Wielki Wtorek Zapowiedź zdrady Judasza i zaparcia się Piotra

 

„Córko moja, chciałem być ukrzyżowany i wyniesiony na krzyżu, aby dusze, w zależności od tego, czy Mnie pragną, mogły Mnie odnaleźć.

 

Pan Jezus do Luizy Piccarrety:

„Córko moja, chciałem być ukrzyżowany i wyniesiony na krzyżu, aby dusze, w zależności od tego, czy Mnie pragną, mogły Mnie odnaleźć. Ktoś zatem chce, abym był nauczycielem, ponieważ odczuwa potrzebę bycia pouczonym. A Ja się zniżam, aby nauczyć go zarówno małych, jak i najwznioślejszych i najszlachetniejszych rzeczy, aby uczynić go najbardziej uczonym ze wszystkich uczonych. Inny jęczy z powodu porzucenia i zapomnienia. Chciałby znaleźć ojca, przychodzi do stóp Mojego Krzyża, a Ja się staję Ojcem, dając mu zamieszkanie w swoich Ranach, za napój swoją Krew, za pokarm swoje Ciało i za dziedzictwo swoje własne Królestwo.
Drugi jest chory i już odnalazł we Mnie lekarza, ponieważ Ja nie tylko go uzdrawiam, lecz także daję mu niezawodne lekarstwo, aby nie popadł więcej w chorobę. Jeszcze inny jest załamany z powodu oszczerstw i zniewag: u stóp Mojego Krzyża odnajduje swojego obrońcę, który nawet zwraca mu oszczerstwa i zniewagi przemienione w boską chwałę. Tak samo jest z całą resztą. A więc kto chce, abym był sędzią, znajduje we Mnie sędziego, kto chce, abym był przyjacielem, oblubieńcem, adwokatem i kapłanem, takim Mnie znajduje. Tak więc chciałem mieć Ręce i Stopy przybite, aby się nie sprzeciwiać temu, czego oni pragną, i tym samym stać się takim, jakim Mnie chcą. Ale biada tym, którzy widząc, że nie mogę poruszyć nawet jednym palcem, ośmielają się Mnie znieważać.” (Tom 6, 15.12.1905)
Moje godne uwielbienia Dobro, gdy cierpiałeś ukrzyżowanie, wszystkie dusze posiadały swoje miejsce w Twoim Człowieczeństwie. Skoro tak, to gdzie dokładnie znajdowało się moje miejsce?
A On: „Córko moja, miejsce kochających dusz było w Moim Sercu. Ciebie zatem zatrzymałem nie tylko w Sercu – jako że miałaś pomagać w Odkupieniu, będąc ofiarą – lecz także we wszystkich swoich członkach jako ich pomoc i pociecha.” (Tom 7, 14.09.1906)

Ks.prof.dr.hab.Stanisław Koczwara:o godne przyjmowanie Komunii Świętej

Pragniemy zaprosić wszystkich do wzięcia udziału w wielkiej modlitwie wynagradzającej za profanacje Najświętszego Sakramentu i Komunię na rękę.

 

Szczęść Boże!

Pragniemy zaprosić wszystkich do wzięcia udziału w wielkiej modlitwie wynagradzającej za profanacje Najświętszego Sakramentu i Komunię na rękę.
Od listopada organizowana jest taka comiesięczna modlitwa w formie „jerycha” zainicjowana przez pewne małżeństwo należące do Domów Modlitwy JPII. Odbywa się w każdy pierwszy czwartek i pierwszy piątek miesiąca.

Wciąż jednak jest zbyt mało ludzi rozumiejących, że Komunia na rękę jest grzechem i że za ten grzech potrzeba ekspiacji. Wielu z nas boleje, patrząc na tak wielką profanację Ciała Pańskiego w naszej ojczyźnie, ale niewielu chce coś zrobić, prócz narzekania.
W ostatnich orędziach Niebo domaga się od Polaków takiego wynagrodzenia, wiec trzeba działać!

Zapraszamy wszystkich chętnych na najbliższe 24-godzinne Jerycho Wynagradzające, które odbędzie się w Wielki Czwartek i Wielki Piątek. Informacje i zapisy na stronie:
jerycho-wynagradzajace.pl

Króluj nam Chryste!
Katarzyna i Sylwester
​koordynatorzy akcji

Osiem konferencji, które rozrywają serce i niosą prawdę…

 

Osiem konferencji, które rozrywają serce i niosą prawdę…

https://parafia.swinoujscie.pl/?p=3568

Choćbym miała na sumieniu grzechy wszystkich potępionych, nie zwątpiłabym o Bożym miłosierdziu – ale z sercem na proch skruszonym rzuciłabym się w przepaść miłosierdzia Twego.

 

Myśl z „Dzienniczka św. Siostry Faustyny
Wtorek 30 marca 2021

Choćbym miała na sumieniu grzechy wszystkich potępionych, nie zwątpiłabym o Bożym miłosierdziu – ale z sercem na proch skruszonym rzuciłabym się w przepaść miłosierdzia Twego. Wierzę, o Jezu, że nie odrzuciłbyś mnie od siebie, ale rozgrzeszył ręką zastępcy swego (Dz. 1318)

Powiedz duszom, gdzie mają szukać pociech, to jest w trybunale miłosierdzia; tam są największe cuda, które się nieustannie powtarzają

 

Myśl z „Dzienniczka św. Siostry Faustyny
Środa 24 marca 2021

Powiedz duszom, gdzie mają szukać pociech, to jest w trybunale miłosierdzia; tam są największe cuda, które się nieustannie powtarzają. Aby zyskać ten cud (…) wystarczy przystąpić do stóp zastępcy Mojego z wiarą i powiedzieć mu nędzę swoją, a cud miłosierdzia Bożego okaże się w całej pełni. Choćby dusza była jak trup rozkładająca się (…), cud miłosierdzia Bożego wskrzesza tę duszę w całej pełni (Dz. 1448).

24 godziny męki Pana naszego Jezusa Chrystusa (Godzina 21)

„Ja, kapłan i ofiara, wyniesiony na drzewie krzyża, chciałem, aby kapłan doglądał Mnie w tym stanie ofiary, kapłan, którym był Święty Jan, i który reprezentował dla Mnie rodzący się Kościół. W nim widziałem wszystkich razem: papieży, biskupów, kapłanów i wszystkich wiernych

 

Pan Jezus do Luizy Piccarrety:

„Ja, kapłan i ofiara, wyniesiony na drzewie krzyża, chciałem, aby kapłan doglądał Mnie w tym stanie ofiary, kapłan, którym był Święty Jan, i który reprezentował dla Mnie rodzący się Kościół. W nim widziałem wszystkich razem: papieży, biskupów, kapłanów i wszystkich wiernych. A on, gdy Mnie doglądał, poświęcał Mnie w ofierze dla Chwały Ojca i dla pomyślności rodzącego się Kościoła. To nie był przypadek, że kapłan Mnie doglądał w tym stanie ofiary. Wszystko było głęboką tajemnicą ustaloną „ab eterno [od wieczności]” w Boskim Umyśle. Oznacza to, że gdy wybieram duszę ofiarną dla ważnych potrzeb Kościoła, kapłan ofiarowuje Mi ją, dogląda jej, pomaga i zachęca ją do cierpienia.
Jeśli to dobrze zrozumieją, sami, tak jak Święty Jan, otrzymają owoce dzieła, którego się podejmują. Ileż on dóbr nie otrzymał za to, że Mnie doglądał na Kalwarii! A jeśli nie zrozumieją tego dobrze, będą jedynie stawiać Mojemu Dziełu nieustannie przeszkody, przekreślając Moje najpiękniejsze plany. Poza tym Moja Mądrość jest Nieskończona, a kiedy posyłam duszy kilka krzyży, aby ją uświęcić, nie wybieram tylko jednej, ale pięć, dziesięć, ile Mi się podoba, tak aby nie tylko jedna, ale i wszystkie razem mogły się uświęcić. Podobnie było na Kalwarii, gdzie nie byłem sam. Oprócz kapłana miałem także i Matkę, miałem przyjaciół, a nawet nieprzyjaciół, z których wielu, widząc cud mojej cierpliwości, uwierzyło, że byłem Bogiem, jakim naprawdę byłem, i się nawróciło. Czy otrzymaliby te wspaniałe dobra, gdybym był sam? Oczywiście, że nie.” (Tom 4, 04.12.1902)

24 GODZINY MĘKI NASZEGO PANA JEZUSA CHRYSTUSA

24 GODZINY MĘKI NASZEGO PANA JEZUSA CHRYSTUSA – Luisa Piccarreta

15 Godzina:
od 7-ej do 8-ej rano –
„Pan Jezus przed Piłatem, Piłat odsyła Go do Heroda”

Tekst do czytania:
http://www.duchprawdy.com/luisa_piccarreta_24godziny_meki.htm

 

Córko moja, gdybyś wiedziała, jaką ogromną radość sprawia Mi, gdy widzę cię powtarzającą i jeszcze raz powtarzającą Godziny Mojej Męki, to byłabyś szczęśliwa.

 

Pan Jezus do Luizy Piccarrety:

„Rozważałam Godziny Męki Pańskiej, a Jezus, cały zadowolony, powiedział do mnie: Córko moja, gdybyś wiedziała, jaką ogromną radość sprawia Mi, gdy widzę cię powtarzającą i jeszcze raz powtarzającą Godziny Mojej Męki, to byłabyś szczęśliwa. Prawdą jest, że moi święci rozważali Moją Mękę i rozumieli, jak bardzo cierpiałem, rozpływali się we łzach współczucia, i to tak bardzo, że czuli się wyniszczeni z miłości do mojego bólu, ale nie czynili tego w taki ciągły i powtarzający się sposób i w takim porządku.
Dlatego mogę powiedzieć, że jesteś pierwszą, która dostarcza Mi tak wielkiej i wyjątkowej przyjemności. Godzina po godzinie rozważasz szczegółowo Moje Życie i to, co przecierpiałem. Czuję się tak bardzo przyciągnięty tym, co czynisz, że godzina po godzinie daję ci pokarm i sam spożywam ten pokarm razem z tobą, i czynię razem z tobą to, co ty czynisz. Niemniej jednak wiedz, że odwdzięczę ci się za to szczodrze nowym światłem i nowymi Łaskami. Nawet po twojej śmierci, za każdym razem, gdy dusze na ziemi będą rozważać te Godziny Mojej Męki, Ja w Niebie będę cię okrywać nowym światłem i nową chwałą. (Tom 11, 4 listopada 1914)
Kiedy trwałam w swoim zwyczajowym stanie, mój uwielbiony Jezus ukazał się cały otoczony światłem, które wydobywało się z wnętrza Jego Najświętszego Człowieczeństwa i tak Go upiększało, że tworzyło przepiękny i zachwycający widok. Byłam zaskoczona, a On powiedział do mnie: Córko moja, każdy ból, który przecierpiałem, każda kropla Krwi, każda Rana, modlitwa, czyn, krok itp. wytworzyły światło w Moim Człowieczeństwie, tak iż upiększyło Mnie, zachwycając wszystkich Błogosławionych. Przy każdej myśli, którą dusza snuje o Mojej Męce, przy każdym współczuciu, zadośćuczynieniu itd., nie robi nic innego, jak czerpie światło z Mojego Człowieczeństwa, tak że upiększa się na moje podobieństwo. Jedna więc myśl więcej o Mojej Męce będzie jednym światłem więcej, które przyniesie jej radość wieczną.” (Tom 11, 23 kwietnia 1916).

Kto w każdej okoliczności, w jakiej się znajduje, zwłaszcza, gdy widzi Mnie ciężko obrażanego, wzgardzonego i znieważanego, stara się Mi zadośćuczynić, współczuć i modlić się za tych, którzy Mnie obrażają, dzieli czwartą boleść.

 Pan Jezus do Luizy Piccarrety:
„Wszyscy mogą dzielić dobra i zasługi, które przyniosły Mojej Matce Jej Boleści. Kto z wyprzedzeniem oddaje się w ręce Opatrzności, gotowy przejść wszelkiego rodzaju cierpienia, utrapienia, choroby, oszczerstwa i wszystko, co Pan dla niego zrządzi, dzieli pierwszą boleść proroctwa Symeona.
Kto obecnie znosi cierpienie i jest uległy, trzyma się Mnie mocniej i Mnie nie obraża, to tak jakby Mnie ratował z rąk Heroda, chroni Mnie całego i zdrowego w Egipcie swojego serca, a zatem dzieli drugą boleść.
Kto jest przygnębiony na duchu, nieczuły i pozbawiony Mojej obecności, a jest niezłomny i wierny swoim zwyczajowym zadaniom, a nawet korzysta z okazji, aby Mnie niestrudzenie kochać i poszukiwać Mnie jeszcze bardziej, dzieli dobra i zasługi, które zdobyła Moja Matka podczas Mojego zagubienia.
Kto w każdej okoliczności, w jakiej się znajduje, zwłaszcza, gdy widzi Mnie ciężko obrażanego, wzgardzonego i znieważanego, stara się Mi zadośćuczynić, współczuć i modlić się za tych, którzy Mnie obrażają, dzieli czwartą boleść.
To tak jak gdybym znalazł w tej duszy swoją własną Matkę, która gdyby mogła, uwolniłaby Mnie od moich wrogów.
Kto z miłości do Mojego ukrzyżowania przybija do krzyża swoje zmysły i stara się skopiować dla siebie cnoty Mojego ukrzyżowania, dzieli piątą boleść.
Kto w imieniu całej ludzkości nieustannie Mnie wielbi, całuje Moje Rany, wynagradza i składa dziękczynienie, i tym podobne, to jakby Mnie trzymał w swoich ramionach, tak jak trzymała Mnie Moja Matka, kiedy zostałem zdjęty z krzyża – dzieli szóstą boleść.
Kto jest w stanie Mojej Łaski i odpowiada na nią pozytywnie, i nie daje schronienia w swoim sercu niczemu innemu jak tylko Mnie, to tak jakby Mnie pochował w środku serca – dzieli siódmą boleść.” (Tom 6, 17.09.1905)

Wielu z was nie chce się nawracać. Płaczę za nich krwawymi łzami, ale szanuję ich wolną wolę. Muszą ponosić konsekwencje swoich czynów przez całą wieczność. Módlcie się za biednych, nieszczęśliwych grzeszników, którzy zataczają się w otchłani potępienia

 

21 lutego 2020 r. Pan Jezus…

Moje drogie dzieci! Zegar naprawdę tu jest teraz. Był tu do tej pory, ale teraz jesteś najbliżej spełnienia wszystkiego, co ci powiedziałem z góry. Przygotuj się, bo wkrótce wkroczą w Twoje życie. Pozostańcie Mi wierni aż do śmierci, bo tylko wtedy możecie zdobyć koronę życia wiecznego. Wszystko to się teraz spełnia. Koniec z prokrastynacją. Grzechy idą do nieba. Muszę posprzątać świat. Kiedy się oczyszczę, powrócę w swojej chwale i zmiotę zło tchnieniem liczb. Przygotuj się! Wkrótce będziesz świadkiem wydarzeń, których świat nigdy wcześniej nie widział.

