi się jeszcze przesunąć czas postanowionej przez Bożą sprawiedliwość kary dla ludzkości, która stała się gorsza niż w czasie potopu.
  – Popatrzcie w Niebo. Ujrzycie, jak z Nieba powraca Mój Syn Jezus, na obłokach, w blasku Swej Boskiej chwały. Wtedy ostatecznie dokona się tryumf Mego Niepokalanego Serca w świecie. Dla dokonania tego Boskiego cudu chcę odnieść Mój matczyny tryumf w sercach i w duszach wszystkich Moich dzieci… (576, 1996)

  
  

  4. Synowie umiłowani, patrzcie dzisiaj z ufnością i niezachwianą nadzieją na waszą Niebieską Mamę wziętą do chwały Raju z duszą i ciałem. Wszystkie zastępy Duchów Niebieskich pochylają się w głębokim szacunku przed Swą Królową, kiedy wznoszę się na wysokości Niebios i staję po prawicy Mojego Syna Jezusa. Raj – najsłodszymi harmoniami światła i śpiewów, których tu na ziemi nikt nie potrafi usłyszeć – wysławia Mnie i woła: «Jaśnieje, o Panie, Królowa po Twojej prawicy» (Ps 45,10b).
  Jaśnieje Królowa po Twojej prawicy.
  Po prawicy stawia się osobę najbardziej godną szczególnej czci. Kiedy Mój Syn Jezus – po skazaniu na śmierć, aby otrzymać dla was wieczne zbawienie – zmartwychwstaje w blasku Swej Boskiej chwały i wstępuje do Nieba, Ojciec Niebieski stawia Go po Swej prawicy (Mk 16,19; Rz 8,34; Kol 3,1).
  Po prawicy Ojca, gdyż jest Mu składana ta cześć, która należy się Jemu samemu, jako Jego Synowi Jednorodzonemu.
  Po prawicy Ojca, gdyż, spełniwszy dzieło Odkupienia, doprowadził całą ludzkość, która stała się niewolnicą grzechu, do pełnej wspólnoty życia z Bogiem.
  Po prawicy Ojca, gdyż Jezus jest jedynym zwycięzcą Złego, grzechu, zła i śmierci.
  Po prawicy Ojca, bo przez Niego został stworzony świat i tylko Jemu została dana moc podporządkowania Sobie wszystkiego, po pokonaniu i unicestwieniu Swoich nieprzyjaciół. «Rzekł Pan do mojego Pana: siądź po mojej prawicy, aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy» (Ps 110,1; Dz 2,33n i Hbr 10,12n).
  Ojciec Niebieski, stawiając po Swojej prawicy Jezusa Chrystusa, udziela Mu w ten sposób największego zaszczytu, należnego Jego Synowi Jednorodzonemu, Słowu wcielonemu, Odkupicielowi, jedynemu Zbawicielowi i Królowi całego świata.
  Jaśnieje Królowa po Twojej prawicy.
  Gdy zostałam wzięta do chwały Raju, postawiono Mnie po prawicy Mojego Syna. Jezus uznaje w ten sposób, że jest Mi należna największa cześć, jako Jego dziewiczej Matce, ściśle związanej z Nim w dziele Odkupienia, uczestniczce wszystkich Jego cierpień, wezwanej teraz do dzielenia Jego Boskiej potęgi w chwale.
  Po prawicy Syna, bo – dzięki Mojemu «tak» (Łk 1,28) – pozwoliłam Mu przyjąć ludzką naturę w Moim najczystszym łonie.
  Po prawicy Syna, bo stałam przy Nim w każdym momencie Jego życia, pijąc wspólnie z Nim kielich licznych goryczy.
  Po prawicy Syna, bo pod Krzyżem (J 19,25a) – przez Mój nieskalany i matczyny ból – stałam się prawdziwą Współodkupicielką, ofiarowując Mego Syna Jezusa Ojcu jako zapłatę za wasze wybawienie.
  Po prawicy Syna, bo w Nim i przez Niego odniosłam zwycięstwo nad Złym, nad grzechem i nad śmiercią, która weszła na świat jako kara za grzech popełniony przez prarodziców.
  Po prawicy Syna, gdyż teraz uczestniczę w Jego Boskiej mocy podporządkowywania Sobie wszystkiego.
  Po prawicy Syna, abym mogła spełniać przy Nim Moje duchowe zadanie Matki Kościoła i całej ludzkości.
  Po prawicy Syna modlę się za was, wstawiam się za wami, jestem przy was i wspieram was w
  straszliwej walce przeciwko szatanowi i wszystkim złym duchom, przeciwko złu i grzechowi, żeby pewnego dnia Chrystus mógł pokonać potęgę śmierci, którą ma ona jeszcze nad wami.
  Tak na końcu świata, kiedy Jezus wskrzesi was na Swój ostateczny i powszechny sąd (Mt 25,31n), także wy, Moi synowie, będziecie mogli wstąpić tam, na wyżyny Raju, i wtedy zostaniecie postawieni po prawicy Syna (Mt 25,33a.34.46b) i waszej Mamy Niebieskiej, aby z Nimi cieszyć się na zawsze doskonałą i wieczną szczęśliwością (por. 1Kor 15,50-53).
  (598, 1997)

•