Moje dzieci! Nie rozmawiam z tobą długo. Proroctwa dobiegają końca. Wszystko się spełni. Wielu z was nie chce się nawracać. Płaczę za nich krwawymi łzami, ale szanuję ich wolną wolę. Muszą ponosić konsekwencje swoich czynów przez całą wieczność. Módlcie się za biednych, nieszczęśliwych grzeszników, którzy zataczają się w otchłani potępienia. Mogą w to wpaść w dowolnym momencie. Obiecane wydarzenia (wielkie oczyszczenie, III wojna światowa) nie zostaną przeoczone, ponieważ świat nie pokutował. Ci, którzy się modlą, będą mieli bardziej znośny los niż ci, którzy tego nie robią. Przyjmijcie moje pełne miłości błogosławieństwo, które ze smutkiem wam daję w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego. Otwórz Pisma ”

Objawienie 3, 15-22). Wiem, że twoje czyny nie są ani zimne, ani gorące. Chciałbym, żebyś był zimny lub gorący! Ale ponieważ jesteś letni, ani zimny, ani gorący, wyciągnę cię z ust. Mówisz: jestem bogaty, bogaty, niczego nie potrzebuję. „Czy nie widzisz, że jesteś nieszczęśliwy, żałosny, biedny, ślepy i nagi?” Radzę ci: weź ze mnie złoto wypróbowane w ogniu, abyś był bogaty; białe ubrania, aby się ubrać i nie widzieć swojej haniebnej nagości; namaść go, aby namaścił twoje oczy i zobaczył. Łaję i karzę tych, których kocham. Obudź się i pokutuj! Spójrz, stoję w drzwiach i pukam. Kto słucha mego głosu i drzwi otwiera, wejdę do niego i będę z nim jadł, a on ze mną. Zwycięzcę położę obok mnie na tronie, tak jak wygrałem, i zasiądę z moim Ojcem na tronie.
https://translate.google.com/translate?hl=pl&sl=hu&u=https://jezusuzenete.hu/2020-februar-21-az-ur-jezus/&prev=search&pto=aue

„Córko moja, chciałem, aby Moje Ciało zostało rozerwane na strzępy, a Moja Krew przelana z całego Mojego Człowieczeństwa, aby zgromadzić całą rozproszoną ludzkość.

Pan Jezus do Luizy Piccarrety:

 „Córko moja, chciałem, aby Moje Ciało zostało rozerwane na strzępy, a Moja Krew przelana z całego Mojego Człowieczeństwa, aby zgromadzić całą rozproszoną ludzkość.

 Istotnie, sprawiłem, że z tego, co zostało oderwane od Mojego Człowieczeństwa (Ciało, Krew, Włosy), nic nie zaginęło podczas Zmartwychwstania, ale wszystko zostało ponownie zjednoczone w Moim Człowieczeństwie. Dzięki temu wcieliłem w siebie wszystkie stworzenia. Tak więc po tym wszystkim, jeśli ktoś odłącza się ode Mnie, to z upartej woli odrywa się ode Mnie, aby pójść na zatracenie.” (Tom 8, 06.09.1908)

Znajdując się w moim zwyczajowym stanie, śledziłam Godziny Męki Pańskiej. A mój słodki Jezus, podczas gdy Mu towarzyszyłam w tajemnicy Jego bolesnego biczowania, ukazał się cały obdarty ze skóry, a Jego Ciało było obnażone, i nie tylko pozbawione ubrania, ale także obdarte ze skóry. Można było policzyć jedna po drugiej, Jego kości. Jego wygląd był nie tylko przeszywający, ale straszny do oglądania. Wzbudzał jednocześnie lęk, strach, poważanie i miłość. Czułam, jak tracę mowę przy takiej przejmującej scenie. Chciałam uczynić, kto wie, co, aby pokrzepić mojego Jezusa, ale nie potrafiłam uczynić niczego. Widok Jego boleści zadawał mi śmierć. A Jezus, pełen dobroci, powiedział do mnie:
„Moja umiłowana córko, przyjrzyj Mi się uważnie, aby poznać dogłębnie Moje Boleści. Moje Ciało jest prawdziwym obrazem człowieka, który popełnia grzech. Grzech pozbawia go szat Mojej Łaski, a Ja, aby mu je przywrócić, pozwoliłem, by Mnie rozebrano z moich szat. Grzech go zniekształca i choć jest najpiękniejszym stworzeniem, jakie wyszło spod Moich Rąk, staje się najbrzydszym. Budzi wstręt i odrazę. Ja byłem najpiękniejszym ze wszystkich ludzi i mogę powiedzieć, że Moje Człowieczeństwo przybrało najbrzydszą postać, aby przywrócić piękno człowiekowi. Spójrz na Mnie, jak ohydny jestem!
Pozwoliłem zedrzeć z siebie skórę za pomocą biczowania, tak iż stałem się nie do poznania. Grzech nie tylko odbiera piękno człowiekowi, lecz także tworzy głębokie, ropiejące i zgorzelinowe rany, które niszczą najbardziej wewnętrzne części i trawią jego siły witalne, tak iż wszystko, co czyni, to martwe i uschłe dzieła, które odbierają mu godność jego pochodzenia i światło rozumu. Staje się ślepy. A Ja, aby wypełnić głębie jego ran, pozwoliłem, aby rozerwano Moje Ciało na strzępy i stałem się jedną wielką raną. A przelewając rzeki Krwi, wlałem siły witalne w ​​jego duszę, żeby przywrócić mu życie. Ach, gdybym nie posiadał w sobie Źródła Życia Mojej Boskości, która zastępowała Mi życie, tak jak Moje Człowieczeństwo umierało z każdym bólem, jaki Mi zadawano, tak też umarłbym już na początku Mojej Męki. A teraz Moje Boleści, Moja Krew i Moje rozdarte na strzępy Ciało są w nieustannym ruchu, aby dać życie człowiekowi. Ale człowiek odrzuca Moją Krew i nie przyjmuje życia, znieważa Moje Ciało i jest stale pokryty ranami. Och, jak bardzo odczuwam ciężar niewdzięczności!”
I rzucając się w moje ramiona, wybuchnął płaczem. Ja przytuliłam Go do serca, ale On usilnie płakał. Co za ból, widzieć Jezusa płaczącego! Wolałabym znieść jakąkolwiek inną boleść, żeby tylko nie płakał.
Tak więc współczułam Mu, pocałowałam Jego Rany i otarłam Jego Łzy. A On, jakby pocieszony, dodał:
„Czy wiesz, jak Ja postępuję? Jak ojciec, który bardzo kocha swojego syna, syna, który jest ślepy, koślawy i chromy. A co czyni ojciec, który kocha go do szaleństwa? Wydłubuje sobie oczy, wyrywa sobie nogi, obdziera skórę i wszystko oddaje synowi, i mówi: „Czuję się szczęśliwszy, gdy to Ja jestem ślepy, chromy i koślawy, pod warunkiem, że widzę, jak ty, mój synu, widzisz, chodzisz i stajesz się piękny … Och, jakże szczęśliwy jest ten ojciec, który widzi swojego syna patrzącego jego własnymi oczami, chodzącego jego własnymi nogami i okrytego jego własnym pięknem! Ale jaki byłby ból ojca, gdyby zobaczył, że jego niewdzięczny syn odrzuca jego oczy, nogi, skórę i woli pozostać brzydkim, takim jakim jest? Takim jestem Ja. Pomyślałem o wszystkim, ale oni, niewdzięczni, zadają Mi najbardziej surową boleść.” (Tom 14, 09.02.1922)

„… w rzeczywistości jestem nieustannie wyśmiewany przez wszystkie klasy ludzi. Jeśli ktoś się spowiada i nie dotrzymuje swoich postanowień, by Mnie nie obrażać, jest to kpina, jaką Mi robi.

 

Pan Jezus do Luizy Piccarrety:

„… w rzeczywistości jestem nieustannie wyśmiewany przez wszystkie klasy ludzi. Jeśli ktoś się spowiada i nie dotrzymuje swoich postanowień, by Mnie nie obrażać, jest to kpina, jaką Mi robi. Jeśli kapłan spowiada, głosi kazanie i udziela Sakramentów, a jego życie nie odpowiada słowom, które wypowiada, ani godności Sakramentów, których udziela, tak wiele kpin Mi robi, jak wiele słów wypowiada i jak wiele Sakramentów udziela.
Gdy Ja w Sakramentach przywracam im nowe życie, oni stroją sobie ze Mnie żarty, robią kpiny, a profanując je, przygotowują dla Mnie ubiór, żeby przebrać Mnie za szaleńca. Jeśli przełożeni nakazują poddanym ofiarę, cnotę, modlitwę i bezinteresowność, a sami prowadzą wygodne, rozpustne oraz interesowne życie, są to kpiny, jakie Mi robią. Jeśli przywódcy świeccy i kościelni chcą przestrzegania praw, a sami są pierwszymi gwałcicielami prawa, są to kpiny, jakie Mi robią. Och, ileż kpin Mi robią! Jest ich tak wiele, że jestem nimi zmęczony, zwłaszcza gdy pod przykrywką dobra ukrywają truciznę zła. Och, jakże się ze Mnie naśmiewają, jakbym był ich zabawką i rozrywką! Ale moja sprawiedliwość prędzej czy później ich wykpi i ukarze surowo. Ty się módl i wynagradzaj Mi te kpiny, które zadają Mi ból i sprawiają, że nie daję się poznać jako Ten, którym naprawdę jestem.” (Tom 13, 16.09.1921)

Ale jeszcze inne znaczenie miało owo więzienie i owa ciemność. Był to Mój długi pobyt w więzieniu Tabernakulum. Była to samotność, w której jestem pozostawiany. Dlatego często nie mam nikogo, do kogo mógłbym przemówić słowo lub na kogo zwrócić swoje Spojrzenie Miłości. Innym razem w Świętej Hostii odczuwam niegodne dotknięcia, smród zgniłych i błotnistych rąk.

 Pan Jezus do Luizy:
„Córko moja, podczas swojej Męki chciałem cierpieć także i więzienie, aby uwolnić stworzenie z więzienia grzechu. Och, jakim strasznym więzieniem jest dla człowieka  grzech! Jego namiętności związują go łańcuchem jak niegodziwego niewolnika, natomiast Moje więzienie i Moje łańcuchy go rozwiązywały  i uwalniały. Dla kochających dusz Moje więzienie stało się więzieniem Miłości, w którym mogły bezpiecznie przebywać i być chronione przed wszystkimi i przed wszystkim. A Ja wybrałem je, aby były dla Mnie jakby więzieniem i żywym Tabernakulum, które miało Mnie ogrzać przed chłodem kamiennych tabernakulów, a co więcej, przed chłodem stworzeń, które zamykając Mnie w sobie, sprawiają, że umieram z zimna i z głodu. Otóż wiele razy opuszczam więzienie Tabernakulum i przychodzę do twojego serca, aby ogrzać się przed zimnem i pokrzepić twoją miłością. A kiedy widzę, że Mnie poszukujesz w Tabernakulach kościołów, mówię do ciebie: „Czyż nie jesteś dla Mnie prawdziwym więzieniem miłości? Poszukuj Mnie w swoim sercu i kochaj Mnie”. (Tom 12, 04.12.1918)
„Córko, wrogowie pozostawili Mnie samego w więzieniu, okropnie związanego i w ciemności, tak iż wszystko wokół było gęstym mrokiem. Och, jak ta ciemność Mnie dręczyła! Moje ubranie było mokre od brudnych wód potoku. Czułem smród więzienia i ślinę, którą byłem opluty. Moje włosy były potargane i nie było żadnej litościwej dłoni, która by mogła je zgarnąć z Moich Oczu i Ust. Moje Ręce były związane łańcuchami, a ciemność nie pozwalała Mi dostrzec Mojego stanu, niestety, zbyt bolesnego i upokarzającego.
Och, jakże wiele mówił ten Mój bolesny stan w więzieniu! Przebywałem w więzieniu przez trzy godziny. Chciałem tym uzdrowić trzy epoki świata: epokę prawa natury, epokę prawa spisanego i epokę prawa łaski. Chciałem uwolnić wszystkich, zgromadzić wszystkich razem i przywrócić im wolność Moich dzieci. Przebywając tam przez trzy godziny chciałem uzdrowić trzy okresy życia człowieka: dzieciństwo, młodość i starość. Chciałem go uzdrowić, kiedy grzeszy z namiętności, woli i uporu. Och, jakże ciemność, którą widziałem wokół siebie, pozwalała Mi ​​odczuć gęstą ciemność stwarzaną przez grzech człowieka! Och, jak bardzo płakałem i mówiłem do niego: „O człowieku, to twoje grzechy wepchnęły Mnie w te gęste ciemności, tak iż cierpię, by dać ci światło. To twoja niegodziwość Mnie opluła, a ciemność nie pozwala Mi nawet tego zobaczyć! Spójrz na Mnie, jestem obrazem twoich grzechów. Jeśli chcesz je poznać, zobacz je we Mnie!”.
Ale wiedz, że w ostatniej godzinie, kiedy byłem w więzieniu, wstał świt i kilka przebłysków światła przedostało się ze szczelin. Och, jakże Moje Serce odetchnęło, kiedy zobaczyłem swój tak bolesny stan. A to oznaczało, że gdy człowiek jest zmęczony nocą grzechu, wokół niego jak świt powstaje Łaska, która wysyła mu przebłyski światła, aby go przywołać. Dlatego Moje Serce odetchnęło z ulgą. I w tym świcie widziałem ciebie, mojego ukochanego więźnia, którego Moja Miłość miała związać w tym twoim stanie. I widziałem, że w ciemnościach więzienia nie zostawiłabyś Mnie samego. Czekając na świt u moich stóp i podążając za Moimi pragnieniami, opłakiwałabyś wraz ze Mną noc człowieka. To Mi przyniosło ulgę i ofiarowałem Moje uwięzienie, aby udzielić ci łaski podążania za Mną.
Ale jeszcze inne znaczenie miało owo więzienie i owa ciemność. Był to Mój długi pobyt w więzieniu Tabernakulum. Była to samotność, w której jestem pozostawiany. Dlatego często nie mam nikogo, do kogo mógłbym przemówić słowo lub na kogo zwrócić swoje Spojrzenie Miłości. Innym razem w Świętej Hostii odczuwam niegodne dotknięcia, smród zgniłych i błotnistych rąk. Nie ma nikogo, kto mógłby Mnie dotknąć czystymi rękoma i uperfumować swoją miłością. A ileż to razy ludzka niewdzięczność pozostawia Mnie w ciemności bez słabego światła żarówki, tak iż Moje więzienie trwa i nadal będzie trwać. A ponieważ oboje jesteśmy więźniami – ty jesteś uwięziona w łóżku jedynie z miłości do Mnie, a Ja jestem więźniem dla ciebie – swoją Miłością chcę związać wszystkie stworzenia, używając łańcuchów, którymi jestem związany. W ten sposób będziemy towarzyszyć sobie nawzajem, ty zaś pomożesz Mi rozwinąć łańcuchy, aby do Mojej Miłości przywiązać wszystkie serca.” (Tom 13, 29.10.1921)

„Córko moja, grzech związuje duszę i hamuje ją w czynieniu dobra.

 

Pan Jezus do Luizy Piccarrety:

Dziś rano mój zawsze uwielbiony Jezus ukazał się cały związany, miał związane dłonie, stopy i talię. Z szyi opadał Mu podwójny łańcuch z żelaza, ale był tak mocno związany, że zapierał dech Jego Boskiej Osobie. Co za ciężka pozycja, że nawet kamienie mogłyby zapłakać!
A moje najwyższe Dobro, Jezus, powiedział do mnie: „Córko moja, w trakcie Mojej Męki wszystkie pozostałe boleści rywalizowały ze sobą, wymieniały się nawzajem i jedna ustępowała miejsca drugiej. Prawie jak czujki wstępowały, aby uczynić ze Mną co najgorsze, aby chełpić się, że jedna była lepsza od drugiej. Powrozów natomiast nigdy ze Mnie nie zdjęli – odkąd zostałem pojmany aż na górę Kalwarię, byłem zawsze związany. A co więcej, ciągle dodawali nowe powrozy i łańcuchy z obawy, że mógłbym uciec i żeby uczynić ze Mnie jeszcze większe pośmiewisko. Ale ileż bólu, zażenowania, upokorzeń i upadków sprawiły Mi te łańcuchy! Wiedz jednak, że w tych łańcuchach kryła się wielka tajemnica i wielka pokuta. Człowiek, kiedy zaczyna popadać w grzech, zostaje związany łańcuchami swego własnego grzechu, i jeśli jest to grzech ciężki, są to łańcuchy z żelaza, a jeśli lekki, są to łańcuchy z liny (powrozy). A więc ​​zaczyna kroczyć, czyniąc dobro i czuje szarpnięcie łańcuchów, a jego krok zacina się. Szarpnięcie, jakie odczuwa wyczerpuje go, osłabia i doprowadza do nowych upadków. Gdy pracuje, odczuwa szarpnięcie w dłoniach i niemal pozostaje tak, jakby nie miał rąk do czynienia dobra. Namiętności, widząc go tak związanego, świętują i mówią: „zwycięstwo jest nasze”, i z króla, którym jest, czynią go niewolnikiem brutalnych namiętności. Jakże wstrętny jest człowiek w stanie grzechu! A Ja, aby przełamać jego łańcuchy, chciałem być związany i nigdy nie chciałem przebywać bez łańcuchów, aby nieustannie trzymać moje łańcuchy w gotowości, i tym samym przełamać jego łańcuchy. A kiedy ciosy i pchnięcia doprowadziły do Mojego Upadku, rozkładałem jego ręce, aby go rozwiązać i ponownie uczynić wolnym.”
Ale kiedy to mówił, widziałam prawie wszystkich ludzi związanych łańcuchami. Wzbudzali oni litość. I modliłam się do Jezusa, aby dotknął swoimi łańcuchami ich łańcuchów, tak aby przez dotyk jego łańcuchów przełamane zostały wszystkie łańcuchy stworzeń. (Tom 13, 16.11.1921)

„Córko moja, grzech związuje duszę i hamuje ją w czynieniu dobra. Umysł odczuwa łańcuch grzechu i nie może zrozumieć dobra. Wola odczuwa łańcuch, który ją otacza i czuje się otępiała, i zamiast pragnąć dobra pragnie zła. Związane pragnienie odczuwa przycinanie skrzydeł i nie może wzlecieć do Boga. Och, jakże wzbudza we Mnie litość widok człowieka związanego swoimi własnymi grzechami. Oto dlaczego pierwszą boleścią, jaką chciałem przecierpieć podczas Mojej Męki, były łańcuchy. Chciałem być związany, aby uwolnić człowieka z jego łańcuchów. Jak tylko łańcuchy, które cierpiałem, Mnie dotykały, zamieniały się w łańcuchy miłości, które, dotykając człowieka, spalały i przełamywały jego łańcuchy, i związywały go moimi miłosnymi łańcuchami. Moja Miłość jest czynna, nie potrafi trwać bezczynnie. Dlatego dla wszystkich i dla każdego przygotowałem to, co jest konieczne, aby przywrócić go do jego pierwotnego stanu, uzdrowić i ponownie upiększyć. Uczyniłem wszystko, tak aby, jeśli się zdecyduje, mógł znaleźć wszystko gotowe i do swojej dyspozycji. Trzymam więc moje łańcuchy w pogotowiu, aby spalić jego łańcuchy, trzymam kawałki Mojego Ciała, aby okryć jego rany i ozdobić go pięknem, oraz Moją Krew, aby przywrócić mu życie. Wszystko jest przeze Mnie przygotowane. Trzymam w pogotowiu dla każdego to, co jest potrzebne, ale Moja Miłość pragnie się oddać, chce działać. Czuję zapał i nieodpartą siłę, która nie daje Mi spokoju, jeśli nie dam tego, co jest potrzebne każdemu. A wiesz co Ja czynię? Kiedy widzę, że nikt tego nie przyjmuje, skupiam moje łańcuchy, kawałki Mojego Ciała i Moją Krew w tych, którzy tego pragną i którzy Mnie kochają. I zasypuję ich pięknem, okręcając ich całych moimi łańcuchami Miłości. Pomnażam im stokrotnie życie łaski i tym sposobem Moja Miłość daje sobie upust i się uspokaja.”
Ale kiedy to mówił, ujrzałam, że Jego łańcuchy, kawałki Jego Ciała i Jego Krew, śpieszyły ku mnie. A On zabawiał się, nakładając je na mnie i całą mnie okręcając. Jak dobry jest Jezus! Niech będzie zawsze Błogosławiony! (Tom 14, 18.03.1922)

Spójrz, córko moja, Ja poniosłem podwójną śmierć za każde stworzenie, jedną z Miłości, a drugą z Bólu, ponieważ stworzyłem je jako pełnię miłości.

 

Pan Jezus do Luizy Piccarrety:

„Córko moja, w szczególny sposób chciałem przejść konanie w Ogrójcu, po to aby pomóc wszystkim umierającym dobrze umrzeć. Spójrz dobrze, jak Moje Konanie współgra z konaniem chrześcijan: zmęczenie, smutek, trwoga i pot z krwi. Odczuwałem śmierć wszystkich i każdego, jak gdybym naprawdę umarł za każdego z osobna. Poczułem więc w sobie zmęczenie, smutek i trwogę każdego. A swoim zmęczeniem, smutkiem i trwogą udzielałem wszystkim pomocy, pocieszenia oraz nadziei i tym samym, gdy Ja odczuwałem w sobie ich śmierć, oni mogli uzyskać łaskę umierania we Mnie, jakby w jednym tchnieniu z Moim tchnieniem. Ja zaś natychmiast mogłem ich uszczęśliwić swoją Boskością. (Tom 9, 04.07.1910)

Spójrz, córko moja, Ja poniosłem podwójną śmierć za każde stworzenie, jedną z Miłości, a drugą z Bólu, ponieważ stworzyłem je jako pełnię miłości. Nie powinno więc było wypływać z niego nic prócz miłości, tak bardzo że jego miłość i moja miały być w ciągłej relacji. Ale człowiek nie tylko Mnie nie miłował, lecz także, niewdzięczny, obraził Mnie. Ja zaś musiałem wynagrodzić swojemu Boskiemu Ojcu ten brak miłości. I za każdego musiałem przyjąć śmierć z Miłości, a za zniewagi drugą śmierć, śmierć z Bólu.
Ale gdy to mówił, widziałam, że mój Słodki Jezus był jakby płomieniem, który Go trawił i przynosił Mu śmierć za każdego. A co więcej, widziałam, że każda myśl, słowo, ruch, dzieło, krok itp. były wieloma płomieniami, które trawiły Jezusa i Go ożywiały. Następnie Jezus dodał: Czy chciałabyś otrzymać Moje podobieństwo? Czy chciałabyś przyjąć te śmierci z miłości, tak jak przyjęłaś te z bólu?
A ja: Ach, mój Jezu, nie wiem, co mi się stało. Odczuwam nadal wielki niesmak z powodu tego, że się zgodziłam na te z bólu. Jak więc mogłabym przyjąć te z miłości, które wydają się surowsze? Drżę na samą myśl o tym. Moja biedna natura coraz bardziej się unicestwia i wyniszcza. Pomóż mi i daj mi siłę, bo czuję, że nie mogę dalej tak ciągnąć.
A Jezus, pełen dobroci: Już zadecydowano – dodał – moja biedna córko, odwagi, nie lękaj się ani się nie dręcz niesmakiem, który odczuwasz. A co więcej, aby cię uspokoić, mówię ci, że to także jest Moim podobieństwem.
Musisz wiedzieć, że nawet Moje Człowieczeństwo, choć było Święte i bardzo pragnęło cierpieć, odczuwało ten niesmak. Ale to nie był Mój własny niesmak. Był to wszelki niesmak, który ​​odczuwały stworzenia, gdy czyniły dobro lub przyjmowały cierpienie, na jakie zasługiwały. Ja zaś musiałem znosić ten ból, który Mnie dręczył nie mało, aby przekazać im skłonność do czynienia dobra i złagodzić ich cierpienie. W Ogrójcu zawołałem więc do Ojca: „Jeśli to możliwe, oddal ode Mnie ten kielich”. Czy sądzisz, że byłem sobą? Ach, nie, jesteś w błędzie. Pragnąłem cierpienia aż do szaleństwa. Pragnąłem śmierci, aby dać życie swoim dzieciom. Było to wołanie całej ludzkiej rodziny, które się odbijało echem w Moim Człowieczeństwie. A Ja, wołając razem z nimi, by dać im siłę, powtarzałem trzykrotnie: „Jeśli to możliwe, oddal ode Mnie ten kielich”. Przemawiałem w imieniu wszystkich, jak gdyby byli moją własnością, ale czułem się przytłoczony. Niesmak więc, który odczuwasz, nie jest twoim. Jest on Moim echem. Gdyby był twoim, Ja bym się wycofał. Dlatego, córko moja, pragnąc zrodzić z siebie swój drugi wizerunek, chcę, abyś to przyjęła, i Sam pragnę naznaczyć w twojej woli, powiększonej i wyniszczonej w Mojej, te Moje śmierci, śmierci z Miłości.” (Tom 14, 28.07.1922)

Czy widzisz więc, jak bardzo było konieczne, aby przynajmniej jedna istota znała moje cierpienia?”

 

Pan Jezus do Luizy Piccarety:

„Moje własne ukryte życie, moje wewnętrzne boleści i wszystko, co uczyniłem zawsze miało przynajmniej jednego lub dwóch widzów. Było to słuszne i konieczne – aby osiągnąć cel moich własnych boleści. Pierwszym więc widzem był Mój Ojciec Niebieski, któremu nic nie mogło umknąć, gdyż On sam był Tym, który nakładał na Mnie boleści. Był On aktorem i widzem. Gdyby Mój Ojciec nie widział niczego i o niczym nie wiedział, jak mógłbym Mu zadośćuczynić, oddać Mu Chwałę i przekonać Go, widokiem mojego cierpienia, do użycia Miłosierdzia wobec Ludzkości? Otóż cel zakończyłby się niepowodzeniem.

Po drugie, widzem wszystkich moich boleści mojego ukrytego życia była Moja Mama, i to było konieczne. Jeśli Ja zstąpiłem z Nieba na ziemię, aby cierpieć, i to nie dla Mnie, ale dla dobra innych, musiałem mieć co najmniej jedną istotę, na której mógłbym oprzeć dobro, jakie zawierały moje boleści. Musiałem więc poruszyć Moją Drogą Mamę, aby Mi dziękowała, wielbiła Mnie, miłowała, błogosławiła Mi i podziwiała nadmiar Mojej Dobroci. I to do tego stopnia, że Ona, przejęta, urzeczona i wzruszona widokiem moich boleści, prosiła Mnie, abym ze względu na wielkie dobro, jakie przynosiły Jej moje boleści, nie pozbawił Jej wczuwania się w moje własne boleści, aby mogła je znosić, odwzajemnić się i być Moją doskonałą naśladowczynią. Gdyby Moja Mama nie widziała niczego, nie miałbym swojej pierwszej naśladowczyni. Nie otrzymałbym żadnego podziękowania ani żadnego uwielbienia. Moje boleści i dobro, jakie owe boleści w sobie zawierały, pozostałyby bez żadnego efektu, ponieważ jeśli nie byłyby znane nikomu, Ja nie mógłbym uzyskać mojego pierwszego wsparcia. Tak więc cel wielkiego dobra, dobra, jakie miało otrzymać stworzenie, zostałby utracony. Czy widzisz więc, jak bardzo było konieczne, aby przynajmniej jedna istota znała moje cierpienia?” (Tom 14, 03.10.1922)

24 GODZINY MĘKI NASZEGO PANA JEZUSA CHRYSTUSA

 

24 GODZINY MĘKI NASZEGO PANA JEZUSA CHRYSTUSA – Luisa Piccarreta

Godzina 9
od 1-szej do 2-giej w nocy
Pan Jezus wrzucony do potoku Cedron

Tekst do czytania:
http://www.duchprawdy.com/luisa_piccarreta_24godziny_meki.htm

Modlitwa ks. Dolindo Ruotolo "Jezu, Ty się tym zajmij" [tekst]

Ks. Marek Bąk - O owcy zaginionej

Ks. Marek Bąk - Ludzie cierpienia ratunkiem? Jak dotrzeć do ludzi cierpi...

Mały przewodnik po Wielkim Tygodniu

 

Mały przewodnik po Wielkim Tygodniu

Opublikowano na 29 marca 2021 by wobroniewiary

Share this:

Wielki Tydzień ze św. Janem Pawłem II – Niedziela Palmowa

Wielki Tydzień ze św. Janem Pawłem II – Niedziela Palmowa

Opublikowano na 28 marca 2021 by wobroniewiary

Ostatnie chwile papieża św. Jana Pawła II były jednocześnie kolejnymi dniami Wielkiego Tygodnia. Przejdźmy wraz z Nim tę drogę: od Niedzieli Palmowej, aż do Niedzieli Zmartwychwstania.

Niedziela Palmowa, 20 marca 2005 r. Mimo zakazu lekarzy
papież z gałązką oliwną pokazuje się w oknie apartamentu

Niedziela Palmowa, 20 marca
Uroczystości na placu Świętego Piotra celebruje kardynał Ruini. Lekarze nalegają, by papież nie opuszczał swojego gabinetu, jednak w południe ukazuje się wiernym. Ojciec Święty czuje ich wsparcie i chce za nie podziękować. Ma w ręku gałązkę oliwną, macha nią w kierunku tłumu. Błogosławi zebranych, gwałtownie przełyka ślinę, wyraźnie chce coś powiedzieć, ale głos uwiązł mu w gardle. W jednej chwili grymas bólu wykrzywia mu twarz, Ojciec Święty gwałtownie zakrywa ją dłońmi, chwyta się obiema rękami za głowę. Ból jest trudny do zniesienia. Po chwili papież ociera pot z czoła i uderza dłonią w pulpit. To reakcja na próby otoczenia, które chce go odsunąć od okna. Jest wyraźnie zniecierpliwiony, że nie ma już władzy nad ciałem. Osłupiali ludzie na placu patrzą z niedowierzaniem, płaczą.

W Wielkim Tygodniu Jan Paweł II podejmuje decyzję: już nigdy nie wróci do szpitala. Spędza dni między łóżkiem a fotelem. Cały czas się modli. Rano koncelebruje msze odprawiane przez swoich sekretarzy. Już nawet czytanie sprawia mu trudność, woli, gdy czytają mu inni

*****

Ostatnie chwile papieża były jednocześnie kolejnymi dniami Wielkiego Tygodnia. Wraz z nim przejdziemy tę drogę: od Niedzieli Palmowej, aż do Niedzieli Zmartwychwstania. Oręduj za nami św. Janie Pawle II!

Codziennie do Wielkanocy będziemy zamieszczać wideo ze wspomnieniami ostatnich dni św. Jana Pawła II. Pod filmem dodajemy modlitwę, którą możecie wykorzystać do próśb i dziękczynienia za wstawiennictwem papieża Polaka

Modlitwa za wstawiennictwem św. Jana Pawła II

Janie Pawle II nasz święty orędowniku, Wspomożycielu w trudnych sprawach Ty, który swoim życiem świadczyłeś wielką miłość do Boga i ludzi, prowadząc nas drogą Jezusa i Maryi w umiłowaniu obojga, pragnąc pomagać innym.
Przez miłość i wielkie cierpienie ofiarowane za bliźnich, co dzień zbliżałeś się do świętości. Pragnę prosić Cię o wstawiennictwo w mojej sprawie… Wierząc, że przez Twoją wiarę, modlitwę i miłość pomożesz zanieść ją do Boga z ufnością w miłosierdzie Boże i moc Twej papieskiej modlitwy. Pragnę przez Jezusa i Maryję Za Twoim przykładem zbliżać się do Boga.

Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu…

 

Uroczystość Zwiastowania NMP przypomina nam o tym wielkim zdarzeniu, od którego rozpoczęła się nowa era w dziejach ludzkości

 

Uroczystość Zwiastowania NMP przypomina nam o tym wielkim zdarzeniu, od którego rozpoczęła się nowa era w dziejach ludzkości

Archanioł Gabriel przyszedł do Maryi, niewiasty z Nazaretu, by zwiastować Jej, że to na Niej spełnią się obietnice proroków, a Jej Syn, którego pocznie w cudowny i dziewiczy sposób za sprawą Ducha Świętego, będzie Synem samego Boga. Fakt, że uroczystość ta przypada często w trakcie Wielkiego Postu uzmysławia nam, że tajemnica Wcielenia jest nierozerwalnie związana z tajemnicą śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.

Pozdrowienie Anielskie. Modlitwa ta składa się z pozdrowienia Archanioła, z radosnego okrzyku św. Elżbiety i z modlitwy Kościoła. Na słowach pozdrowienia Gabriela – „łaski pełna” – Kościół oparł wiarę w Niepokalane Poczęcie Maryi. Skoro bowiem Maryja była pełna łaski, to nie mogła jej nigdy być pozbawiona. Słowa św. Elżbiety: „Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego” zawierają część pozdrowienia anioła (Błogosławionaś Ty między niewiastami). W ten sposób św. Elżbieta jakby chciała podkreślić, że znana jest jej tajemnica Zwiastowania, że w imieniu wszystkich niewiast świata winszuje Maryi tak wielkiej godności.

Anioł Pański. Historia tej modlitwy sięga wieków średnich, kiedy to biciem dzwonów wyznaczano trzy pory dnia: rano, południe i wieczór. Z powodu braku zegarów był to zwyczaj bardzo praktyczny. Przez pobożne odmawianie tej modlitwy przypominamy sobie scenę Zwiastowania i to, co się w niej dokonało.

Dzień Zwiastowania to zwyczajowo dzień Duchowej Adopcji Dziecka

„Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci Moich najmniejszych, mnieście uczynili.” (Mt. 25, 40)

Kochasz życie! Mówisz życiu „tak”! Walczysz w obronie najmniejszych, bezbronnych… Podejmij Duchową Adopcję!

Zapraszamy do spotkania się z dzieckiem nienarodzonym, w modlitwie Drogi Krzyżowej – Droga krzyżowa dziecka nienarodzonego
I do zapoznania się z zasadami Duchowej Adopcji oraz do zgłoszenia podjętej adopcji http://duchowaadopcjadziecka.wordpress.com/dla-zdecydowanych (formularz zgłoszeniowy )/.

Boisz się, że nie dasz rady? Nie bój się! Całe Niebo jest z Tobą!

DODATKOWO: Zasady duchowej adopcji również tutaj: http://www.diecezja.waw.pl/da/modlcodz.html

Formuła przyrzeczenia Duchowej Adopcji
Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci, wiedziony(a) pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych, (ja, ………………..) postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia ……………….. w Święto / Uroczystość ……………….. biorę w duchową adopcję jedno dziecko, którego imię Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy każdego dnia modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu.
Postanawiam:

• odmówić codzienną modlitwę w intencji nienarodzonego
• codziennie odmówić jedną tajemnicę różańca
• przyjąć nadto (nieobowiązkowo) postanowienia:
  • ………………..
  • ………………..
  • ………………..

Modlitwa codzienna
Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki, Maryi, która urodziła Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po narodzeniu, proszę Cię w intencji tego nie narodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.

Duchowa Adopcja jest spełnianiem Jasnogórskich Ślubów Narodu
„Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady. Przyrzekamy Ci z oczyma utkwionymi w żłóbek betlejemski, że odtąd staniemy na straży budzącego się życia. Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski równie mężnie, jak nasi ojcowie walczyli o byt i wolność narodu, płacąc obficie krwią własną. Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieść, aniżeli śmierć zadać bezbronnym. Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca wszelakiego życia i za najcenniejszy skarb Narodu.”

Czytaj całość:
Duchowa adopcja dziecka

19 marca: Poświęć się dziś św. Józefowi, szczególnemu Patronowi rodzin czasów ostatecznych

 

19 marca: Poświęć się dziś św. Józefowi, szczególnemu Patronowi rodzin czasów ostatecznych

Opublikowano na 19 marca 2021 by wobroniewiary

Święty Józefie, Postrachu duchów piekielnych
i Opiekunie Kościoła świętego – módl się za nami!

Akt poświęcenia się świętemu Józefowi

Święty Józefie, mój najmilszy Ojcze, po Jezusie i Maryi najdroższy mojemu sercu, Tobie się powierzam i oddaję, jak powierzyli się Twej opiece Boży Syn i Jego Przeczysta Matka. Przyjmij mnie za swoje dziecko, bo ja na całe życie obieram Cię za Ojca, Opiekuna, Obrońcę i Przewodnika mej duszy. O mój najlepszy Ojcze, święty Józefie, prowadź mnie prostą drogą do Jezusa i Maryi. Naucz mnie kochać wszystkich czystą miłością i być gotowym do poświęceń dla bliźnich. Naucz walczyć z pokusami ciała, świata i szatana i znosić w cichości każdy krzyż, jaki mnie spotka. Naucz pokory i posłuszeństwa woli Bożej. O najdroższy święty Józefie, bądź Piastunem mej duszy, odkupionej Krwią Chrystusa. Czuwaj nade mną, jak strzegłeś Dzieciątka Jezus, a ja Ci przyrzekam wierność, miłość i całkowite posłuszeństwo, bo ufam, że za Twym wstawiennictwem będę zbawiony. Nie patrz na moją nędzę, ale dla miłości Jezusa i Maryi przyjmij mnie pod swą Ojcowską opiekę. Amen.

Telegram do Św. Józefa – modlitwa w sprawach trudnych i nagłych

Telegram do św. Józefa w nagłej potrzebie, czyli Triduum odprawiane w jednym dniu dla wybłagania szybkiego ratunku
Podane modlitwy można odmówić trzykrotnie w ciągu dnia: rano, w południe i wieczorem. Jeśli jest to sprawa bardzo pilna, np. wyjednanie nawrócenia dla niebezpiecznie chorej osoby, wówczas można odprawić to nabożeństwo w trzech godzinach następujących po sobie.

Telegram do św. Józefa –  Modlitwa

Święty Józefie, ofiaruję Ci miłość Jezusa i Maryi, jaką oni żywią ku Tobie. Ofiaruję Ci też uwielbienia i hołdy wdzięczności i ofiary, jakie Ci wierni złożyli przez wieki aż do tej chwili. Siebie i wszystkich drogich memu sercu oddaję na zawsze Twej świętej opiece. Błagam Cię, dla miłości Boga i Najświętszej Maryi Panny, Twej Oblubienicy, racz nam wyjednać łaskę ostatecznego zbawienia i wszystkie łaski nam potrzebne, a szczególnie tę łaskę… (tu wymienić intencję). Pośpiesz mi na ratunek, święty Patriarcho, i pociesz mnie w tym strapieniu. O święty Józefie, Przyjacielu Serca Jezusa, wysłuchaj mnie.

Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu…

Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Przenajświętszą Krew, Serce i Oblicze Twego Jednorodzonego Syna, wszystkie cnoty i zasługi Matki Najświętszej i Jej Przeczystego Oblubieńca, świętego Józefa oraz wszystkie skarby Kościoła świętego na wyjednanie łaski ostatecznego zbawienia i łask nam potrzebnych, szczególnie tej… dla….

Św. Józefie, Miłośniku Jezusa i Maryi, uproś mi tę łaskę, abym coraz goręcej, z całego serca mego kochał Twego przybranego Syna i Jego Dziewiczą Matkę.
Św. Józefie, uproś mi łaskę, abym – tak jak Ty – umiał łączyć życie czynne z głębokim życiem modlitwy.
Św. Józefie, szczęśliwy Opiekunie Jezusa i Maryi Niepokalanej, przez Twoją czystość proszę Cię, strzeż mojej czystości.
Św. Józefie, Patronie wahających się w wyborze, ratuj stojących nad przepaścią zła i oświecaj powołanych do służby Chrystusowi.
Św. Józefie, któryś skonał na rękach Jezusa i Maryi, uproś mi łaskę szczęśliwej śmierci.
Niech Jezus i Maryja towarzyszą mi w chwili konania, a ostatnimi moimi słowami niech będą najsłodsze Imiona: Jezus, Maryja i Józef! Amen

Relikwie św. Józefa – chcesz wiedzieć więcej na ten temat: kliknij

NIESAMOWITE!!! MOC RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO - ks. Dominik Chmielewski SDB

Rekolekcje Wielkopostne | Ks. Dominik Chmielewski | #1 "Moc Wielkiego Po...

KOCHANI!!! MARYJA NAJPIĘKNIEJSZY RATUNEK OD BOGA DLA CIEBIE - ks. Domini...

Apokalipsa wypełnia się na naszych oczach | Ks. Dominik Chmielewski

10 marca rozpoczynamy Nowennę do św. Józefa. Dzień I – Pokora świętego Józefa

 

10 marca rozpoczynamy Nowennę do św. Józefa. Dzień I – Pokora świętego Józefa

Opublikowano na 10 marca 2021 by wobroniewiary

Modlitwa wstępna na każdy dzień nowenny

O chwalebny Patriarcho, święty Józefie, z pokorą upadam przed Tobą. Oddaję się pod Twą przemożną opiekę, zobowiązując się do najszczerszej wiary i pobożności. Przyrzekam czynić wszystko, co w mojej mocy, aby Cię czcić przez całe moje życie i okazywać Ci miłość. Dopomóż mi w tym, święty Józefie. Bądź przy mnie teraz i przez całe moje życie, a szczególnie w chwili mej śmierci, jak byli przy Tobie Jezus i Maryja, abym mógł pewnego dnia w niebie razem z Tobą wielbić Boga na wieki wieków. Amen.

Bądź pozdrowiony, święty Józefie, któremu powierzono bezcenne skarby Nieba i Ziemi. Bądź pozdrowiony, przybrany Ojcze Tego, który karmi wszystkie stworzenia świata. Ty bowiem, po Maryi, spośród świętych jesteś godzien naszej największej czci i miłości, bo zostałeś wybrany do najwyższej godności wychowywania, karmienia, a nawet trzymania na rękach Mesjasza, którego tak wielu królów i proroków pragnęło choćby tylko zobaczyć.

Dzień 1
10 marca – Pokora świętego Józefa

Święty Józef pochodził z królewskiego rodu Dawida, więc według powszechnej opinii powinien być bogaty i sławny. Jednak z woli Bożej spędził życie w ubóstwie, miłował je i nie pragnął odmiany. Nie przewidując godności, jaka miała go spotkać, poślubił pokorną Dziewicę Maryję. Gdy dowiedział się, że za wolą Bożą została Ona Matką Zbawiciela, przejął się w stosunku do Niej głęboką pokorą. Kiedy Syn Boży nazywał go ojcem, jeszcze bardziej wzrastała w nim ta cnota, także pod wpływem przykładu uniżenia się Boga – Zbawiciela.

Święty Józefie, wyjednaj mi u Boga skromne mniemanie o sobie. Niech nigdy nie wynoszę się nad innych, lecz pamiętam, że wszystko dobro, które jest we mnie, zawdzięczam jedynie samemu Bogu.

Modlitwa na zakończenie każdego dnia nowenny

Chwalebny Patriarcho, święty Józefie, Ciebie Bóg wybrał na Opiekuna Świętej Rodziny; proszę, byś otaczał mnie zawsze swoją opieką. Od tej chwili obieram Ciebie na mojego Ojca, Opiekuna, Doradcę i Patrona. Błagam, abyś mnie przyjął pod swoją opiekę: wszystko, czym jestem, wszystko, co posiadam, moje życie i moją śmierć.

Wejrzyj na mnie, broń mnie od zasadzek nieprzyjaciół widzialnych i niewidzialnych, wspomagaj mnie we wszystkich moich potrzebach, pocieszaj w cierpieniach mego życia, a szczególnie bądź przy mnie w godzinie mojej śmierci. Wstawiaj się za mną do Boskiego Odkupiciela, którego byłeś godny trzymać w swych ramionach, oraz do Najświętszej Dziewicy Maryi – Twej Najczystszej Oblubienicy.

Udziel mi tych błogosławieństw, które doprowadzą mnie do zbawienia. Zalicz mnie do grona Twych czcicieli, a ja będę się starać, by okazać się godnym Twej opieki. Amen.

Modlitwy na każdy dzień nowenny

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
O święty Józefie, mój Patronie i Obrońco, do Ciebie przychodzę, byś dla mnie uzyskał u Boga łaskę, o którą Cię pokornie proszę. Być może niepowodzenia i gorycz w mym życiu są karą za moje grzechy. Ale nawet gdy widzę swą winę, czyż ma tracić nadzieję na otrzymanie Bożej pomocy? „O nie! – rzekłaby Twoja oddana czcicielka święta Teresa – naprawdę nie! Biedni grzesznicy, bez względu na wielkość waszych potrzeb, zwróćcie się o pomoc do świętego Józefa! Idźcie do Józefa ze szczerą pewnością i spokojem, że wasze prośby będą wysłuchane”.

Posłuszny nauczaniu świętej Teresy, staję przed Tobą, o święty Józefie, i błagam o Twe przemożne wstawiennictwo w moich obecnych trudnościach. Zanieś mą prośbę przed Boży tron i uzyskaj dla mnie tę łaskę, której ja sam nie byłbym godny otrzymać, abym po wysłuchaniu mej prośby mógł wrócić przed Twój ołtarz i tam, pełen oddania, chwalić Cię i dziękować za Twoje wstawiennictwo.
(Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu…)

Pomnij, najmiłościwszy przybrany Ojcze Pana Jezusa, że nikt, kto się do Ciebie zwraca, nie zostaje bez pomocy. Niezliczone są łaski, które otrzymali modlący się do Ciebie. Chorzy, uciskani, cierpiący niesprawiedliwość, zdradzeni, opuszczeni – wszyscy, którzy się oddali pod Twoją opiekę, uzyskali pomoc w swych potrzebach. Święty Józefie, nie dopuść, abym tylko ja był jej pozbawiony. Okaż się hojnym i łaskawym także dla mnie, bym mógł wznieść modlitwę dziękczynienia ku większej chwale Bożej.
(Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu…)

O święty Józefie, Głowo Świętej Rodziny, cześć Ci oddaję z głębi mojego serca. Ty udzieliłeś pociechy i pokoju strapionym, którzy przede mną zwrócili się do Ciebie. Pociesz i moją biedną udręczoną duszę. Ty znasz wszystkie moje potrzeby, zanim je wypowiem w modlitwie. Przemożny święty Józefie, Ty wiesz, jak moja prośba jest ważna dla mnie. Całą swą ufność pokładam w Twoim wstawiennictwie. Dlatego uproś mi tę łaskę, o którą Cię gorąco proszę, a ja przyrzekam głosić wszędzie Twoją cześć i wspierać, w miarę mych możliwości, te dobre dzieła, które w Twoje imię wspomagają cierpiących i umierających na całym świecie. Święty Józefie, Pocieszycielu strapionych, ulituj się nade mną i pociesz mnie.
(Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu…)
Wspólnota św. Józefa

Z książki „Konsekracja św. Józefowi”

Diabeł nienawidzi uczciwych i niestrudzonych pracowników. (…) Lucyfer nienawidzi pracy.

Święty Józef nauczy cię pracowitości. Nasz Pan zgodził się wykonywać pracę fizyczną przez wiele lat przed rozpoczęciem działalności publicznej. Dlaczego to zrobił? Postąpił tak, ponieważ chciał uświęcić pracę i nauczyć nas, że jest ona zaszczytem i sprawia Bogu przyjemność. Jednakże ani Jezus, ani św. Józef nie byli pracoholikami. Pracoholicy nie przynoszą pożytku ani sobie, ani rodzinie, ani społeczeństwu. Pracoholizm nie sprawia Bogu przyjemności.

Jezus nauczył się, jakie jest właściwe miejsce pracy w życiu, dzięki pełnemu miłości przykładowi św. Józefa. Święty Józef znajdował czas dla Boga i rodziny, na rozrywkę i odpoczynek. Stał się dla Jezusa wzorem we wszystkich aspektach życia ludzkiego. Święty Józef także i tobie może udzielić kilku ważnych lekcji.

(…) Bóg jednak nigdy nie pragnie, aby jego pracownicy upadali z krańcowego wyczerpania. Pragnie, aby czerpali przyjemność z widoku górskich strumieni, lasów i zachodów słońca…

Share this:

 

„My chcemy Boga!” – podpisz petycję do premiera

---

Strona główna   >   Wiadomości

---

#MY CHCEMY BOGA    #PETYCJA DO PREMIERA    #OTWARCIE KOŚCIOŁÓW    #WIELKANOC 2021    #ZAMKNIĘTE KOŚCIOŁY

---

Limity wiernych, wszechobecne maseczki i płyny do dezynfekcji, a nawet całkowicie zamknięte kościoły? Niewykluczone, że właśnie tak będą wyglądały najbliższe Święta Wielkanocne. Dlatego też powstała inicjatywa MyChcemyBoga.pl, której autorzy apelują do premiera o zniesienie restrykcji dla katolików. Aby podpisać petycję, wystarczy kliknąć tutaj.

Minął rok od wykrycia pierwszego przypadku zarażenia COVID-19 w Polsce. Przez ten czas nie ma dnia, w któym nie byłoby słychać o kolejnych przypadkach zarażeń i zgonów z powodu koronawirusa. Jesteśmy bombardowani poradami, jak dbać o swoje zdrowie i kondycję, jednak mało kto zwraca uwagę na kondycję dusz milionów katolików w naszym kraju.

 

Od roku obowiązują nas absurdalne limity wiernych w kościołach i jesteśmy zmuszani do uczestnictwa we Mszach Świętych w maseczkach. Przez decyzje rządzących, nie dość, że koronawirus stał się dla wielu Polaków wygodną wymówką do przeżycia niedzieli bez Pana Boga, to jeszcze odbierana jest powaga Ofierze Pańskiej!

PODPISZ PROTEST I ZAAPELUJ DO PREMIERA O ZNIESIENIE RESTRYKCJI W KOŚCIOŁACH

 

Wesprzyj nas!

Będziemy mogli trwać w naszej walce o Prawdę wyłącznie wtedy, jeśli Państwo – nasi widzowie i Darczyńcy – będą tego chcieli. Dlatego oddając w Państwa ręce nasze publikacje, prosimy o wsparcie misji naszych mediów.

Trwa Wielki Post. Jest to doskonały czas do refleksji nad sensem naszego życia, a dla wielu osób szansa, by pojednać się z Panem Bogiem i pobożnie przeżyć nadchodzące Święta Zmartwychwstania Pańskiego.

 

Tymczasem rządzący już teraz zapowiadają, że tegoroczna Wielkanoc najprawdopodobniej będzie wyglądała tak samo, jak rok temu. Kto wie, być może znów będą chcieli całkowicie zamknąć kościoły?!

 

Widząc co się dzieje, powstała inicjatywa MyChcemyBoga.pl, której autorzy kierują petycję do premiera Mateusza Morawieckiego, w której wspólnie z tysiącami wiernych domagają się natychmiastowego zniesienia restrykcji wobec wszystkich osób pragnących swobodnie uczestniczyć Mszach Świętych i nabożeństwach.

 

Aby dołączyć tej ważnej akcji, wystarczy kliknąć w ten link.

Read more: https://www.pch24.pl/my-chcemy-boga----podpisz-petycje-do-premiera,82547,i.html#ixzz6okjknmCI

"Żyjemy w czasie mroku. Ale Bóg nas uwolni!". Wielki Post z ks. Skrzypcz...

Ks. Marek Bąk - Zrzućmy z siebie kłamstwo

 

Szczepionka na COVID-19 jest eksperymentem na ludzkości?

10.03.2021 15:00 prawy.pl

© prawy.pl

Reklama

Ads by Waytogrow

Eksperci z Polski i świata zapewniają, że szczepionka na COVID-19 jest całkowicie bezpieczna. Jednocześnie na stronie Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego (PZH) możemy przeczytać: „Technologia mRNA została wykorzystana po raz pierwszy w szczepionce firm Pfizer i BioNTech, która została dopuszczona do obrotu w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie oraz Szwajcarii i będzie stosowana w masowych szczepieniach przeciw COVID-19. To prawda, że szczepionki mRNA nigdy wcześniej nie były stosowane u ludzi na szeroką skalę”. Słowa te świadczą o tym, że COVID-19 jest okazją do przetestowania na ludzkości zupełnie nowej technologii, a w takim wypadku jedyna uczciwa odpowiedź na pytanie, czy szczepionka jest bezpieczna, może brzmieć jedynie: „nikt tego nie wie”1.

PZH pisze na temat samej technologii mRNA: „Szczepionki mRNA przeciw COVID-19 składają się z informacyjnego kwasu rybonukleinowego mRNA kodującej białko S (kolca) wirusa SARS-CoV-2 zamkniętego w kapsułce z nanocząsteczek lipidowych. Kapsułka pełni funkcję ochronną oraz funkcję transportową pomagając przeniknąć do komórki pokonując barierę błony komórkowej. Na podstawie mRNA w komórce gospodarza syntetyzowane jest białko S (kolca) SARS-CoV-2, które będąc silnym antygenem pobudza odpowiedź odpornościową w postaci przeciwciał neutralizujących (odpowiedź humoralna) i stymulację limfocytów T (cytotoksycznych) (odpowiedź komórkowa)”.

Użyty język jest skomplikowany, ale w prostych słowach można przetłumaczyć to tak: szczepionka przekaże organizmowi informację o budowie koronawirusa, a ten sam wytworzy sobie na tej podstawie właściwe środki odpornościowe. Jest to całkowita zmiana w stosunku do tradycyjnych szczepionek, które wykorzystywały wirusy, na które chciano uodparniać. Przez lata pracy nad wirusem i kosztownych badań, celowo go osłabiano i wprowadzano do organizmu, by ten pokonując go, mógł wytworzyć w sobie przeciwciała i był gotów zwalczyć napotkany wirus, już nieosłabiony, w przyrodzie. Nowa technologia jest w tym kontekście przede wszystkim przedstawiana jako tańsza, bo nie wymaga aż tylu lat pracy, nie potrzebna do jej wytworzenia jest praca z samym wirusem (wystarczy jego informacja genetyczna), a przez to nie wiąże się z tym także ryzyko zakażenia na etapie opracowywania szczepionki. Jest też znacznie bardziej zaawansowana technologicznie i pozwala współpracować z ludzkim ciałem na dużo głębszym poziomie.

Przeciwko nowej szczepionce podnoszony jest zarzut, że opierając się na DNA, może zaburzać ludzkie DNA. Na stronie PZH przeczytać możemy jednak przeciwko temu: „Szczepionka mRNA nie ma możliwości modyfikowania genomu, nie ma tutaj ryzyka uszkodzenia DNA gospodarza. RNA ze szczepionki nie byłoby w stanie bezpośrednio zmienić DNA człowieka, z powodu różnic chemicznych między tymi dwoma kwasami nukleinowymi”.

Czy więc nowa technologia nie budzi żadnych poważnych wątpliwości? Budzi, ale można się o nich dowiedzieć tylko czytając między wierszami popierających ją naukowców. Ci zachwycają się, że technologia ta może pomóc nam pokonać wszelkie choroby, w tym raka. Możemy bowiem przecież powiadomić nasz organizm o różnych chorobach, a on sam wypracuje sobie odpowiednie lekarstwo. Tkwi w tym jednak pewne ryzyko.

Dr Ingmar Hoerr, współzałożyciel i szef rady nadzorczej CureVac, który był pionierem jeśli chodzi o technologię „szczepionki mRNA”, udzielił wywiadu dla portalu BusinessInsider o znamiennym tytule: „Niedługo ciało będzie leczyć się samo dzięki nowej technologii. Jej współtwórca opowiada o drodze do przełomu i miliardzie dolarów wyceny”2.

W wywiadzie tym dr Hoerr opowiada o 20-letnich badaniach, w które nikt nie wierzył, o pracy grupy znajomych lekarzy i o wsparciu Billa Gatesa, a także o swoistej drodze od „pucybuta do miliardera”, którą przeszedł. Sama ta historia budzi wiele wątpliwości i pytań, a udział w niej Billa Gatesa karze przypuszczać, że może mieć drugie dno.

Hoerr, w przywołanym wywiadzie, tak tłumaczy swoją działalność: „Tworzymy coś w rodzaju oprogramowania dla ludzkiego organizmu, które może kodować ciało tak, by produkowało własne leki”. Business Insider przy wywiadzie umieścił informację na temat samego mRNA: „Co to jest mRNA? mRNA (z ang. messenger RNA - matrycowy RNA) to, jak opisuje dr Hoerr - bardzo upraszczając - rodzaj kodu w naszym organizmie, który przenosi informacje genetyczne i może przeprogramować komórki tak, pracowały inaczej”.

Już te informacje powinny nas bardzo zaniepokoić. Wyłania się z nich, wbrew wcześniejszym deklaracjom naukowców, obraz możliwości w zasadzie dowolnego manipulowania ludzkim organizmem, „programowania” i „kodowania” naszego ciała według z góry założonego celu i to na najgłębszym komórkowym poziomie. Tym celem może być oczywiście zwalczenie danej choroby. Ale przecież może towarzyszyć mu inny cel. Można sobie wyobrazić, że „przy okazji” nasz organizm zostanie nauczony czegoś zupełnie innego, co będzie akurat komuś na rękę.

Masowe szczepienia na koronawirusa na świecie dają możliwość przekonania się, jak ta szczepionka działa i to na ludziach z różnych części świata. Można się domyślać, że będzie źródłem wielu informacji, które pozwolą ulepszyć nową technologię. Oby w służbie ludzkości, a nie przeciwko niej. I oby ta technologia nie miała strasznych skutków ubocznych.

 

Jest to fragment książki Christophera Klinsky’iego „Szczepionka na koronawirusa – zagrożenie dla ludzkości?”.

 

Do nabycia na stronie wydawnictwa Freedom: https://3dom.pro/18248-christopher-klinsky-szczepionka-na-koronawirusa-zagrozenie-dla-ludzkosci.html

 

Między nazizmem a hedonizmem. Rzecz o pogaństwie, rasizmie i aborcji

---

Strona główna   >   Opinie

---

#ABORCJA    #HITLER    #HISTORIA    #POGAŃSTWO    #RASIZM

---

– Adolf Hitler był zwolennikiem aborcji, ale nie w każdym przypadku. U najczystszych przedstawicieli rasy aryjskiej była ona zakazana, ale w pozostałych przypadkach dozwolona, akceptowana, promowana, a nawet siłą przeprowadzana – mówi w rozmowie z PCh24.pl prof. Jan Żaryn, dyrektor Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego.

 

Jaki był stosunek III Rzeszy Adolfa Hitlera do aborcji? Podczas kolejnych protestów w ramach strajku Lempart i Suchanow mogliśmy usłyszeć, że Fuhrer aborcji zakazał przez co odbierał kobietom ich podstawowe prawo. Z drugiej jednak strony 9 marca mija 78 lat od zalegalizowania przez Hitlera aborcji na okupowanych przez Niemców ziemiach Polski... Jaka więc jest prawda w tej kwestii?

Żeby odpowiedzieć na to pytanie musimy cofnąć się do drugiej połowy XIX wieku, kiedy to mieliśmy z jednej strony ewidentnie do czynienia z rozwojem nauk medycznych i humanistycznych, a z drugiej z sekularyzacją przestrzeni publicznej za sprawą liberalizmu wychodzącego z założeń rewolucji francuskiej.

 

Wtedy to doszło do zaburzenia pionu moralnego, w którym cywilizacja europejska starała się utrzymywać swój rozwój. Efektem tego zaburzenia było zachłyśnięcie się eugeniką jako pewną przestrzenią zdobytą za sprawą rozumu ludzkiego, który podpowiadał przede wszystkim, że można wpływać na jakość rasy człowieka. Oczywiście nie chodziło wyłącznie o rasę w rozumieniu tradycyjnym, tylko rasę jako najdoskonalszy twór, który nazywamy człowiekiem, i który będzie pozbawiony wad, schorzeń, różnego rodzaju słabości etc.

 

W związku z tym to zachłyśnięcie się zaczęło stanowić dla intelektualistów lewicowych w praktycznie wszystkich krajach pewną, że tak powiem, jasną przyszłość dla ludzkości.

 

W przypadku Niemiec i III Rzeszy ewidentnie doszło do połączenia nauki eugenicznej z pogańskim systemem rasistowskim, jaki został wprowadzony przez instytucję państwa za sprawą NSDAP. Eugenika zaczęła wówczas służyć władzy i państwu jako zdobycz naukowa, której celem było poprawienie rasy niemieckiej oraz zlikwidowanie tych wszystkich, którzy z punktu widzenia rasowego podziału świata mogą być co najwyżej sprowadzeni do roli niewolników i siły roboczej, albo służyć jako ewentualne eksperymentalne doświadczenia na rzecz udoskonalenia Rasy Panów.

 

W ten właśnie sposób eugenika, w pakiet której wchodziła aborcja, stała się czysto techniczną „nauką” bez jakiegokolwiek odniesienia etycznego sięgającego korzeni chrześcijańskich. Odpowiadając więc na Pana pytanie - Adolf Hitler był zwolennikiem aborcji, ale nie w każdym przypadku. U najczystszych przedstawicieli rasy aryjskiej była ona zakazana, ale w pozostałych przypadkach dozwolona, akceptowana, promowana, a nawet siłą przeprowadzana.

 

Chciałbym zwrócić uwagę, że nie był to przypadek tylko niemiecki, ponieważ w Szwecji ten sposób myślenia dostosowano do warunków prawa stanowionego, co było naturalnym skutkiem porzucenia w tym kraju systemu wartości chrześcijańskich. Odrzucenie pionu moralnego, o którym mówiłem na początku przez państwo szwedzkie sprawiło, że państwo wkroczyło w pogańskie i antyludzkie rejony znane nam z III Rzeszy.

 

O tym jednak się nie mówi...

No właśnie, a przypominam, że Szwecja do lat 70. XX wieku, czyli ponad ćwierć wieku po II Wojnie Światowej kontynuowała proceder rasowego widzenia kondycji ludzkiej na swoim terytorium. Pisał o tym zresztą bardzo ciekawie liberalny dziennikarz żydowskiego pochodzenia Maciej Zaremba, dla którego wstrząsem był fakt, że elementy prawa stanowionego III Rzeszy równolegle, mimo doświadczenia nazizmu, ludobójstwa, eksperymentów na ludziach, jakich w latach 1939-1945 dokonywali Niemcy na okupowanych ziemiach mogły nadal być obecne w szwedzkim prawodawstwie tak jakby nie było zbrodni II Wojny Światowej, Adolfa Hitlera i wszystkich tragedii, które znamy z tysięcy przykładów.

 

Dla mnie najbardziej wstrząsający jest przykład dr. Karola Mikulskiego - dyrektora szpitala psychiatrycznego w Gostyninie. Był on zaprzyjaźniony przed wojną z wieloma naukowcami, również naukowcami z Niemiec. To właśnie oni w czasie wojny ubrani w mundury Gestapo, SS i innych zbrodniczych formacji po wtargnięciu na ziemie polskie dotarli do, jak im się wydawało, swojego naukowego przyjaciela z Polski i nakazali mu przygotowanie listy do eliminacji przypadków, które byłyby, jak podkreślono, „nie do odzyskania dla potrzeb społeczno-gospodarczych III Rzeszy”. Chodziło o ludzi chorych, którzy nie wykazywali się zdolnością do przystosowania do warunków w przestrzeni publicznej.

 

Dr Mikulski nie wiedział, co zrobić. Ostatecznie nie wydał nikogo, tylko wziął pistolet i się zastrzelił. Mam nadzieję, że Pan Bóg mu wybaczy na Sądzie Ostatecznym.

 

To tylko jeden przykład nieprzekraczalnej granicy. Dr Mikulski zrozumiał, że coś takiego istnieje, ale nie zrozumiał tego, czy też nie chciał zrozumieć Hans Asperger, który na mocy porządku III Rzeszy i pod parasolem ochronnym tego państwa stworzył warunki do tego, aby precyzyjnie odpowiadać na pytania, które osobniki (bo ludźmi ich nie nazywał) dotknięte chorobą, jakiej później nadano jego imię nadają się do socjalizacji, ponieważ wykazują np. cechy geniuszu, a które są niezdolne do socjalizacji i trzeba je wyeliminować.

 

Wesprzyj nas!

Będziemy mogli trwać w naszej walce o Prawdę wyłącznie wtedy, jeśli Państwo – nasi widzowie i Darczyńcy – będą tego chcieli. Dlatego oddając w Państwa ręce nasze publikacje, prosimy o wsparcie misji naszych mediów.

To wszystko było jednak pokłosiem zamknięcia się naukowców w swoistym kloszu rasistowsko-pogańskim. Pozwoliło im to udawać, że nie ma żadnych norm czy też nawet anty-norm, które wpływają na wykorzystanie osiągnięć rzekomo czystej nauki.

 

Czy chce Pan przez to powiedzieć, że współczesny świat w zdecydowanej większości odrzuca aborcję, eugenikę i eutanazję promowane przez Adolfa Hitlera, ale nie ma nic przeciwko aborcji, eugenice i eutanazji promowanym w imię praw człowieka?

Niestety tak. Proszę zauważyć, że w przypadku III Rzeszy mówi się w prawdzie o eksperymentach na ludziach, ale kwestia aborcji będącej de facto częścią eugenicznego pakietu naukowego niemieckich nazistów jest całkowicie pomijana.

 

Chciałbym zwrócić uwagę na jeszcze jedną kwestię. Władcy komunistycznego Związku Sowieckiego, szczególnie w pierwszych latach jego istnienia, czyli w czasie takiej wewnętrznej logiki ideologicznej opartej na gruncie Manifestu Komunistycznego i na gruncie osiągnięć naukowo-ideologicznych doszli do wniosku, że prawo państwowe musi być tak skonstruowane, aby zniszczyć rodzinę.

 

Komuniści uznali, że tradycyjna rodzina stanowi największe niebezpieczeństwo dla budowanej przez nich utopii. Ich zdaniem jeden z najważniejszych elementów rodziny, jakim jest posiadanie dzieci, to przejaw wsteczności i zacofania. Przywiązanie do siebie męża i żony rośnie bowiem po narodzinach dziecka i dlatego komuniści uznali, że trzeba coś z tym zrobić. Najpierw zdefiniowano w prawie stanowionym kobietę jako narzędzie uciech seksualnych. Potem, kiedy uznano, że te uciechy mogą prowadzić do ciąży i przyjścia na świat dziecka zdecydowano o wprowadzeniu aborcji na życzenie w ramach działalności państwa. W ten właśnie sposób chciano realizować komunistyczny postęp w postaci powszechnej komuny, jako wyższego stadium rozwoju ludzkości.

 

Mówię o tym, ponieważ aborcja, jej „tłumaczenie”, wprowadzanie, promocja etc. zawsze są oparte o antyludzką ideologię i zawsze wiąże się z odrzuceniem wartości, które stanowią o europejskiej wyjątkowości. To my – Europa – byliśmy zdolnie do podtrzymywania tej chrześcijańskiej wizji człowieka. Zburzenie chrześcijańskiej wizji człowieka, które dzisiaj odbywa się na gruncie innej, pogańskiej ideologii, którą można kojarzyć ze słowami hedonizm i konsumpcjonizm wytwarza pewne mechanizmy, które prowadzą do opanowania kolejnych państw w wyniku czego powstają prawa mające realizacyjną funkcję w stosunku do tychże ideologii.

 

Za każdym razem jest to w Europie podyktowane pewnym szybkim znalezieniem ośrodka oporu, a ten ośrodek oporu to oczywiście Kościół Katolicki i chrześcijaństwo jako religia, światopogląd i idea, które widzą człowieka na obraz i podobieństwo Pana Boga w związku z czym czyni go niepowtarzalnym, a to oznacza, że nie jest on częścią przestrzeni, którą można manipulować za sprawą ideologicznych zachcianek.

 

W związku z tym czy nie boi się Pan, że niedługo niemieccy i austriaccy naziści oraz bolszewicy będą na sztandarach jako obrońcy praw człowieka, promotorzy nauki i ludzie, którzy stawiali opór chrześcijańskiej opresji? Przecież wypisz wymaluj spełniali oni wytyczne dzisiejszej, dominującej ideologii...

Mam nadzieję, że tak się nie stanie. Ani Lenin, ani Hitler nie mogą wrócić na pozytywne sztandary. Ludzkość zdołała jednoznacznie wyjść z rzekomych osiągnięć tych dwóch pogańskich ideologii i praktyk. Kościół Katolicki z Piusem XI na czele, który w 1937 roku potępił te dwie ideologie i praktyki zarządzania przestrzenią publiczną pokazując nam - wyznawcom Chrystusa, że mamy do czynienia ze zwykłym złem.

 

Na bazie tych samych założeń, choć pod innymi nazwami jak hedonizm, konsumpcjonizm, obrona praw człowieka czy też innymi ideologiami, które swój początek mają w rewolucji francuskiej mamy do czynienia de facto z nową odsłoną totalitaryzmu neobolszewickiego i neonazistowskiego. Choć sami twórcy tych współczesnych ideologii nie chcą się odwoływać do tamtych wzorców, bo zostały one skompromitowane, to wpisują się w pewien alternatywny do chrześcijańskiej Europy ciąg pogaństwa i co do tego nie miejmy złudzeń.

 

Jesteśmy póki co skazani na wyznawców pogańskich ideologii. Musimy jednak robić swoje i skutecznie się temu przeciwstawiać za pomocą przede wszystkim miłosierdzia katolickiego, dawania świadectwa, wykonywania własnych zadań, tworzenia przestrzeni publicznej w oparciu o chrześcijaństwo. Nie możemy udawać, że nic się nie dzieje, nie możemy twierdzić, że przegraliśmy. Bierzmy się do roboty, módlmy się, brońmy ludzkiego życia od poczęcia do naturalnej śmierci.

 

Bóg zapłać za rozmowę.

Tomasz D. Kolanek

Czytaj także:

Obraz dziecka wywołuje furię lewicy! Skąd ta nienawiść? || Jaka jest prawda?

Prezes Centrum Życia i Rodziny Paweł Ozdoba mówi o plakatach z grafiką pokazującą nienarodzone dziecko, które wywołują furię lewicowych środowisk. Zobacz program „Jaka jest prawda?”.

 

 

Szokujące dokumenty! Plan Hitlera dla Polski wciąż aktualny

Już w okresie drugiej wojny światowej Niemcy opracowali dokładny plan podporządkowania sobie terenów położonych za ich wschodnią granicą. Brutalna, masowa eksterminacja Polaków, Ukraińców czy Rosjan nie wchodziła w grę. Trzeba było poszukać „miękkich” rozwiązań, skutecznie wspomagających pomniejszenie niechcianych populacji. Postawiono zatem na promocję aborcji, rozdzielanie rodzin wskutek emigracji ekonomicznej, stłoczenie ludzi w miastach i „cichą sterylizację”. Tak osłabiane, niechciane narody miały się degradować do czasu, gdy pleniący się Niemcy będą mogli zastąpić „słabe” populacje.

 

 

Read more: https://www.pch24.pl/miedzy-nazizmem-a-hedonizmem--rzecz-o-poganstwie--rasizmie-i-aborcji,82511,i.html#ixzz6okeb2qrP

 

Głos kobiet w obronie dzieci nienarodzonych i przeciwko szczepionkom skażonym aborcją

---

Strona główna   >   Wiadomości

---

fot. Pawel Terlikowski / FORUM

#SZCZEPIONKI    #KORONAWIRUS    #MEDYCYNA

---

86 kobiet z 25 krajów świata zwraca się z otwartym apelem w sprawie aborcji oraz wykorzystania linii komórkowych pozyskanych wskutek tego precederu. Jego sygnatariuszki wzywają wszystkich ludzi dobrej woli, by skończyli z usprawiedliwianiem czy tolerowaniem wykorzystania wątpliwych moralnie szczepionek. "Nadeszła godzina, abyśmy naśladowały pierwszych chrześcijan w ich gotowości oddania życia za Prawdę. Nie będziemy współwinne. Nadszedł czas, aby się przeciwstawić!" - czytamy. List podpisała m.in. dr Wanda Półtawska.

 

 

Prezentujemy treść apelu:

 

Aborcja jest współczesną rzezią niewiniątek. My, kobiety, pragniemy, aby nasz kobiecy krzyk był słyszany na całym świecie. Ta deklaracja pochodzi z głębi naszych serc, w których Bóg zaszczepił wyjątkowy instynkt macierzyński - serc, które są oddane obronie sprawy życia i walce z kulturą śmierci. Dlatego z całego serca stwierdzamy: „Nie będziemy współuczestniczyć we współczesnej rzezi niewiniątek i dlatego odmawiamy przyjęcia jakichkolwiek, wszelkich szczepionek wyprodukowanych przy użyciu komórek pochodzących z abortowanych płodów ludzkich”.

 

Aborcja: źródło tkanki płodowej

Stawmy uczciwie czoła rzeczywistości aborcji. Około jedna na pięć ciąż na świecie kończy się aborcją; szacuje się, że rocznie dokonuje się 40-50 milionów aborcji[1]. Od czasu, gdy biznes aborcyjny rozwinął się na dobre, aż 2,5 miliarda nienarodzonych dzieci zostało zabitych w łonach swych matek. Zastanówmy się przez chwilę nad tą liczbą i spróbujmy zgłębić tę niezgłębioną otchłań.

 

Wyjątkowo barbarzyńskie okrucieństwo XX wieku, z jego dwiema morderczymi wojnami światowymi i jeszcze bardziej śmiercionośnymi ideologiami, nawet nie zbliża się do ogromnej skali tej światowej rzezi najbardziej bezbronnych istot ludzkich. Jakże mogłybyśmy nie mieć w pamięci tego faktu, gdy zastanawiamy się nad moralnością szczepionek, które produkowane są z komórek pochodzących z abortowanych płodów ludzkich?

 

To ludobójstwo dokonywane na dzieciach nienarodzonych jest niewyobrażalne w swojej skali, ale jest równie niewybaczalne w swojej ohydnej brutalności: sposób mordowania dzieci jest ponad wszelką wątpliwość barbarzyński. Przywołajmy oczami wyobraźni kilka preferowanych metod chirurgicznej aborcji[2]. Wyobraźmy sobie nienarodzonego chłopca w dziewiątym tygodniu od poczęcia: potrafi on obracać się, marszczyć czoło i połykać. Aby zamordować tego nienarodzonego chłopca, do macicy matki wkłada się wydrążoną rurkę z ostrym końcem, podłącza się ją do potężnej próżni, która rozrywa go na małe kawałki, zasysane następnie do butelki i wyrzucane.

 

Wyobraźmy sobie teraz nienarodzoną dziewczynkę pod koniec trzeciego miesiąca życia w łonie matki: może ona cicho łkać i czasami to robi, odczuwa też ból. Aby zamordować tę nienarodzoną dziewczynkę, do łona matki wkłada się parę kleszczy, które chwytają, łamią i wykręcają jej kości, aż do całkowitego rozczłonkowania jej ciała, najprawdopodobniej do złamania kręgosłupa i zmiażdżenia czaszki, gdy zostaje ona wyrwana z bezpiecznego ciała matki.

 

Wreszcie wyobraźmy sobie nienarodzonego chłopca w dwudziestym tygodniu życia płodowego: potrafi on rozpoznać głos swej matki. Aby go zabić, lekarz wkłuwa długą igłę w brzuch matki i wstrzykuje silny roztwór soli, który chłopiec połyka; żrąca trucizna spala go od wewnątrz i z zewnątrz. W ciągu jednego dnia matka faktycznie rodzi swoje martwe lub umierające dziecko. Wiele takich dzieci urodziło się żywych, a następnie zostało pozostawionych bez opieki, by umrzeć. Jest to śmierć bardziej okrutna niż śmierć dzieci składanych w ofierze w Gehennie – w dolinie w pobliżu Jerozolimy, w której starożytni Izraelici składali w ofierze swoje własne dzieci, paląc je żywcem w dłoniach kananejskiego bożka Molocha. Dzieciobójczy ogień pochłaniał je szybciej niż umierają dzisiejsze maleńkie ofiary. Dziś szpony Molocha są lodowato zimne: mały chłopiec drży, aż milknie i nieruchomieje, leżąc w kałuży szybko stygnącej krwi. Niegdyś ciepło otulony w łonie matki, teraz leży bez życia w sterylnym pokoju, nagi od stóp do głów; nie ma nikogo, kto mógłby go opłakiwać[3].

 

„Owoc” badań nad tkanką płodową

Jakby nie dość było samej liczby i barbarzyńskiej brutalności tych aborcji, części ciała abortowanych dzieci są obecnie zbierane[4] do celów badań medycznych w ramach współczesnego, fetyszystycznego horroru. Aborcjoniści przyznali się do takiej zmiany procedur chirurgicznych[5], która pozwala zachować niektóre części ciała w stanie nienaruszonym, tak aby mogły być wykorzystane przez naukowców. Wyobraźmy sobie tego samego małego chłopca, którego nie spaliła sól fizjologiczna, ale który żywcem padł ofiarą horroru na miarę ofiar z ludzi składanych przez Azteków wyrywających serca pokonanym, gdy ci leżeli dysząc na ofiarnych ołtarzach. Po porodzie, być może dokonanym przez cesarskie cięcie[6], chłopczyk odczuwa przeszywający ból, gdy aborcjonista – bez znieczulenia – bardzo szybko wycina mu nerkę, aby jego świeży organ mógł zostać wysłany w nocy do współwinnego badacza[7]. Mając tego świadomość, jakże możemy dobrowolnie czerpać korzyść z poświęcenia życia abortowanych dzieci, stosując szczepionkę, przy której produkcji wykorzystano ich ciała, niezależnie od tego, jak dawno temu to się stało?

 

Mimo wszystko niektórzy będą jednak utrzymywać, że to zło należy do przeszłości, że dotyczy minionych dekad, inni zaś będą argumentować, że użycie szczepionki skażonej aborcją jest moralnie dozwolone, ponieważ współpraca w złu jest „odległa”[8]. Ale czy te stanowiska odzwierciedlają prawdziwy zakres i powagę sytuacji? Zło związane z wykorzystaniem linii komórkowych abortowanych płodów nie ogranicza się do samego morderstwa, ale obejmuje także nieustanną komercjalizację ciała dziecka oraz odmowę pochowania jego bezczeszczonych szczątków. Co więcej, wykorzystywanie tkanek abortowanych płodów przy opracowywaniu procedur medycznych z pewnością napędza i zawsze będzie napędzać dążenie do pozyskiwania nowych tkanek abortowanych płodów[9]. Mówiąc prosto, linie komórek płodowych nie mogą trwać w nieskończoność[10], a producenci szczepionek są silnie zmotywowani do tworzenia nowych linii, które pasują do starych - decydując się na eksperymenty z abortowanymi dziećmi tej samej płci i w zbliżonym wieku[11]. Miało to miejsce wielokrotnie w ciągu ostatnich dziesięcioleci, przy czym najnowsza linia komórek z abortowanych płodów powstała w 2015 roku[12]. Ponadto, na skutek znamiennego braku oburzenia wobec tych linii komórkowych, badania biomedyczne wykorzystujące abortowane dzieci zostały w ostatnich dekadach poszerzone o zbieranie ciał zamordowanych dzieci nienarodzonych[13] i handlowanie nimi w celu wykorzystania ich w badaniach, których prowadzenie na istocie ludzkiej normalnie zostałoby uznane za nieetyczne[14]. Moloch nigdy nie jest nasycony.

 

Wszystkie te formy zła ulegają jedynie utrwaleniu i są promowane poprzez bierną akceptację skażonej moralnie szczepionki na „zasadach tymczasowych”. Zastanówmy się nad faktem, że szczepionka MMR, która została opracowana w 1971 roku i jest sprzedawana przez firmę Merck, była narzucana jako obowiązek moralny[15] ze względu na jej potencjał minimalizowania zespołu różyczki wrodzonej (czego zresztą nie robi[16]). MMR zawiera wątpliwy moralnie składnik różyczki, którego opracowanie wymagało wykonania prawie stu oddzielnych aborcji[17], i pomimo oświadczeń naszych hierarchów, że katolicy stosujący tę szczepionkę muszą sprzeciwiać się jej używaniu w inny sposób[18], po pięćdziesięciu latach jest ona nadal stosowana. Istotnie, ogólne przyzwolenie na szczepionki skażone aborcją, szczególnie ze strony chrześcijan, przyczyniło się jedynie do rozwoju kultury śmierci[19]. Ani głosy pasterzy, ani wiernych nie zagłuszyły milczącej aprobaty wyrażającej się poprzez ich zaniechania. Nie możemy siedzieć z założonymi rękami, gdy wykorzystywanie abortowanych płodów ludzkich w badaniach medycznych jest stopniowo normalizowane jako „niefortunna” część współczesnej medycyny. Nadszedł czas, aby duchowni i świeccy odważnie stawili czoła temu okrucieństwu i z „maksymalną determinacją”[20] bronili prawa do życia tych, którzy są najbardziej bezbronni. Należy położyć kres tym nikczemnym efektom ubocznym aborcji.

 

 

Szczepionki przeciw COVID19 a tkanka płodowa

Rozważmy obecny przypadek szczepionek przeciw COVID-19, wiele spośród których wykorzystuje linie komórkowe abortowanych płodów[21] - albo bezpośrednio w procesie produkcji, albo pośrednio, na etapie testów. Są tacy, którzy twierdzą, że ich użycie jest nie tylko moralne, ale że jest rzeczywistym aktem miłosierdzia wobec bliźniego[22], wziąwszy pod uwagę rozmiarów pandemii. Z pokorą sugerujemy, że takie stwierdzenia, w tym niektóre oficjalne, wydane przez biskupów[23], a nawet przez Watykan[24], opierają się na niepełnej ocenie nauki o szczepieniach i immunologii, i prosimy zwolenników wykorzystania tych szczepionek o ponowną ocenę swoich stwierdzeń w świetle następujących faktów:

 

1. W proponowanych szczepionkach, w przypadku których podano, że przy ich produkcji komórki abortowanych płodów zostały użyte „jedynie podczas badań”, wykorzystanie komórek HEK-293 [Human Embryonic Kidney-293/Ludzka Nerka Embrionalna - 293] stanowiło integralną część procesu tworzenia[25] mRNA; komórek tych użyto ponownie w celu potwierdzenia skuteczności mRNA, czasami w formie więcej niż jednego rodzaju[26] testu potwierdzającego.
2. Proponowane szczepionki, o których mowa, nie zostały poddane rygorystycznym badaniom pod kątem ich skuteczności w zapobieganiu zakażeniu lub rozprzestrzenianiu się SARS-CoV-2[27]; były natomiast oceniane pod kątem zmniejszenia nasilenia objawów u osób, u których wystąpiły „potwierdzone przypadki” COVID-19. Nawet ta ocena skromnego efektu ochronnego może być poważnie zawyżona[28].
3. Średni wskaźnik przeżycia po zakażeniu SARS-CoV-2 jest wyższy niż 98,3 proc.[29] i nie jest prawdopodobne, aby szczepionki o tak niskiej skuteczności mogły w sposób znaczący wpłynąć na ten wskaźnik.
4. Szczepionka 5-10 razy częściej wywołuje reakcje niepożądane niż szczepionki przeciwko grypie i 15-26 razy częściej wywołuje bóle głowy, zmęczenie i zawroty głowy (według danych VAERS[30]). Szczepionka spowodowała również wiele poważniejszych reakcji i liczne zgony[31]. Zebrane dane dotyczące bezpieczeństwa są niewystarczające do określenia możliwych skutków długoterminowych[32].
5. Eksperymentalny charakter szczepionki[33] sprawia, że nakłanianie, przymuszanie lub zmuszanie ludzi do jej przyjęcia jest bezpośrednim naruszeniem Powszechnej Deklaracji Bioetycznej i Praw Człowieka[34].

 

Wszystkie te czynniki razem wzięte dowodzą, że oświadczenia usprawiedliwiające użycie skażonych aborcją, proponowanych szczepionek przeciw COVID-19, nie tylko ignorują powagę i bezpośredni charakter zbrodni popełnianych na dzieciach nienarodzonych; lekceważą one także naukowe dowody dotyczące tej choroby i nieadekwatność proponowanych obecnie szczepionek jak również znane ryzyko wiążące się z ich przyjmowaniem.

 

Wesprzyj nas!

Będziemy mogli trwać w naszej walce o Prawdę wyłącznie wtedy, jeśli Państwo – nasi widzowie i Darczyńcy – będą tego chcieli. Dlatego oddając w Państwa ręce nasze publikacje, prosimy o wsparcie misji naszych mediów.

Podsumowując, jako chrześcijanki jesteśmy wezwane do przyjęcia umysłu Chrystusa i zjednoczenia naszych serc z Najświętszym Sercem Jezusa i Niepokalanym Sercem Maryi. Dlatego nie będziemy kolaborować przy tym monstrualnym kulcie dzieciobójstwa. Nie możemy dłużej składać Molochowi tej ofiary; nadeszła godzina, abyśmy naśladowały pierwszych chrześcijan w ich gotowości oddania życia za Prawdę. Nie będziemy współwinne. Nadszedł czas, aby się przeciwstawić!

 

8 marca 2021 r.
Wspomnienie św. Jana Bożego, patrona szpitali i chorych

Międzynarodowy Dzień Kobiet

 

SYGNATARIUSZKI (86 kobiet z 25 krajów)

SYGNATARIUSZKI O MIĘDZYNARODOWEJ SŁAWIE: (2)

 

dr Wanda Półtawska, polska lekarz medycyny, specjalista w dziedzinie psychiatrii, ofiara pseudomedycznych eksperymentów w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym w Ravensbrück

 

Abby Johnson, amerykańska aktywistka antyaborcyjna

 

***

 

POZOSTAŁE SYGNATARIUSZKI WEDŁUG REGIONÓW GEOGRAFICZNYCH:

 

AFRYKA (6)

Lesotho

Celestina Tiheli, dyrektor Human Life International Lesotho

 

Kenia

Maximiliane Muninzwa, działaczka pro-life

 

Namibia

Marion Matheis, właścicielka prywatnej praktyki pielęgniarskiej, działaczka pro-life

 

Tanzania

Alice Kawonga Hagamu, Human Life International Tanzania

 

Zimbabwe

Monica Chihambakwe, Human Life International Zimbabwe

 

Veronica Chawasemerwa, Human Life International Zimbabwe

 

 

AMERYKA (54)

 

Ameryka Środkowa

Gwatemala

Mercedes Wilson de Arzu, założycielka i dyrektor Familia de las Americas

 

Kostaryka

Clara Milena Perdomo, specjalista w dziedzinie psychopedagogiki, członkini Opciones Heroicas, instruktorka naturalnego planowania rodziny przy Konferencji Episkopatu Kostaryki

 

 

Ameryka Południowa

Meksyk

Dr Pilar Calva, specjalista w dziedzinie genetyki klinicznej, profesor bioetyki, doradca Derechos del Concebido.

 

Arlene Gugino Gaytán, członkini Mision Guadalupana i Rady Diecezjalnej Meridy na rzecz kaplic Wieczystej Adoracji

 

Laura Rebeca Lecuanda Gómez, dyrektor Centro de Ayuda Para la Mujer en Ensenada w Baja California

 

Marcela Vaquera Guevara, przewodnicząca Frente Nacional por la Familia w Baja California

Effy de Lille, licencjat w dziedzinie nauk o rodzinie, Centro cultural Mater Dei

 

María del Carmen Limón, koordynator Asociación Mexicana para la Superación Integral de la Familia

 

Rubí Peniche de Mac Gregor, działaczka pro-life w Chiapas

 

Brenda Lourdes Del Río Machín, działaczka na rzecz praw kobiet, dyrektor Que viva Mexico

 

Patricia López Mancera, przewodnicząca Centro de estudios y formación integral para la mujer i koordynator Frente Nacional por la familia Quintana

 

Mercedes Pizzuto de Marván, historyk sztuki, ekspert w dziedzinie doradztwa rodzinnego, przewodnicząca Por la Vida y la Familia w Querétaro.

 

Marta Eugenia Menéndez Losa, członkini 40 dias por la Vida

 

Gladys Noemí Alayola Montañez, świecka osoba konsekrowana w Instituto para la Liberación y Crecimiento Espiritual de las Almas

 

Gabriela Tejeda Morales, konsultantka rodzinna, dyrektor Vida y familia

 

Rossana Villares Moreno, Movimiento Frena

 

Silvia Rovelo Nájera, Grupo Apostolico Betel

 

Luz Marie Orcí, profesor uniwersytetu i założycielka Organización para la Restauración, Consolidación e Integración de la Familia.

 

Lilia Pastrana, członkini 40 dias por la Vida

 

Patricia Pesqueira de Erosa, członkini Mision Guadalupana

 

Veronica Dorbecker Puerto, członkini Mision Guadalupana

 

Claudia Susana Nevárez Quintana, licencjat w zakresie stosunków przemysłowych, członkini Red de Apoyo a la Familia

 

Fernanda Patricia Teran Quintero, licencjat w dziedzinie przedsiębiorczości międzynarodowej, koordynator działań politycznych w Coalicion de grupos a favor de la vida y la familia.

 

Mireya del Carmen Rivera Ramirez, świecka osoba konsekrowana w Instituto para la Liberación y Crecimiento Espiritual de las Almas.

 

Alma Elisa Saldaña Rivera, licenjuszka nauk prawnych, koordynatorka Coalicion de grupos a favor de la vida y la familia.

 

María de los Angeles Pavón Rodriguez, członkini Asociación Católica Internacional Consecratio Mundi

 

Susana Troyo Rodriguez, świecka osoba konsekrowana w Instituto para la Liberación y Crecimiento Espiritual de las Almas

 

Aida Rosa Cardin de Rosado, członkini Mision Guadalupana

 

Alejandra Yáñez Rubio, adwokat w Conciencia y Derechos Humanos

 

Adriana Olguín Ruiz, członkini Familia Religiosa del Inmaculado Corazón y de la Divina Misericordia

 

Maria Luisa Rubio Barthell de Ayuso, członkini Mision Guadalupana

 

Carmen Moreno Sánchez, członkini Mision Guadalupana

 

Ileana López Rscoffie, członkini Mision Guadalupana

 

Suhad Serna Slim, dyrektor, licencjat w dziedzinie edukacji podstawowej, przedstawiciel Ola Celeste SalvemosLas2Vidas

 

dr María de Lourdes Pérez Soto, lekarz anestezjolog

 

Antonieta López Valdés, licencjat w dziedzinie bioetyki

 

Cecilia Alvarez Vales, członkini Mision Guadalupana

 

Andrea Ana Paula del Villar, dyrektor i założycielka Fundación Tu Decide

 

Isabel Olguín Villar, członkini Brigadas Católicas

 

Haydee Namur Zurita, członkini Asociación Católica Internacional Consecratio Mundi

 

 

Stany Zjednoczone Ameryki

Pamela Acker, MSc, autorka książki “Vaccination: A Catholic Perspective” (2020)

 

dr Deirdre M. Byrne, POSC, Little Workers of the Sacred Hearts, Chirurg Ogólny

 

dr Grazie Christie, lekarz radiolog, doradca strategiczny The Catholic Association, gospodarz programu radiowego EWTN “Conversations with Consequences”

 

dr Angela Lanfranchi, lekarz medycyny, współzałożycielka Breast Cancer Prevention Institute

 

Debi Vinnedge, założycielka organizacji Children of God for Life

 

Ameryka Południowa

Argentyna

Marcela Errecalde, rzecznik Latinoamerica por las 2 Vidas, działaczka na rzecz praw człowieka

 

Yamila Alfonsina Ríos, położna

 

Brazylia

Anna Carolina Papa Tavares de Oliveira, prawnik pro-life

 

Chirlei Matos Santos, pielęgniarka

 

Christine Nogueira dos Reis Tonietto, posłanka pro-life

 

Ekwador

Sonia Maria Crespo, psychoterapeutka rodzinna, dyrektor Fundación Familia y Futuro

 

Amparito Medina Guerrero, koordynator projektów rozwoju społecznego, działaczka na rzecz praw człowieka, Red Vida y Familia

 

Ximena Izquierdo, kierownik EWTN w Ameryce Łacińskiej

 

Paragwaj

Hadhara Brunstein, lekarz medycyny i endokrynolog, przewodnicząca Médicos por la Vida Paraguay

 

Wenezuela

Christine de Marcellus Vollmer, prezes Provive, Alive to the World

 

 

AZJA (13)

Japonia

Sakura Izumi, aktywistka pro-life

 

Shigeko Ooka, sekretarz japońskiego ruchu pro-life

 

Kazachstan

Dina Khalelova, pediatra i działaczka pro-life, Kazachstan

 

Asel Schultz, posługa na rzecz uzdrowienia po aborcji, wolontariuszka "Podaruj Życie", Kazachstan

 

Malezja

Dorothy Kuek, Human Life Service Miri, Malezja

 

Filipiny

dr Ligaya Acosta, dyrektor regionalny na Azję i Oceanię w Human Life International

 

dr Cynthia Domingo, Lekarze dla Życia

 

dr Jacqueline King, Lekarze dla Życia

 

dr Dolores Octavia No, była przewodnicząca organizacji Lekarze dla Życia

 

dr Eleanor Palabyab, była przewodnicząca organizacji Lekarze dla Życia

 

Tajwan

s. Fideles, dyrektor Ośrodka Prolife im. św. Joanny Beretty Molli

 

Meilin Liang, Ośrodek Prolife im. św. Joanny Beretty Molli

 

Ruihua Wong, Ośrodek Prolife im. św. Joanny Beretty Molli

 

 

EUROPA (11)

Austria

dr Eva-Maria Hobiger, lekarz medycyny, radioonkolog, Wiedeń

 

Francja

Karen Darantière, katolicka matka, współzałożycielka Bractwa Maryi Współodkupicielki

 

Jeanne Smits, magister prawa, dziennikarka i blogerka pro-life

 

Niemcy

Hedwig v. Beverfoerde, rzecznicz Aktionsbündnis für Ehe und Familie - DemoFürAlle

 

Dorothee Ehrhardt, członek zarządu Europäishce Ärzteaktion

 

Gabriele Kuby, socjolog i autorka książki „Globalna rewolucja seksualna: Likwidacja wolności w imię wolności” (2015)

 

Inge M. Thürkauf, aktorka, dziennikarka i prorodzinny mówca publiczny

 

Polska

Kaja Godek, założycielka Fundacji Życie i Rodzina

 

Rosja

Olga Kukhtenkova Ph.D., rosyjska redaktor IFamNews, działaczka na rzecz praw rodziny

 

Alexandra Mashkova, koordynator kampanii organizacji pozarządowej „For Family Rights", założycielka „Immune Response", ruchu przeciwko przymusowym szczepieniom

 

Hiszpania

dr Isabel Bellostas Escudero, pediatra i członkini organizacji Médicos por la verdad

Read more: https://www.pch24.pl/glos-kobiet-w-obronie-dzieci-nienarodzonych-i-przeciwko-szczepionkom-skazonym-aborcja,82556,i.html#ixzz6okdkBu4v